ลาซาลอสกวาดตามองไปรอบๆ ร้าน ก่อนจะเอ่ยชื่นชม “น้องแพทจัดร้านน่ารักจังนะครับ”
“ขอบคุณค่ะพี่ลาซ”
“น้องแพทสบายดีนะครับ”
“แพทสบายดีค่ะ แล้วพี่เพนน์กับแซนดี้เป็นยังไงบ้างคะ แพทไม่ได้ติดต่อพี่เพนน์เลย”
ลาซาลอสระบายยิ้มน้อยๆ “พี่เพนน์กับแซนดี้มีความสุขดีครับ นี่พี่เพนน์ยังถามหาน้องแพทอยู่เลย คงเป็นห่วงน่ะ”
“ฝากบอกพี่เพนน์ด้วยนะคะว่าแพทสบายดีค่ะ ถ้ามีโอกาสจะกลับไปเยี่ยมค่ะ”
“พูดแบบนี้แสดงว่าอีกนานเลยใช่ไหมกว่าจะกลับเอเธนส์”
พิมรักไม่ตอบ แต่ก้มหน้าหลบสายตา และเปลี่ยนเรื่องคุยอีกครั้ง “พี่ลาซกับพายมาเหนื่อยๆ เดี๋ยวแพทไปเอาน้ำมาให้ดื่มนะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณแพท พายทำเองดีกว่า คุณแพทนั่งคุยกับคุณลาซเถอะค่ะ”
พาขวัญกุลีกุจอเดินเข้าไปด้านหลังร้าน
พิมรักหันมายิ้มบางๆ ให้ลาซาลอส “แพทได้ข่าวไม่ดีเกี่ยวกับคุณพ่อ”
“ใครบอกน้องแพทครับ”
“คือแพท...”
“หรือน้องแพทรู้จากคุณเพอร์ซูส...”
“เอ่อ ใช่ค่ะ แพทร
