10.00น. ..................
ฉันออกมารอรถที่จะไปโรงเรียนที่พวกเราจะไปทำจิตอาสากันนะ ตอนนี้ฉันก็อยู่กับพัชชาเนี้ยแหละแล้วก็หายงอนแล้วด้วย
"น้ำร้อนมั้ยไปนั่งรอใต้ต้นไม้ก่อนนะ"
ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ
"ไม่เป็นอะไรหรอกอากาศไม่ร้อนขนาดนั้นซะหน่อย"
ฉันพูดออกไปยิ้มๆสักพักรถก็มาจอดตรงหน้าพวกเรา
"ป่ะไปกันเถอะ ลูกปลา มุ้งมิ้งๆ ป่ะๆ"
ฉันตะโกนเรียกเพื่อนๆของฉันก่อนจะขึ้นไปนั่งด้วยกันข้างบน
"ทิปโก้นายโทรหาพ่อกับแม่ยัง"
ฉันเอ่ยถามออกไปอย่างต้องการทำตอบ ทิปโก้ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า
" อื้ม พ่อกับแม่จะขึ้นมาหานะ คงจะมาเย็นนี้แหละ"
"แล้วตกลงยังไงวะ"
ตาต้าถามขึ้น
" ก็คงต้องรับผิดชอบแหละ พ่อกับแม่จะมาคุยเรื่องนี้แหละ พ่อบอกทำลูกเขาก็ต้องรับผิดชอบ กูคงต้องแต่งงาน เห้อออ"
ทิวลิปตบไหล่มันเบาๆ
"ไงหละมึงว่าพวกกูหมา สภาพมึงในตอนนี้คือหมากว่าพวกกูอีก"
พอทิวลิปพูดแค่นั้นแหละทิปโก้พงกหัวลุกขึ้นมาตบหัวมันท
