ท่านประธานเจ้าขา

ไอ้โรคจิต

รุ่งอรุณแห่งวันใหม่

เจ้าขางัวเงียตื่นมาก็เป็นเวลาร่วมแปดโมงแล้ว เนื่องจากซาวด์เอฟเฟคของกิจกรรมเข้าจังหวะของข้างห้องที่ดังลอยมากระทบโสตเป็นระยะ เอาจริง ๆ มันก็ไม่ได้ดังมากมายอะไรนักหนา แต่มันกระทบกระเทือนใจสาวน้อย ผู้อยู่ในศีลในธรรมในกรอบในระเบียบมาตลอดชีวิตอย่างเธอ เลยทำให้หลับไม่สนิท หลับ ๆ ตื่น ๆ ตลอดทั้งคืน

เธอตื่นขึ้น จัดการธุระส่วนตัว อาบน้ำอาบท่า โทรหาคุณป้าเรียบร้อย ดื่มนมและขนมปังในตู้เย็นเพื่อรองท้อง ก่อนจะเตรียมตัวออกไปข้างนอกเพื่อหาซื้อสังฆทานและอาหารเพลไปถวายพระ

แต่ทันทีที่เธอเปิดประตู ก็ได้ยินเสียงตะโกนเอะอะโวยวายดังลั่น

“ เฮ้ย ๆ ไม่ไหวแล้ว ออกไป อย่าเข้ามา อ๊ากกก ! ” แล้วร่างหนึ่งก็วิ่งออกมาจากประตูห้องด้านข้างและพุ่งพรวดเข้ามาในห้องเธอ

ไอ้ผู้ชายโรคจิตเมื่อคืนนั่นเอง !

แถมตอนนี้มันยังไม่สวมเสื้อผ้าเลยแม้แต่ชิ้นเดียว เปลือยเปล่าตั้งแต่หัวจรดเท้า !

“ กรี๊ดดดดดด ! ”

เจ้าขาแหกปากร้องด้วยความตกใจทันที

“ แหกปากทำห่าอะไร เงียบ ! ”

เขาเค้นเสียงตะคอก แถมตาคมคู่นั้นก็วาวโรจน์ อย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ปากที่อ้ากว้างกรีดร้องอย่าง ตกใจของเจ้าขาหุบฉับ แต่ความตื่นกลัวของเจ้าหล่อนนั้นเตลิดไปถึงขั้นกู่ไม่กลับ เกิดมายี่สิบสามขวบปีก็รักษาพรหมจรรย์และความบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นอย่างดี ชนิดไม่เคยให้ชายใดได้แตะเนื้อต้องตัว แล้วนี่มีอย่างที่ไหนที่มีไอ้บ้า ตัวโตอย่างกับยักษ์ยืนแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่ในห้อง

แถมไอ้ดุ้นเท่ากระบอกไฟฉายนั้นมันยังโด่เด่ชี้หน้าเธออีกด้วย !

ดวงตากลมโตเบิกกว้างเหลือกลาน เธอถอยร่นไปด้านหลังห้องที่เป็นครัวเล็ก ๆ สองตาสอดส่ายหาอาวุธ ก่อนจะคว้าด้ามกระทะเชฟร่อนขึ้นมาถือไว้

“ ถอยไปเดี๋ยวนี้ ถ้าแกเข้ามาอีกก้าวเดียวละก็ ฉันจะร้องให้ได้ยินกันทั้งตึก แถมเอากระทะฟาดไอ้นั่นให้หักไปเลย ”

คำว่า ‘ ไอ้นั่น ’ สายตาเธอลดลงจับจ้องไปที่ดุ้นลำ กลางกายเขา ดวงตาคมยังจ้องเธอไม่ลดละ มือใหญ่เอื้อมลงไปโอบอุ้มความอวบใหญ่ของตนไว้เต็มกำมือ

“ ถ้าแหกปากอีกครั้งล่ะก็ ผมจะเอาไอ้นี่ยัดปากคุณ ! ”

เธอสะดุ้ง หน้าแดง น้ำตาเอ่อคลอ ทั้งอายทั้งกลัว ก่อนจะหันซ้ายหันขวาหาอาวุธเพิ่ม เขาอาศัยจังหวะนั้น พุ่งเข้าไปล็อคร่างอวบอัดของหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว เธอดิ้นพราด มือขวายังคงพยายามเอากระทะฟาดไปที่บั้นท้ายของเขา

