ตอนที่ 9 เหล้าเข้าปาก

1424 คำ
มื้อดึกของแก้มใสที่คุณอาของเธอพามากินอาหารรับลมเย็นสบายบนร้านอาหารบนตึกสูงที่เหล่าไฮโซชอบมากัน ที่นี่เธอยังไม่เคยมาจึงทำให้อดตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศที่นี่ไม่ได้ เสียอย่างเดียวคือตอนนี้เธอใส่เสื้อยืดกางเกงขายาวตัวใหญ่มา มันไม่เข้าและไม่เหมาะสมเอามากๆ เธออายคนอื่นแม้คุณอาหนุ่มสุดหล่อของเธอจะยิ้มพึงพอใจในผลงานตัวเองมากก็ตาม "คุณอาไม่บอกว่าจะพามาที่นี่ แก้มว่าเรากลับกันไหมคะแก้มอาย" "อายทำไมครับ ที่นี่ของอาเองไม่มีใครกล้าว่าอะไรหนูหรอก" เขายังคงยิ้มพอใจแถมจิบไวน์ราคาแพงด้วยอารมณ์ที่สุขใจ ก็ใช่สิเขาอยู่ในชุดพี่ดูดีทุกระเบียบนิ้ว เพียงเขาสวมแค่กางเกงสแล็คสีดำพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนขึ้นไว้ตรงศอกปลดกระดุมลงมา 2 เม็ดเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงวับๆ แวมๆ เพียงแค่นั้นสาวๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาก็มองเขาตาเป็นมันแล้ว นี่คงจะคิดว่าเขามากับคนรับใช้ที่บ้านแน่ๆ ดูจากสายตาที่จ้องมองมาแบบเปิดเผยไม่เกร็งใจเธอเลย "เดี๋ยวนะคะคุณอาซื้อตึกนี้ตอนไหนคะ" "ไม่นานมานี้ค่ะ อารู้ว่าหนูเคยบอกว่าชอบบรรยากาศแบบนี้ อยากพาคนรักมาดินเนอร์ที่แบบนี้" "แต่คุณอาไม่ใช่คนรักของแก้มนะคะ" "หมายความว่าไง" "ก็ตรงตัวเลยค่ะ อาสองไม่ใช่แฟนแก้ม " ไม่ใช่ว่าเธอย้ำกับเขาแต่เธอกำลังย้ำกับตัวเองว่าเธอเป็นได้แค่หลานของเขา ไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหนแล้วก็ตาม "น้องแก้ม...มีแฟนแล้วเหรอ" "คะ? อ๋อค่ะก็มีคนกำลังคุยอยู่ แต่ต้องดูไปก่อนยังไม่กล้าเรียกว่าแฟนตอนนี้" หญิงสาวตอบคำถามเขายิ้มๆ เธอพยายามสร้างคนที่ไม่มีตัวตนขึ้นเพื่อที่เขาจะได้สบายใจเวลาคุยกับเธอไม่ต้องกลัวว่าเธอจะหลงรักเขาอีกเหมือนสมัยก่อน หากเขาอึดอัดใจแล้วหายไปจากเธออีกหลายปีเธอจะทำยังไง เธออยากเจอเขาทุกวันอยากอยู่ด้วยทุกวันแม้ไม่มีสถานะหรือเป็นแค่หลานสาวก็ตาม เธอรักเขามากจนกลัวว่าเหมันต์จะรู้ว่าเธอชอบแล้วไล่เธอไปอีก คำตอบของเธอทำให้อารมณ์ดีๆ ในคืนนี้ของเหมันต์หายไป แม้จะบอกตัวเองว่าเขาคิดกับเธอแต่หลานสาวแต่ก็มีบางสิ่งในหัวใจมันชอบเกเรมีอาการเวลาอยู่กับหลานสาวคนนี้ สาเหตุที่เขาอารมณ์ดีเพราะพวกผู้ชายในนี้มันไม่สนใจหลานของเขา และอารมณ์ดีที่ได้อยู่กับเธอ แม้เขมทัตจะเคยขอเรื่องนี้เอาไว้แต่เขาก็ไม่อาจหยุดความรู้สึกที่มันผิดบาปในหัวใจไปไม่ได้ อยู่ไกลยังพอทน แต่พอมาอยู่ใกล้ใจมันก็ร่ำร้องอยากเจอสาวน้อยคนนี้ทุกเวลา ในเมื่อห้ามใจตัวเองไม่ได้และไม่อาจผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับผู้มีพระคุณเขาเลยทำตัวเป็นคุณอาที่แสนดีกับเธอแบบนี้และจะเป็นตลอดไป ด้วยบรรยากาศที่ดีทำให้เหมันต์ปรับเปลี่ยนอารมณ์ตัวเองพยายามทำให้มันดีขึ้นไม่ให้บรรยากาศดีๆ เสียไป "หัดดื่มเป็นตั้งแต่ตอนไหน" "ยุคไหนแล้วคะ แล้วอีกไม่กี่เดือนแก้มก็เรียนจบแล้วแก้มโตเป็นผู้ใหญ่แล้วอาสองไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ" ได้ยินแบบนั้นเหมันต์ก็ทำตามที่หญิงสาวบอก เขาเองก็เรียนที่ต่างประเทศใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศมาหลายปีเรื่องนี้เขาไม่ปิดกั้นเธออยู่แล้ว อีกอย่างเธอดื่มกับเขาไม่ใช่กับคนอื่น ไม่นานคนที่บอกว่าตัวเองโตมากแล้วก็เริ่มหน้าแดงก่ำลามลงไปที่ลำคอระหง สายตาที่ปกติหวานอยู่แล้วตอนนี้เพิ่มเติมเป็นหวานฉ่ำมากขึ้นเวลาจ้องมองมาที่เขา "ไหนบอกโตแล้วไง" "แก้มโตแล้ว ไม่ได้เก่งแต่กินเหล้าหรอกนะจะบอกให้" คนที่เริ่มเมานั่งทรงตัวไม่อยู่โงนเงนไปมาจนเขาต้องโอบกอดเธอเอาไว้ไม่ให้ล้มไปอีกทาง "กลับเถอะครับ อาไปส่งคอนโดนะ" "อื้อ จะกินต่อแก้มโตแล้วนะ" "ครับๆ โตแล้วก็โตแล้วมาอาช่วยประคอง" เหมันต์ลุกขึ้นประคองคนเมาเดินไปที่ลิฟต์เพื่อพาเธอกลับบ้าน "คุณเหมันต์จะพักที่นี่ไหมครับ ห้องสวีทที่เพิ่งตกแต่งใหม่ตอนเช้าบรรยากาศดีมากๆ เลยนะครับตอนกลางคืนก็มองบรรยากาศได้รอบเมืองไม่ต่างจากตรงนี้เลยครับ" เมธีผู้จัดการโรงแรมหนุ่มที่ได้รับรายงานว่าเจ้าของโรงแรมมาทานอาหารที่นี่จึงรีบมารับรองทันทีพร้อมข้อเสนอสุดพิเศษเพื่อเอาใจเจ้านายคนใหม่ "ก็ดีนะครับ ขอบคุณมากครับ" "เดี๋ยวผมพาขึ้นไปนะครับ" "ไม่เป็นไรครับขอกุญแจให้ผมก็พอ " "ได้ครับๆ " เพราะมองดูแล้วคนเมาคงกลับคอนโดไม่ไหวอีกอย่างเขาก็ดื่มไปไม่น้อยเลยคิดว่าพักที่นี่ก็ดีเหมือนกัน เพราะคิดว่าการพักห้องเดียวกันกับหลานสาวจะไม่เป็นอะไร