Ep.4 คนสำคัญที่กลับมา
3344 คำ
ผมต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เพราะโดนใครสักคนมานั่งทับอกเอาไว้จนผมรู้สึกเหมือนถูกผีอำ มีดที่จ่อตรงมาที่คอทำให้ผมได้แต่ตกใจแต่ไม่กล้าขยับ
"แกเป็นใคร ไอ้หย็อยของฉันอยู่ไหน" เสียงดุถามขึ้น
"คุณหนูครับอย่าเล่นมีดเลย ผมขอเดี๋ยวผีผลักครับ" ผมพยายามใช้มือเบี่ยงปลายมีดไปทางอื่น เพราะกล้วเธอจะมือลื่น แต่เพียงแค่ผมพูดสาวหน้าหมวยก็ตาโตขึ้นเป็นไข่ห่าน
"แกไปทำอะไรกับหัวแกมา!!! "
"ผมไม่ได้ทำครับ แต่พี่ชายคุณทำ บอกเลยนะผมแทบไม่ได้นอนเลย" ผมพยายามจะแก้ตัว แต่เอาตรงๆ พอใจลุคนี้มากเลย อย่างกับได้เกิดใหม่
"แกไม่ได้เอาไอ้หยอยของฉันไปทิ้ง แล้วเข้ามาสวมรอยใช่ไหม" คนที่ถือมีดจ่อมีดมาที่คอผมอีกครั้ง จนผมต้องรีบยกมือขึ้นมาปฏิเสธ แต่มือผมกับไปสัมผัสโดนอะไรนิ่มๆ ด้วยความสงสัยผมเลยขยำมือเพื่อสัมผัสไปหนึ่งที
"อ๊ะ" เสียงของคนเป็นเจ้านายทำให้ผมต้องตาโตแล้วขยำมืออีกทีอย่างลืมตัว นม นมนิหว่า!!!!!
เพี๊ยะ!!!! แรงตบหนักๆ สัมผัสเข้าที่ใบหน้าจน แต่ตอนนี้ผมไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด การจับนมผู้หญิงครั้งแรก มันนิ่มแบบนี้นิเอง
"ไอ้งั่ง ใครใช้ให้แกมาบีบนมฉันกันห๊าาาาาาาา ไปเตรียมตัวฉันจะไปวิ่ง" เสียงของคนเป็นนายทำให้ต้องรีบลุกขึ้น จนเจ้านายผมลงไปกองกับพื้น
ฉิบหายทำเจ้านายล่วง ต้องรีบเก็บ ผมหิ้วแขนทั้งสองข้างของคนเป็นนายให้ลุกขึ้นก่อนจะ รีบไปล้างหน้าแปรงฟัน จะได้มาดูแลคนเป็นเจ้านายต่อ งานเบ๊คืองานถนัดของเรา
ผมจัดการหารองเท้า ถุงเท้า เสื้อ กางเกง แม้เธอจะไม่ได้เขินอายผมเลย แต่ทำไมผมอายเธอนักนะ เพียงแค่เห็นเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า เรื่องเมื่อคืนมันก็ชัดเจนขึ้นมา เลิกคิด!!!!! ถ้าน้องชายของผมตื่นขึ้นมาตอนนี้ โดนตัดส่งให้เป็ดกินแน่ๆ
"นี่ แกก็ต้องไปวิ่งด้วย"
"ผมไม่มีชุด ไม่มีรองเท้านิครับ ผมอยู่เป็นกำลังใจดีกว่า" ผมส่งยิ้มให้คนเป็นเจ้านาย เพราะกีฬากับผมนั้น อยู่กันไกลแสนไกล
"ใส่ของบอดี้การ์ดคนเก่าไปก่อน ของอยู่ในห้องถัดไป"
"คุณหนูคร๊าบบบ ถ้าบอดี้การ์ดมีห้อง ทำไมผมต้องมานอนห้องเดียวกับคุณหนูด้วยละครับ" ผมถามเพราะไม่เข้าใจ ไม่มีผมอยู่เธอจะได้เป็นส่วนตัว
"กันป๊าฉันเอานายไปทิ้งขยะไง คนที่ไร้ประโยชน์ ป๊าบอกเสมอ ไม่มีสิทธิ์อยู่ในบ้านนี้ ซึ่งแกเป็นบอดี้การ์ดที่ปกป้องฉันไม่ได้ ฉันก็ต้องเก็บแกไว้ใกล้ตัวกันพ่อเอาไปทิ้งไง" คนขี้โมโห พูดออกมาเหมือนไม่เต็มใจจะตอบ ถึงผมจะไม่ใช่สิ่งของ แต่อดรู้สึกกับคำตอบไม่ได้ เพราะมันเหมือนกับผมสำคัญนิดนึง เพราะปกติที่ผ่าน ลม กับผม ผมยังจางมากกว่าลมอีก
"ผมเข้าใจแล้ว งั้นผมจะอยู่ จนกว่าพ่อคุณจะไม่ไล่ผมไป ฝากตัวด้วยนะครับ" ผมยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า แต่เธอกลับให้เท้าถีบผมจนกระเด็น เดี๋ยวคุณถีบผมทำไม!!!!!
"ไม่ต้องมายิ้มเลย ไปได้แล้ว"
ผมรีบวิ่งไปที่ห้องข้างๆ สูทสีดำมากมายแขวนเรียงราย ชุดออกกำลังกายต่างๆ ชุดไปรเวท ชุดลำลอง มีทุกอย่างให้ครบ รองเท้าต่างๆ วางเรียงแถวยาว ผมสำรวจไปรอบๆ ห้อง เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างถูกจัดเอาไว้ และอยู่ในสภาพดี ที่นี่จะเป็นโลกของอีกใบของผมสินะ Oh My World
[ ไอ้กาก เสร็จหรือยัง เดี๋ยวแดดมันร้อน!!!! ] เสียงตะโกนเรียกจากคนเป็นเจ้านายทำให้ผมต้องรีบแต่งตัว แล้วออกไปนอกห้องทันที
ผมออกมาในชุดกางเกงวอร์ม เสื้อยืดสีขาว แต่ดูเหมือนคนเป็นเจ้านายของผมจะไม่พอใจ ทำไมผมเช็กตัวเองในกระจกแล้ว ชุดนี้หล่อมาก อย่างกับพระเอกซีรี่ย์เกาหลี
"แกใส่รองเท้าอะไร"
"รองเท้าผ้าใบไงครับ"
"ไอ้งั่ง นี่มันรองเท้าสตั้ด เอาไว้ใส่วิ่งในหญ้าเทียม สำหรับเตะบอล แกนี่มันงั่งจริงๆๆ มานี่ฉันจะสอน" คนเป็นเจ้านายลากผมเข้ามาในห้องอีกครั้ง พร้อมกับเปิดตู้เสื้อผ้าบานใหญ่
"ชุดผมก็ผิดหรอครับ"
"เปล่า แต่ฉันจะพูดแค่ทีเดียว จำไว้ฉันใส่อะไรแกใส่อันนั้น สูท เอาไว้ใส่ออกงาน ไม่ได้ออกงานก็ไม่ต้องใส่ แม้ไอ้คนเก่าจะใส่แม่งทุกวัน เอาเถอะๆ ชุดวอร์ม ใส่ออกกำลังกายเช้าเย็น ชุดลำลอง ฉันใส่สีไหน แกก็ต้องให้จางกว่าฉันจะมาเด่นเกินหน้าเกินตาฉันไม่ได้ แล้วนี่รองเท้า หนังใส่กับสูท ผ้าใบสำหรับวิ่งปลายจะเปิดเล็กน้อย ถ้าผ้าใบใส่เที่ยวจะเป็นอันนี้ มีให้เลือกเยอะแยะ แต่ถ้าสตั๊ดที่แกใส่อยู่ เอาไว้ไปเตะบอลกับพี่ชายฉัน เข้าใจไหม" คนเป็นเจ้านายสอนอย่างตั้งใจ จริงๆ เธอก็แค่คุณหนูเอาแต่ใจ อาจจะไม่ได้แย่นักก็ได้ คนแย่ๆ กว่าเธอผมเจอมาเยอะแล้ว
"เข้าใจครับ แต่วันนี้คุณหนูแต่งหน้าสวยนะครับ บางๆ ผิดจากเมื่อวานมันดูเข้มไปหน่อย" ผมเอ่ยชมคนที่ทำตาดุใส่ผม จนเธอต้องหันหน้าหนี
"รีบตามมา ฉันจะไปรอข้างล่าง ใส่รองเท้าให้ถูกนะ เสียเวลาจริงๆ " พอพูดจบเธอก็ออกจากห้องไปเลย
เป็นเพื่อนเล่นกับเจ้านายมันอาจจะไม่ได้แย่ก็ได้ ผมรีบเปลี่ยนรองเท้าแล้วตามคนเจ้านายลงไปข้างล่าง
.
.
@สวนสาธารณะ
ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย มองไปทางไหน ก็มีแต่สาวๆ หันมายิ้มให้ คงมีแต่เจ้านายของผมนั่นแหละ ที่มองผมตาขวางตลอดเวลา ในมือของเธอมีอะไร มีของขวัญให้ผมหรอ
"ฉันวิ่งมา 2 รอบ แต่แกยังเดินไม่ครบรอบ เอาแต่เหล่สาว ไม่ได้ออกกำลังกายเลย ฉันจะต้องทำโทษแกสักหน่อย" คนที่พูดโชว์กิ่งไม้ในมือ ทำให้ผมรู้ได้ทันที ว่าการทำโทษที่เธอพูดถึงคืออะไร ขาที่ล้ามันกลับมีแรงขึ้นมาทันที เมื่อไม้เรียวยาวตีเข้าที่ผมครั้งแรก
"โอ้ยยย!!! เจ็บนะเจ้านาย" ผมรีบวิ่งหนีเธอสุดชีวิต แต่เพราะช่วงขาที่ยาวกว่า ทำให้เธอตามเธอไม่ทัน ผมไม่เคยรู้เลยตัวเองวิ่งได้เร็วขนาดนี้ พอชะงักคนเป็นเจ้านายก็วิ่งมาทันพอดี
"แกหยุดฉันตี ออกกำลังกาย เข้าใจไหมหย็อย แกมีกล้ามเนื้อที่ฉันยังต้องอิจฉา อย่าเอาสิ่งที่พระเจ้าให้มา มาปาทิ้งวิ่ง!!!! ถ้าช้าฉันตีแกแน่ๆ " ผมไม่เข้าใจที่เธอพูดนักแต่งก็ออกแรงวิ่งสุดแรงเหมือนเดิม เพราะกลัวไม้ที่มือของเธอ
ผมวิ่งไปเรื่อยๆ แต่เพราะฤทธิ์ไม้เรียว ผมเลยไม่มีเวลาส่องสาวเลย เพราะหนีตายอย่างเดียว โอ้ยยยยย อะไรจะโหดได้แบบนี้ ขอพักหน่อยไม่ได้รึไง ผมต้องออกแรงวิ่งสุดแรงทิ้งนำเธอ แล้วพักเป็นระยะสั้นในตอนที่เธอตามมาไม่ทัน
"ไม่ไหว 5 รอยแล้วครับผมไม่ไหวแล้ว" ผมทรุดตัวลงนอนไปกับพื้นเพราะหมดแรงจนเฮือกสุดท้าย แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร หรือตีผมอีก แต่ทิ้งตัวนั่งลงข้างผมแทน
"ก็ประมาณนี้ล่ะนะ แกวิ่งไวดีมาก วิ่งทุกวันมันช่วยเรื่องการสูบฉีดเลือด แกเอาแต่บอกว่าไม่ไหว แต่นี่แกวิ่งมาตั้ง 5 รอบ เก่งมาก วิ่งทุกวันต่อไปแกก็จะไม่เหนื่อยแบบนี้ เข้าใจไหม!!! " ประโยคของเธอทำเอาผมอี้งอีกแล้ว เธออาจจะไม่ได้ใจร้ายอย่างที่ผมคิด สีหน้าแดงๆ จากการวิ่งตามผมอย่างหนัก ทำให้ผมรู้สึกว่าเธอน่ารักจัง
"ผมไม่เคยได้ออกกำลังกายเลย เอาจริงๆ ผมวิ่งมาตลอดนะ แต่วิ่งเป็นเบ๊เค้าอะ"
"โคตรน่าสมเพช แกเคยคิดจะขึ้นมาอยู่ บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารไหม มันสูง สวยงาม แต่ก็น่ากลัว" คนเป็นเจ้านายทิ้งตัวลงทับบนตัวผม เดี๋ยวเธอกำลังทำอะไรอะ