“ เฮ้ย บอกให้หยุด ยัง ๆ ยังไม่หยุดอีก ! ”

ว่าก่อนจะเอื้อมมือไปคว้ามือเธอแล้วบิดมัน ได้ผล กระทะหลุดจากมือทันที

เขารวบร่างของเธอไว้ในอ้อมกอด มือใหญ่ข้างหนึ่งรวบข้อมือทั้งสองของเธอไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้สำแดงพิษสง ใด ๆ อีก พลางเอ่ยลอดไรฟัน

“ ฟังผมนะ อยู่เฉย ๆ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก ”

“ แล้วคุณเข้ามาในห้องฉันทำไม แถมยังแก้ผ้าแบบนี้ นี่มันโรคจิตชัด ๆ ” เธอถามกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ ผมมีความจำเป็นบางอย่าง ขอผมอยู่ในห้องคุณ สักพักเดี๋ยวผมจะกลับไป โอเคไหม ” เธอส่ายหน้าดิก

“ ไม่โอเค คุณต้องออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ”

“ ตอนนี้ยังไม่ได้ ”

“ ห้องคุณอยู่ติดกับห้องฉัน เดินสามก้าวก็ถึงแล้ว ดังนั้น ออกไปเดี๋ยวนี้ ! ”

“ โธ่เว้ย บอกไม่ได้ก็ไม่ได้สิวะ เดี๋ยวจับปล้ำเลย ! ” เขาว่าออกไปด้วยความโมโห แต่เธอคิดจริงจังและยิ่งทำให้ความหวาดกลัวเพิ่มระดับถึงขีดสุด

ไม่ได้การแล้ว เธอจะไม่ยอมสูญเสียความบริสุทธิ์ ให้ไอ้หื่นกามตัวเท่าตึกนี้แน่ ถึงแม้ว่ามันจะรูปร่างหน้าตาดี แค่ไหนก็เหอะ

เจ้าขาตัดสินใจขั้นเด็ดขาด กระชากมือออกจากการเกาะกุมของเขา เอื้อมไปคว้าพวงสวรรค์อันใหญ่ไว้เต็มกำมือแล้วบีบมันจนสุดแรงเกิด !

“ อ๊ากกกกก ! ”

ได้ผล ไอ้บ้ากามข้างห้องร้องเป็นเปรต ก่อนปล่อยมือจากเธอแล้วทรุดตัวลงไปบนพื้น สองมือกุมจุดยุทธศาสตร์ที่พึ่งถูกโจมตีอย่างเหนียวแน่น เธอหันไปหยิบกระทะมากระชับไว้แล้วเงื้อมือเตรียมฟาดมันลงไปบนหัวมัน !

พลันก็มีชายร่างใหญ่กำยำสองคนก็กรูเข้ามาในห้องของเจ้าขาพร้อมอาวุธปืนในมือ

“ เกิดอะไรขึ้นครับ ผมได้ยินเสียงกรีดร้องดังเข้าไปที่ห้องของพวกผมเลย ” หนึ่งในสองเอ่ยถาม หญิงสาวชี้ไปที่ ร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่า ที่กำลังนอนบิดเร่า ๆ เอามือกุมสัญลักษณ์เพศชายของตนอยู่ที่พื้น

“ ไอ้โรคจิตนี่มันบุกเข้ามาในห้องฉันค่ะ แต่ฉันจัดการบีบจุดยุทธศาสตร์มันไปเรียบร้อยแล้ว คงเป็นหนึ่งในพนักงานบริษัทแน่ ๆ เพราะมันสามารถขึ้นมาบนตึกนี้ได้ แต่ดันเป็นโรคจิตแบบนี้เอาไว้ไม่ได้นะคะ พวกคุณจัดการ ส่งให้ตำรวจเลยค่ะ เดี๋ยวฉันจะโทรแจ้งคุณธนภพเอง ”

ชายทั้งสองก้มลงไปมองร่างเปลือยที่ขดเป็นก้อนกลมอยู่ตอนนี้ แม้ใบหน้านั้นจะบิดเบี้ยวเหยเก แต่เขาทั้งหมดก็จำได้ขึ้นใจ เพราะชายผู้นั้นคือ

“ ท่านประธาน ! ”