วันถัดมา.....
สติของฉันกำลังจะแตกออกเพราะไอ้งั่งมันลืมจองโรงแรม!!!! แถมตอนนี้ยังพาฉันมาพักที่ห้องที่โคตรจะรูหนู เพราะตอนนี้เป็นเวลาตี 1 แล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรของฉันเนี่ย!!!! เตียงที่ฉันจะต้องนอนมันเล็กกว่าเตียงคนไข้ที่ฉันเคยนอนซะอีก ห้องน้ำยังเล็กกว่าอ่างอาบน้ำที่บ้าน ห้องนี้ทั้งห้องเล็กกว่าห้องน้ำที่บ้านฉันอีก นี่มันอะไรกัน!!! ความช็อกนี้ทำให้หัวของฉันสตั้นท์ไปเลย
"ขอโทษครับ นอนห้องผมไปก่อนนะ พรุ่งนี้สัญญาว่าจะพาไปเที่ยวต่อ ยังไงคืนนี้อดทนหน่อยนะครับ"
"แกจะให้เรามาเบียดกันในห้องนี้นะหรอ!!!! " ฉันมองไปรอบๆ ห้องแคบๆ ที่ตอนนี้เราสองคนยืนกันอยู่ ห้องของแก แสดงว่านี่คือห้องที่แกนอนทุกวันนะหรอ
"ถึงมันจะเล็กไปหน่อย รับรองได้ว่าสะอาดแน่นอน ผมทำความสะอาดทุกวัน เสียดายที่อลิสไม่ได้มาด้วยนะครับ" คนเป็นเจ้าของห้องเก็บรองเท้าของฉันใส่ตู้ช้าๆ เพราะกลัวรองเท้าฉันจะพัง
"เพราะเฮียไคนั่นแหละ จู่ๆ