"คุณหนูครับบบ แบบนี้มัน"
"ไม่ต้องห่วงหรอกหน่าฉันไม่ได้พิศวาสแก แค่พื้นมันสกปรก เหนื่อยชะมัดเลย หมดแรงเหมือนกันนะเนี่ย คนอะไรวิ่งเร็วชะมัด ไอ้หัวหย็อยเอาฉันกลับไปด้วยนะ" แล้วจู่ๆ คนเป็นเจ้านายก็ปิดสวิตช์ตัวเองเฉยเลย เธอหลับทั้งๆ ที่อยู่สวนสาธารณะแบบนี้เนี่ยนะ แล้วผมจะเอาเธอกลับไปยังไง อุ้มไปงั้นหรอ หรือปลุก แต่เธอบอกให้ผมเอาเธอกลับไป!!!!! เอากลับไปไงวะ ลากดีไหม ไม่ได้เธอตื่น โดนตีนแน่ๆ อุ้มก็แล้วกัน
ผมพักจนหายเหนื่อย แล้วอุ้มช้อนคนเป็นเจ้านายกลับมาที่รถ ไม่เคยรู้ตัวเลย ว่าตัวเองอ่อนแอขนาดนี้ แค่อุ้มผู้หญิงตัวเล็กๆ แค่นี้ กว่าจะมาถึงรถก็ทำผมแทบตายแล้ว ผมขับรถพาคนเป็นเจ้านายกลับมาถึงบ้าน แต่พอจะอุ้มออกมาจากรถ ผมกลับเผลอทำหัวของคนเป็นเจ้านายกระแทกกับประตูรถจนดึงปึง!!!! ความสั่นสะเทือนทำให้ดวงตากลมโตลืมขึ้นมา อย่างกับจะกินหัวผม
"ไอ้กากกกกเอ้ยยยยยย แค่อุ้มเองนะ!!!!! แบบนี้แกต้องเจอ!!!!!!!!! "
"ผมขอโทษคร๊าบบบบบบบ"
ไป๋เฟิง Say ::
"โห...นี่คนหรือแรด มีเขากลางหัวด้วย" เฮียไคพูดถึงลูกมะนาวที่อยู่บนหัวของฉัน
"ไอ้หย็อยดิ อุ้มฉันออกมาหัวกระแทกกับประตู" ตอนนี้ยังเจ็บไม่หายเลย ฉันไล่มันไปนั่งคุกเข่าหน้าบ้าน สำนึกความผิด
"เดี๋ยวนี้มันไม่หยอยแล้ว หล่อออก"
"ไม่เห็นจะหล่อตรงไหน" ที่จริงก็หล่อดีหรอก แต่นิสัยใช้ไม่ได้ ขี้เกียจ เอาแต่ชอบพูดว่าทำไม่ได้ น่ารำคาญ ชอบพูดอะไรไม่รู้เรื่อง สรุปไม่มีอะไรดีสักอย่าง
"อุ้มมา แสดงว่าเป็นอีกแล้วหรอ เหนื่อยแล้วต้องหลับอะ" ไคมองหน้าน้องสาว ที่มีความแปลกของร่างกาย ที่ถ้าหมดแรงจะหลับทันที
"อื้อออ ดันวิ่งตามไอ้หย็อย มันวิ่งเร็วมาก ฉันเลยหมดแรงไปด้วย เฮียว่ามันพอจะฝึกได้ไหม ฉันเบื่อจะเปลี่ยนบอดี้การ์ดใหม่แล้ว" ฉันถามสภาพการณ์ของคนที่ไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง
"กล้ามเนื้อดี ฝึกได้ แต่เค้าจะฝึกไหม ชอบหรอ ไอ้เจ้าหย็อยของเธอ"
"เฮียตลกรึไง ให้ฉันเอาซุ่ยหนิวมาทำผัวหรอ พอๆ ไปอาบน้ำดีกว่า เรียกจีจี้มาหาฉันด้วย" ฉันร้องขอสาวน้อยจากเฮียไค แต่นอกจากรอยยิ้มแล้ว ก็ไม่ได้อะไรเลย
"แล้วกับจีจี้ล่ะ" คำถามกับรอยยิ้มของเฮียไคพาฉันขนลุก
"คลายเครียดก็ได้อยู่ แต่ไม่ชอบฉันผัวเมียแบบที่ใครคิด ป๊าชอบหาว่าฉันเบี้ยน เดี๋ยวจะชอบผู้หญิงจริงให้สมใจป๊าเลย" ฉันระบายความในใจให้เฮียฟัง
"เฮียเข้าใจ วัยรุ่นฮอร์โมนมันพลุ่งพล่าน สมัยเฮียเท่าเธอฟันสาวเช้ายันเย็น ข้ามวันก็มี แต่วันนี้จีจี้เป็นของเฮีย" ไคเลือกที่จะเก็บสาวน้อยที่เค้าส่งไปเป็นเหยื่อไว้กับตัว
"อ่าวไหงงั้น งี่เง่าจริงแล้วใครจะอาบน้ำให้ฉัน" ไหนเฮียบอกจะเรียกตอนไหนก็ได้ โกหกกันชัดๆ
"เธอมีคนของเธอแล้ว จีจี้เป็นของฉัน เพราะฉะนั้น ไป๊ไป ชิ่วๆ กลับไปบ้านของเธอได้แล้ว" เฮียไคสะบัดมือไล่คนที่ตัวเองทำแผลให้เสร็จแล้วอย่างฉัน แบบไร้เยื่อใย
ไรว้าาาาา ฉันเดินกลับมาที่บ้านใหม่ เจอไอ้กากที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม แล้วต้องจำใจเรียกขึ้นไปอาบน้ำให้ แต่ประโยคคำถามที่เธอได้รับคือ!!!!!
"ทำไมคุณไม่อาบน้ำเอง" คนที่เคยหัวหย็อย ถามขึ้นมาตาใส
"ถ้าฉันจะอาบเอง จะมีแกเพื่อ!!!!! ไปได้แล้ว!!!!! " ฉันลากคอคนที่ถามมาถามมาย ให้ไอ้กากนี่อาบให้คงไม่ต่างจากจีจี้ละมั้ง จะให้อาบน้ำคนเดียว หรือจะไปเรียกอลิสกลับมาดีนะ อยู่คนเดียวแบบนี้มันเหงานะ
.
.
ฉันเหม่อมองดูน้ำที่มันกำลังไหลลงอ่าง กับคนที่หัวเคยหย็อยที่นั่งมองน้ำมันเอาแต่ยืนตื่นเต้นกับฟอง ปัญญาอ่อนรึไง
"นี่หย็อย แกมีความครัวไหม" ฉันถามเรื่องส่วนตัวของคนเป็นลูกน้อย เพราะฉันอยากรู้ไอ้คนหัวหย็อย โตมายังไง
"มีสิครับ ผมมีน้องสาว น้องสาวผมฉลาดมาก เรียนเก่งมาก เธอเก่งคอมพิวเตอร์แบบสุดๆ ผมสัญญากับตัวเองว่า ผมจะส่งเธอเรียนให้สูงที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ ผมมันก็แค่คนโง่ๆ เซ่อๆ ให้น้องสาวที่มีอนาคตได้ทำตามฝันดีกว่าครับ" หย็อยหันมาตอบฉันด้วยรอยยิ้ม
"คนดีใช้ได้เลยแฮะ ถอยไปได้และ ฉันจะลงน้ำ ปกติฉันเนี่ยต้องมีคนอาบน้ำให้ทุกวันเลยนะ ฉันเด็กที่สุดในบรรดาพวกเฮีย ยิ่งเพราะฉันเป็นผู้หญิงจะเล่นแรงก็ไม่ได้ ฉันเลยจะถูกลืมเสมอเวลาเฮียๆ เล่นกัน ฉันเลยเปลี่ยนแปลงตัวเองมันซะเลย ออกกำลังกาย ฝึกฝนตัวเอง ให้เก่งพอที่จะเล่นกับพวกเฮียได้ แต่พอฉันเก่งขึ้นพวกเฮียฉันก็เก่งกว่าฉันไปอีกเท่าตัว" ฉันค่อยถอดชุดวอร์มออก แล้วหย่อนตัวเองลงไปในน้ำ
