บทนำ

1651 คำ
ในวันที่ฝนพรำ ศรัณย์เมาหนักเพราะถูกคนรักหักอกจนได้น่านฟ้าช่วยพากลับบ้าน เอาไปโยนทิ้งไว้ในห้องรับแขกชั้นสองแล้วกลับเข้าห้องตัวเองในสภาพที่เมาไม่ต่างกัน เพียงแต่ดื่มน้อยหน่อยเพราะต้องขับรถกลับบ้าน ผ่านไปค่อนคืนเข้าสู่ช่วงตีสองของวันใหม่ อากาศกำลังเย็นสบายน่านอน แต่กับศรัณย์ที่ดื่มไปเยอะร่างกายก็เริ่มร้อนรุ่ม ชายหนุ่มก้าวลงจากเตียงเดินโซเซสะเปะสะปะออกจากห้องไปดื่มน้ำที่ชั้นล่าง ด้วยความที่มาค้างคืนบ้านหลังนี้บ่อยทำให้เขาจำทางได้แม้จะมีสติไม่เต็มร้อยก็ตาม ทว่า...ตอนเดินกลับห้องสองเท้าดันพาร่างสูงกำยำไปหยุดยืนอยู่หน้าห้องห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องของน้ำค้างน้องสาวของไอ้น่าน ดวงตาคมกริบส่องประกายวาววับเจิดจ้าดุจเปลวไฟ ยกมือเคาะประตูรัวๆ จนคนด้านในต้องรีบรุดมาเปิดประตูออกดูว่าใครกันที่มารบกวนการนอนของเธอ และเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนพี่ชายซึ่งอยู่ในสภาพเมาแอ้ใบหน้าแดงก่ำก็เตรียมจะปิดประตูหนีเพราะไม่อยากพูดจากับคนกำลังเมา แต่ยังไม่ทันได้ปิดใส่หน้าอีกฝ่าย ประตูก็ถูกกระแทกเปิดออกกว้างพร้อมกับร่างสูงที่ก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าหิวกระหายจนน้ำค้างตกใจผงะถอยหลังมองด้วยสายตาหวาดระแวง “พี่ศรัณย์ขะ...เข้ามาในห้องน้ำทำไมคะ ออกไปนะ!” “พี่หนาว อยากนอนกอดน้องน้ำให้ร่างกายอบอุ่น ขอพี่นอนด้วยคนนะ” “ฮะ น้ำว่าพี่เมามากแล้วรีบกลับไปห้องตัวเองเถอะค่ะ พี่ศรัณย์ อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นน้ำจะร้องให้พี่น่านช่วย!” น้ำค้างทั้งตื่นตระหนกทั้งหวาดกลัวกับท่าทีคุกคามเหมือนเสือร้ายจ้องตะครุบเหยื่อของศรัณย์ คาดว่าอีกฝ่ายคงเมามากไม่ได้สติ แต่การบุกรุกเข้ามาในห้องเธอยามวิกาลไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเขาที่เป็นผู้ชาย จะมาอยู่ในห้องเดียวกับเธอแบบสองต่อสองได้ยังไง “ออกไปนะคะ พี่ศรัณย์...” เสียงของน้ำค้างสั่นคล้ายกับจะร้องไห้ “น้ำ...พี่อยาก น้ำช่วยพี่หน่อยนะ” “ยะ...อยากอะไรคะ?” “อยากเอาน้ำเป็นเมีย อยากเสียบ อยากกระแทกแรงๆ ให้หายกระสัน อยากเข้าไปอยู่ในตัวน้ำ” ดวงตาแดงฉ่ำเพราะฤทธิ์น้ำเมาปรือมองสาวสวยวัยสะพรั่งตรงหน้า ศรัณย์พยายามระงับความอยากกระหายเอาไว้แล้ว แต่ก็ไร้ผลเพราะควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ ยิ่งเห็นชุดนอนน่ารักแบบกระโปรงยาวคลุมเข่าก็ยิ่งอยากถลกมันขึ้นมาสูงๆ เพื่อมองอะไรบางอย่างที่ซุกซ่อนอยู่ข้างใน น้ำค้างทั้งสวย ทั้งมีเสน่ห์ รูปร่างก็เย้ายวนเซ็กซี่ขยี้ใจจนเจ้าลูกชายเขาปวดร้าว ขนาดหน้าอกหน้าใจก็ใหญ่ล้นมือ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงถ้ำน้อยที่อวบอูมเหมือนหลังเต่าน่ามุด เขาเคยเห็นน้องน้ำตอนใส่ชุดว่ายน้ำ เนินสาวนูนอูมเด่นชัดจนอยากสัมผัสอยากลูบไล้ อยากฉีกกระชากให้เนื้อผ้าที่ขวางกั้นสายตาขาดวิ่นแล้วลงลิ้นตวัดเลียชิมหนักๆ แหวกกลีบสีแดงระเรื่อใช้ลิ้นชอนไชจ้วงลึกให้กลีบสาวสั่นระริก วิงวอนขอสัมผัสเร่าร้อนจากเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่าเพราะพริ้งหวานหู น้ำค้างรู้แล้วว่าตัวเองกำลังมีภัยจึงรีบตั้งสติอีกครั้งแล้ววิ่งไปที่ประตูหวังจะออกไปหาพี่ชายที่อยู่ถัดไปอีกห้อง แต่ข้อมือกลับถูกคว้าไว้แน่น โดนกระชากอย่างแรงทีเดียวก็ตัวปลิวไปกระแทกแผงอกกำยำ ก่อนที่ตัวเธอจะถูกคนเมากอดรัดแน่นหนาราวกับถูกโซ่ตรวนพันธนาการไว้จนแทบหายใจไม่ออก นัยน์ตาดำขลับสุกใสเบิกกว้างมองใบหน้าดุกร้าวในความมืด จู่ๆ เสียงฟ้าก็คำรามดังสนั่นน่ากลัว จากที่สายฝนโปรยปรายก็โหมกระหน่ำลงมาห่าใหญ่ กลบเสียงกรีดร้องของน้ำค้างจนหมดสิ้น ท่ามกลางความมืดมิดเห็นเพียงดวงตาคมปลาบส่องประกายเจิดจ้าวาววับเหมือนกับเสือหิวที่จ้องจะกลืนกินเหยื่อ แม้ว่าเหยื่อตัวนั้นจะทั้งดิ้นทั้งถีบออกแรงขัดขืนทุกทางก็ไม่เป็นผล “พี่ศรัณย์ปล่อยน้ำนะ! พี่มีแฟนแล้ว จะมาทำแบบนี้กับน้ำไม่ได้!” “ทำไมจะไม่ได้ในเมื่อเลิกกันแล้ว น้องน้ำคนสวย...ให้พี่ได้กอดได้หอมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ พี่ทรมานจะตายอยู่แล้วคนดี ร้อนรุ่มไปหมดทั้งตัวจนจะลงแดงแล้ว” ศรัณย์พูดเสียงอู้อี้ลิ้นพันกัน ก่อนจะเหวี่ยงร่างบางไปนอนหงายกลางเตียงพร้อมกับกระโจนร่างไปคร่อมทับ มือหนึ่งดึงรั้งชายกระโปรงขึ้นมากองตรงต้นขาพลางลูบไล้เรียวขาเนียนนุ่ม อีกมือกระตุกโบที่ผูกไว้ตรงหน้าอกออกจนสาบหน้าแยกเผยเนินอกอวบอิ่มขาวจั๊วะเบียดชิดกันในบราสีหวาน นัยน์ตาแดงก่ำลุกวาวด้วยความกระสัน ถูกอารมณ์ใคร่เล่นงานจนสองมือสั่นเทา แตะต้องดอกบัวตูมเต่งแผ่วเบาแล้วบีบเคล้นราวกับจะบี้ให้แหลกเหลวคามือ ทำเอาน้ำค้างหลุดร้องด้วยความเจ็บ ใบหน้าสวยหวานเหยเก “หยุดนะ น้ำค้างเจ็บ!” มือเรียวยกขึ้นดึงมือหนาออกจากหน้าอกตัวเอง ส่วนอีกมือก็พยายามดึงฝ่ามือร้อนจัดที่ป้วนเปี้ยนแถวขาอ่อนของเธอ ทว่าความเจ้าเล่ห์และช่ำชองของอีกคนก็สามารถพลิกพลิ้วไปเล่นงานตรงส่วนอื่นแทนได้อย่างรวดเร็ว ศรัณย์ยกตัวลุกขึ้นนั่งคุกเข่าปัดชายกระโปรงบานไปกองเหนือเอวลงมือกระชากแพนตี้สีชมพูอ่อนติดโบน่ารักตรงขอบลงมาตามเรียวขากลมกลึงขาวเนียน แม้ว่าคนตัวเล็กจะยื่นมือมาดึงไว้ไม่ยอมปล่อยและเตะขาไปมาไม่ยินยอม แต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้ แคว่ก! เมื่อไม่ยอมให้ถอดออกดีๆ ก็ฉีกจนขาดเป็นสองชิ้น แล้วหลังเต่าอวบอูมสวยก็ปรากฏตรงหน้า เส้นไหมสีดำเรียงตัวสวยปกคลุมบนเนินสาว น้ำค้างร้องกรี๊ดด้วยความตระหนกรีบพลิกตัวจะคลานหนีเพื่อนพี่ชายที่คิดจะหักหาญน้ำใจเธอ แต่มือหนาก็คว้าข้อเท้าไว้ดึงกระชากเข้ามานอนหงายอยู่ใต้ร่าง ใบหน้าคมคายหล่อเหลาราวกับเทพบุตรแลดูร้ายกาจราวกับซาตาน ดวงตาดำสนิทลึกล้ำเต็มไปด้วยความปรารถนาร้อนแรงจ้องเขม็งวงหน้าสวยหยาดเยิ้ม ชักจะอดใจไม่ไหวอยากเชยชมลิ้มรสชาติของอีกฝ่ายแล้วสิ “กรี๊ดดด อย่านะ พี่รันปล่อยน้ำ อย่าทำน้ำเลย น้ำกลัวแล้ว” “อย่ากลัวพี่ พี่ไม่ได้จะฆ่าแกงน้ำ แค่จะพาน้ำขึ้นสวรรค์ น้ำไม่ต้องกลัว พี่จะไม่ทำให้น้ำเจ็บ เชื่อพี่สิ” “ไม่เอา ฮึก พี่รันหยุดนะ อื้ออ!” ศรัณย์จูบปิดปากเสียงอ้อนวอนของสาวสวยใต้ร่างที่มีแต่จะกระตุ้นความอยากให้พลุ่งพล่านหนักกว่าเดิม ยิ่งเห็นหยาดน้ำตาใสไหลรินบนพวงแพ้มนิ่ม ร่างกายก็ยิ่งร้อนผ่าวสั่นสะท้าน มือหนาสอดไปรั้งท้ายทอยน้ำค้างให้แหงนหน้าขึ้นรับจุมพิตร้อนแรง ส่วนอีกมือลูบโหนกนูนสวยแผ่วช้าคล้ายกับจะยั่วเย้า สลับกับขยี้ยอดเกสรดอกไม้จนเสียงหวานหวีดครางอื้ออึงร้องประท้วงในลำคอ “อื้ออ...ฮึก อ๊ะ อย่า…” น้ำค้างร้องห้ามเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อรู้สึกถึงความร้อนที่พุ่งตรงไปเล่นงานตรงกึ่งกลางกาย เพราะถูกมือหนาเล้าโลมกระตุ้นให้เกิดอารมณ์พิศวาส วงแขนกลมกลึงโอบกอดแผ่นหลังกว้างไว้ มือเรียวขยุ้มกำเสื้อของชายหนุ่มแน่นเข้า พยายามดึงตัวเขาออกอย่างอดกลั้นต่อความต้องการทางเพศซึ่งถูกปลุกเร้าจนไปต่อไม่เป็น เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางกายกับใคร ไม่เคยมีแฟนหนุ่มมาก่อน แต่เธอรู้ว่าขั้นตอนต่อจากนี้จะเป็นอะไร เขาพยายามชักจูงให้เธอคล้อยตาม ลุ่มหลงมัวเมากับตัณหาซึ่งเกิดจากสัญชาตญาณความเป็นหญิง เมื่อถูกเล้าโลมให้เสียวซ่านทรมานก็ต้องการอะไรบางอย่างมาบรรเทาความร้อนรุ่มในกาย ศรัณย์ละเลียดชิมความหอมหวานบนกลีบปากนุ่ม ซึมซับรสชาติละมุนลิ้นช้าๆ ผิดกับฝ่ามือหยาบกร้านที่ซุกซนเลื้อยไปทั่วอย่างชำนิชำนาญ โลมลูบเรียวขาเสลาเรียบเนียน บีบนวดกดคลึงเฉียดใกล้จุดสงวนจนร่างบางสะดุ้งสะเทือนถีบขาหนีเพราะไม่คุ้นชิน ความกลัวคืบคลานเกาะกุมหัวใจลูกกวางน้อย เขาปลุกปลอบขวัญค่อยๆ สัมผัสเรือนกายหอมกรุ่นเชื่องช้าค่อยเป็นค่อยไป ใช้คำพูดนุ่มนวลตะล่อมให้เหยื่อหายเสียขวัญ ร่างกายหนาหนักทาบทับไว้แนบสนิท บดขยี้เรียวปากอิ่มสวยอย่างโหยหิว ดูดดื่ม รุกหนักสลับถอยห่าง หลอกล่อให้คนไม่ประสาเผลอตอบสนองกลับมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเหยื่อติดเบ็ดก็ถูกเสือร้ายตะครุบกลืนกินลงท้อง ทุกอย่างเป็นไปตามครรลองของธรรมชาติ ร่างกายของผู้หญิงถูกสร้างมาเพื่อผู้ชายสักคน เพียงแต่ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้เข้าหาเธออย่างถูกวิธี ปราศจากซึ่งความรัก มีแต่ความกระหายในรสกามที่ต้องการปลดปล่อยความใคร่เพียงเท่านั้น ด้านนอกเสียงฟ้ายังดังคำคงรามต่อเนื่องกลบเสียงครวญครางแว่วหวานกับเสียงครางแหบต่ำของสองหนุ่มสาวจนมิด ร่างกายของพวกเขาผสานกันเป็นรวมหนึ่งเดียวถ่ายทอดความร้อนระอุไปทั่วร่าง เกาะเกี่ยวพากันปีนป่ายขึ้นสรวงสวรรค์ยันรุ่งสางของอีกวัน...คนที่พรากพรหมจรรย์ของเธอถึงได้จากไป ทิ้งเพียงร่องรอยราคะให้ปรากฏเด่นชัดบนร่างและสัมผัสให้ติดตรึงไว้ในความทรงจำ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม