“ติดต่อไม่ได้ แชตไม่ตอบ โทร.ไม่ติด เขาเป็นอะไรรึเปล่า”
คูเปอร์เอ่ยกับตัวเองหลังจากเพียรพยายามติดต่อหาว่าที่สามีอยู่หลายต่อหลายครั้ง แต่ติดต่อเขาไม่ได้โทร.ไปไม่ติดเหมือนปิดเครื่อง ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบกลับมา เธอสะเพร่าเองที่ไม่ได้ขอเบอร์ติดต่อของลุงน้อมกับป้าจิต
“เดี๋ยวก่อนนะ ฉันมีเบอร์ติดต่อโฮมสเตย์” นึกขึ้นมาได้จึงเข้าไปหาแชตที่เพื่อนส่งเบอร์ติดต่อมา ไม่รอช้าเธอก็รีบต่อสายหาทันที ครู่เดียวปลายสายก็กดรับ
“สวัสดีค่ะ นี่ใช่เบอร์โฮมสเตย์ม่อนใจไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความตื่นเต้น รู้สึกมีความหวังขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินปลายสายเป็นเสียงที่คุ้นเคย แต่ปัญหาคือเหมือนทางนั้นสัญญาณจะไม่ค่อยดีทำให้ได้ยินไม่ชัด
“สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะไม่ทราบว่าติดต่อจากไหนคะ ฮัลโหล ได้ยินไหมคะ” ป้าจิตพยายามตะโกนถาม สัญญาณโทรศัพท์ขึ้นมาเพียงหนึ่งขีด ลุงน้อมนั่งอยู่ใกล้ ๆ ทำปากขมุบขมิบถามว่าใครโทร.มา
“ป้าจิตใช่ไหมคะ คูเปอร์เอง