"อยากได้อะไรอีกไหมครับ ผมจะออกไปรอข้างนอก" คนหัวหย็อยหลบสายตาไม่กล้ามองมาที่ฉัน
"อยู่นี่แหละ ฉันเคยจมน้ำ ฉันกลัว" ฉันบอกเค้าออกไปตามตรง ไม่รู้ทำไมเพราะฉันไม่ได้มองเค้าเป็นผู้ชายละมั้ง เพราะถ้าผู้ชายก็ต้องเป็นแบบเฮียๆ ของฉันสิ ฉันถูกปลูกฝังมาแบบแปลกๆ ว่าเพศชายคือเพศที่แข็งแรงกว่า แต่ไอ้นี่ไม่ใช่ แบบนี้เค้าเรียก เรียกอะไรดี เพศหย็อยก็แล้วกัน
"ที่แท้ก็แบบนี้เอง ถ้าผมจะเห็นอะไร บอกไว้ก่อนนะครับผมไม่ได้ตั้งใจ" คนหัวหย็อยนั่งลงไม่ไกลจากฉันมาก ไม่บ่นอิดออด ไม่ร้องอยากออกอีก ไอ้นี่มันยอมคนง่ายดีจัง
"ถูตัวสิ นั่งเฉยๆ ทำไม เป็นอลิสทำ แล้วก็เป็นจีจี้ ตอนนี้ไม่มีใครเหลือแล้ว" ฉันโยนที่ขัดตัวส่งให้คนที่ว่างอยู่
"ผมเป็นผู้ชาย"
"แกไม่ใช่ ผู้ชายที่ไหน อ่อนขนาดนี้ ชนะฉันให้ได้ แล้วค่อยมาเรียกตัวเองเป็นผู้ชาย ขัดไป"
คนหัวหย็อยค่อยๆ ถูกที่ขัดตัวลงบนหลังของฉันเบาๆ อย่างเก้ๆ กังๆ
"คุณจีจี้เค้าจะมาหึงผมไหมเนี่ย เฮ้ออออ คุณหนูต้องหัดอาบน้ำเองบ้างน้า แบบนี้ผมทำให้ผมลำบากใจ ใส่เสื้อผ้าอีก ยังไงผมก็เป็นผู้ชาย" คนหัวเคยหย็อยย้ำคำเดิมอีกแล้ว ทำไมชอบบอกตัวเองเป็นผู้ชายนัก
ฉันทนความหงุดหงิดหูไม่ได้เลยจับคอเสื้อมันทุ่มลงมาในอ่างอาบน้ำ ทั้งชุดที่ใส่นั่นแหละ พูดอยู่ได้
"บอกว่าชนะฉันได้ แล้วค่อยมาเรียกตัวเองว่าผู้ชายไง"
"โธ่ เปียกหมดเลย" คนหัวเคยหย็อยลุกขึ้นมาจากน้ำด้วยความโมโห ที่ฉันทุ่มเค้าลงมาในน้ำ แววตาที่แข็งกร้าวเพียงแค่แวบเดียว แล้วเค้าก็กลับเป็นไอ้กากคนเดิม
"ไอ้กาก"
คนหัวหย็อยมองหน้าฉัน แต่มองทำไมอะ คิดจะปล้ำฉัน ฉันจะหักเป็ดน้อยแกไปจิ้มน้ำพริก แต่เปล่าเลยเค้ากลับลูบที่หน้าผากของฉันที่นูนเด่นเบาๆ จะมาลูบทำไมนี่มันฝีมือแก
"เจ็บไหมครับ ผมขอโทษ" คนตรงหน้าลูบหน้าผากของฉันเบาๆ แววตาของเค้ามันดูจริงจังจน..... ตึก ตึก ตึก หัวใจของฉันมันกำลังสั่นไหวสั่นสะเทือนเบาๆ ในใจ
"แกเป็นคนทำ......" ฉันยังไม่ทันจะอ้าปากด่า คนหัวเคยหย็อยก็กดไหล่ของฉันให้นั่งลงในน้ำ
"โป๊หมดแล้ว ผมจะไม่บอกว่าผมเป็นผู้ชายก็ได้ แต่เรือนร่างที่สวยงาม ก็ไม่ควรให้ใครเห็นง่ายๆ สิครับ ผมพอรู้ตัว ว่าผมไม่มีคุณสมบัติจะดูแลคุณหนู แต่ผมกำลังพยายาม ให้เวลาผมหน่อย ผมต้องการเงินเยอะๆ จากงานนี้ เพื่อส่งน้องสาวเรียนให้จบ ผมสัญญาว่าอะไรที่จะทำให้คุณหนูขัดใจน้อยที่สุด ผมจะทำ แต่เราต่างโตกันแล้ว เราคุยกันด้วยเหตุผลได้ไหม ผมอยากทำงานอยู่กับคุณหนูนานๆ จะได้เป็นเพื่อนเล่นกับคุณหนูได้ไงครับ" ประโยคที่ทำเอาหัวใจของฉันเริ่มจะบีบตัว
"อยากอยู่กับฉันงั้นหรอ"
"ผมทำงานกับคุณหนู คุณหนูเป็นนายจ้างผม ผมก็ต้องอยากอยู่สิครับ"
อยากอยู่กับฉันงั้นหรอ 'อลิสอยากอยู่กับคุณหนูนะคะ' เสียงก้องของอลิส คนสนิทคนเก่ามันดังก้องขึ้นมาในหู ทำเอาฉันต้องมองตาคนที่พูด ที่ตอนนี้กำลังหย็อยตัวลงมาในน้ำ
"ถูตัวสิเจ้างั่ง"
"จะดีหรือครับ"
"ทำไมจะไม่ดีล่ะ ไหนบอกจะไม่ขัดใจฉันไง พรุ่งนี้ฉันจะไปเรียกอลิสกลับมา แกทำแค่วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละหน่า ขัดเร็วๆ สิ" ฉันยื่นแขนให้คนตรงหน้าขัด แกมันก็ไม่ได้เลวร้าย
"คร้าบๆ "
"แกชื่ออะไรนะ"
"ชินครับ เรียกผมว่าชินก็ได้ แม้ตอนนี้ผมจะยังไม่ชิน" คนตรงหน้าหัวเราะและขัดตัวให้ฉันต่อ ทำไมถึงชอบสากของมือนี้จังเลยน้า
"อื้มมมม หลังด้วยสิ"
"แบบนี้รู้สึกดีหรอครับ"
"อื้มมมม ถูกไปเถอะหน่าอย่าพูดมาก บ่าด้วย เอวด้วย"
วันถัดมา..........
"ดีใจจังเลยค่ะ คุณหนูให้อลิสกลับมา!!!! " สาวสวยหน้าตาน่ารัก ผมรอนสลายวิ่งเข้ามากอดคนเคยเป็นเจ้านาย
"แย่แน่ๆ ป๊าไม่ปลื้มใจแน่ๆ ที่อลิสกลับมา" โทร่าหันไปมองหน้าคนที่เป็นพี่ชาย
"ฉันพลาดเอง ถ้าเมื่อวานยอมให้จีจี้ไป อลิสคงไม่ได้กลับมา" ไคมองสาวสวยที่กลับมาอย่างหัวเสีย
"สงสัยงานนี้ จะต้องขอความช่วยเหลือจากไอ้กากแล้วละมั้ง ไม่งั้นน้องเฮียคงจะถลำลึกไปมากกว่านี้แน่" โทร่ามองสาวสวยตรงหน้าที่กำลังกอดกับน้องสาวของตัวเอง
"อย่า!!!! แค่บิ้วก็พอ อะไรที่มันเป็นธรรมชาติ ย่อมดีเสมอ เมื่อวานตอนกินข้าวเย็น ดูอาเฟิงอารมณ์ดี อาจจะมีเรื่องอะไรดีก็ได้" ชิงหลงเอ่ยห้ามคนเป็นน้องชาย
"อารมณ์ที่อลิสกลับมาไง"
"ลางสังหรณ์ฉันมันบอก ว่าไอ้กากมันมีอะไรดี" ชิงหลงฉันไปมองคนที่ถูกสั่งให้ยกกระเป๋าของอลิส
====================
- ผู้เขียน