แต่พอเข้ามาอยู่ในห้องที่ปิดมิดชิดต่อสายตาคนอื่นใจเขาก็เริ่มสั่นไหวสมองคิดเรื่องไม่ดีกับหลานสาว ใบหน้าหล่อเหลาสะบัดไปมาเพื่อปัดความคิดไร้สาระออกจากหัว ก่อนที่จะพาคนตัวเล็กที่เหมือนจะหลับไปแล้วไปที่เตียงนอนไซส์คิง แต่แล้วอยู่ๆ ขาเขาและเธอก็พันกันทำให้เขาสะดุดและล้มลงไปคร่อมร่างคนตัวเล็กที่อยู่ๆ ก็ลืมตาขึ้นมาจ้องมองใบหน้าเขาที่อยู่ไม่ห่างจากเธอมาก็ได้กลิ่นไวน์ราคาแพงที่เขาให้เธอกินอยู่ใกล้ๆ จนอยากลิ้มรสมันอีก "คุณอาขา แก้มกำลังฝันอยู่รึเปล่าคะ" สองแขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอแกร่งเอาไว้ สายตาจ้องมองใบหน้าของคุณอาหล่อที่นับวันยิ่งหล่อจนเธอใจแทบละลาย "ถ้าหนูฝันอาก็คงกำลังฝันเหมือนกัน" "คิกๆ งั้นแสดงว่าแก้มก็ทำอะไรก็ได้สิคะเพราะนี่มันความฝันของแก้ม" "หนูนอนพักเถอะเดี๋ยวอาจะไปเอาผ้ามาเช็ดตัวนี้" "อารายย...ก็ตอนนี้แก้มกำลังหลับอยู่นิ" หญิงสาวบอกพร้อมกับดึงลำคอเขาโน้มเข้ามาใกล้ จมูกรั้นคลอเคลียแก้มสากๆ ที่เพิ่งโกนหนวดเมื่อเช้าของเขาด้วยท่าทางน่ารักๆ แต่ทำเอาคนตัวใหญ่ที่แม้จะดื่มไวน์ไปเยอะแต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้ สติสัมปชัญญะของเขาตอนนี้ครบถ้วนแน่นอน แต่ร่างกายกลับมีปฏิกิริยาตอบสนองคนตัวเล็กใต้ร่างอย่างเห็นได้ชัด กลางกายปวดคัดจนแทบปริแตกใจสั่นไหวกับท่าทางน่าเอ็นดูของหลานสาวตัวน้อยคนนี้ "อย่ามาอ่อยอา อาไม่หลงกลเด็กเมาแล้วชอบยั่วหรอกนะ" "คิกๆ แล้วเราจะได้เห็นดีกันค่ะ แก้มจะทำให้คุณอาขาทนไม่ไหวคอยดู" พรึบ!! พูดจบคนเมาที่แทบไม่มีเรี่ยวแรงเดินเมื่อกี้ก็ผลักตัวเหมันต์ออก เขาที่ไม่ระวังตัวทำให้ล้มไปกับอีกฝั่งของเตียงนอนใหญ่ จากนั้นคนเมาก็ถกกางเกงตัวใหญ่ที่ดูจะเกะกะขึ้นแล้วขึ้นคร่อมคนร่างใหญ่ที่นอนตกตะลึงอยู่ไม่ทันตั้งตัวที่จะห้ามปรามสาวน้อยคนนี้ "อยู่นิ่งๆ นะคะสุดหล่อเดี๋ยวหนูจะจัดการคุณอาให้ร้องซี๊ดดด...เลยค่ะ" ได้ยินแบบนั้นแทนที่เหมันต์จะรีบผลักหลานสาวที่เป็นผู้หญิงต้องห้ามสำหรับเขา เขาควรจะหยุดแค่นี้และรีบออกไปจากสถานการณ์ล่อแหลมนี้ แต่ในส่วนลึกของหัวใจกลับต้องการอยากรู้อยากเห็นว่าแม่แมวยั่วสวาทในคืนนี้จะทำอะไร แล้วทำแบบไหนเขาถึงจะต้องร้องซี้ด "อาจะไม่ขยับเลยที่รัก"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม