คูเปอร์ขับรถมาถึงโรงพยาบาลพอดีกับที่เพื่อนสนิทวางสาย เธอถือของลงจากรถเรียบร้อยก็รีบเดินเข้าไปในตัวอาคาร ก่อนจะกดลิฟต์ให้ประตูเปิดค้าง เพราะมีผู้ชายสองคนกำลังวิ่งตามมา
หลังจากทั้งคู่เข้ามาอยู่ในลิฟต์เรียบร้อย ชาตรีก็หันไปถามอานนท์ถึงอาการป่วยของน้องชายเจ้านายตัวเอง แต่ไม่ได้เอ่ยชื่อตรง ๆ คูเปอร์ไม่ได้ตั้งใจฟังแต่มันเข้าผ่านหู
“ตกลงตอนนี้คุณมหากลับมาเป็นปกติแล้วใช่ไหม” ชาตรีถามเพื่อความแน่ใจ อีกประเดี๋ยวเมื่อเจอหน้ากันจะได้ทำตัวถูก บอกตามตรงเขาชอบนายมหามากกว่า ดูเข้าถึงง่ายเป็นกันเอง ไม่เหมือนคุณมหาเศรษฐี เวลาสบตาทีไรเหมือนถูกแช่แข็ง คนอะไรเย็นชาได้ตลอดเวลา
“ปกติแล้ว แต่หมอให้อยู่โรงพยาบาลอีกวันสองวัน” อานนท์พยักหน้า หายกังวลใจไม่น้อยเพราะงานหลายอย่างต้องรอเจ้านายเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง ถ้ารอนานกว่านี้เกรงว่าความจะแตก
“โล่งอก แม่คุณมหาจิกคุณโชคไม่หยุด ถามหาลูกชายตัวเองตลอด” เลขาร่างชายแต่
