OPEN MIND

1788 คำ

หลังจากที่เราทั้งสองผ่านพ้นทั้งสองคนมาจนกระทั่งมั่นใจแล้วว่าทั้งเบรินและบิลล์จะไม่มีทางมองเห็นเราได้อีก มือของซันก็สะบัดออกจากการแขนของคนด้านข้างในทันทีทำให้คนที่กำลังดูเหมือนจะเพลิดเพลินนั้นต้องหันมามองทางเธออย่างไม่เข้าใจกับการกระทำที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนี้ “อะไรน่ะ?” “อย่ามาเรียกฉันว่าที่รักอีกนะ!” ก่อนที่ซันจะออกเดินนำไปอีกครั้งทำให้คนที่ยังประมวลผลได้แต่เหม่อมองอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็ต้องรีบปรามเอาไว้เพราะดูเหมือนเจ้าหล่อนกำลังจะเดินไปที่อื่นที่ไม่ใช่ทางเดียวกับที่รถของเขาเคยจอดเอาไว้ “แล้วนั่นจะเดินไปไหน?” “ฉันจะกลับหอ” “แล้วเดตของเรา...” “ยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าฉันเพียงแค่ต้องการให้เขาทั้งสองได้ไปกันตามลำพัง” ซันหันหน้ามาจ้องเธออย่างเอาเรื่อง ซึ่งพอพูดมาถึงตรงนี้แล้วฮันส์เองก็แอบจะรู้สึกเสียใจหน่อย ๆ ที่หล่อนมองเขาเป็นเพียงเครื่องมือแค่เพียงเท่านั้น ไอเราก็หลงคิดดีใจไปเอง... ภาพค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม