เช้าตรู่ของวันใหม่กับบรรยากาศที่แจ่มใสในเดือนมกราคมหลังปีใหม่
“ไหม….ไปพบพี่เค้าหน่อยเถอะนะ…แม่นัดกับเพื่อนแม่ไว้แล้วว่าไหมจะไปดูตัว”
ผู้เป็นมารดาขอร้องเธอให้ไปพบกับลูกชายของเพื่อนสนิทในขณะทานมื้อเช้าด้วยกัน
“แม่!ไหมบอกกับแม่ไปหลายครั้งแล้วว่าไหมจะไม่ดูตัวอะไรแบบนี้โดยเด็ดขาด!”
แพรไหมยังยืนกรานที่จะไม่ไป…ชาตินี้ถ้าไม่ใช่ซอจุนก็อย่าหวังว่าเธอจะมองใคร..ไม่มีวัน!
“แต่วันนี้แม่รับปาก เพื่อนแม่ไปแล้วนะ….ไปให้แม่หน่อยก็แล้วกันนะ…แป๊บเดียวเอง…เห็นแก่แม่สักครั้งเถอะไหม!”
หญิงสาวไม่ตอบ..ยังคงทำหูทวนลม ทำเป็นยุ่งกับการหนังอ่านหนังสือ แต่จริงๆแล้วไม่ได้อ่านแต่อย่างใด
“ลูกชายเพื่อนคุณ…ที่เป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีน่ะเหรอ? เห็นว่าเป็นโค้ชนักกีฬายิงธนูตัวแทนระดับประเทศเลยนะ…ชื่ออธิคุณอะไรนี่แหละ!…ไปให้แม่เค้าหน่อยเถอะ ไม่ถูกใจลูกค่อยชิ่งกลับก็ได้!”
ผู้เป็นบิดาหันมาขอร้องอีกแรง หญิงสาวรู้สึกอ่อนอกอ่อนใ
