Rose 14

1825 คำ

Rose 14 “ยินดี กินได้แล้ว เดี๋ยวเส้นอืดนะ” บอกคนตรงหน้าและตัวฉันก็เริ่มลงมือกินก๋วยเตี๋ยวของตัวเองไปเรื่อย ๆ กระทั่งกินเสร็จก็จ่ายเงินแล้วหิ้วดอกไม้กลับคอนโดฯ ทันที ไม่ได้เอ่ยลาเด็กคนนั้นด้วยซ้ำ เพราะคิดว่าเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่แชร์โต๊ะนั่งกินข้าวกันเฉย ๆ กว่าจะกลับมาถึงห้องก็เกือบสามทุ่มเสียแล้ว ฉันรีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดเตรียมเข้านอน แต่ไม่ลืมไปรดน้ำต้นไม้ที่ระเบียง จากนั้นก็เดินเอาแจกันไปล้างทำความสะอาด ก่อนจะนำกลับมาวางที่โต๊ะหน้าโซฟาและเริ่มนำดอกไม้ที่ซื้อมาจัดใส่แจกัน จัดดอกไม้เสร็จก็นำไปวางไว้ที่จุดเดิม ยังพอมีเวลาว่างนิดหน่อยก่อนนอนจึงหยิบโทรศัพท์มากดเล่น ในใจลึก ๆ ก็แอบหวังให้มีสักข้อความจากเขา...แต่ก็ไม่มีเลยเห็นแบบนั้นจึงตัดสินใจส่งข้อความไปหาอีกฝ่ายแทน พิมพ์ถามไถ่ว่าเป็นยังไงบ้าง ถึงห้องหรือยัง แต่ส่งไปนานสักพักใหญ่ก็ไม่มีการตอบกลับ ฉันรอจนถึงเที่ยงคืนข้อความก็ยังไม่ได้ถูกเปิดอ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม