Rose 17

1600 คำ

Rose 17 “กลับไปเถอะ เราจะทำงาน” ฉันบอกคนที่เดินตามเข้ามาในร้าน แล้วยังตามมานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะกอดอกจ้องฉันไม่วางตา “ไม่ วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง” เมื่ออีกฝ่ายยังดื้อดึงฉันเองก็เหนื่อยจะพูด และเปลี่ยนเป็นไม่สนใจเขาแทน จัดดอกไม้เสร็จไปสี่รายการก็เป็นเวลาพักกินข้าวพอดี และครั้งนี้เราปิดหน้าร้านไว้เพื่อออกไปนั่งกินข้าวพร้อมกันแม้จะมีแขกไม่ได้รับเชิญอย่างอาทิตย์มานั่งกินมื้อเที่ยงด้วยก็ตาม น้องขวัญบอกว่าวันนี้เขาเลี้ยงและทั้งมื้อเที่ยงของวันนี้และกาแฟของฉัน เขาก็เป็นคนซื้อเองทั้งหมด “พี่มายด์โทรศัพท์ดังหรือเปล่า” พิมพ์ขวัญที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ เอ่ยถามอย่างสงสัย ทั้งยังหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาดู แต่เหมือนเสียงสั่นครืด ๆ จะยังไม่หยุดดัง “อ้อ ของพี่เอง” กระทั่งล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเอี๊ยม ถึงได้รู้ว่ามีคนโทร. มาหา “สวัสดีค่ะ” ทักทายปลายสายพร้อมกับคีบหมูชิ้นที่อาทิตย์คีบมาใส่ชามฉัน เห็นแบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม