EP.22 ก็อย่างว่าล่ะ ผู้ชายไม่เคยตามมารยาร้อยเล่มเกวียนของผู้หญิงได้ทัน หลังมือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง กลีบปากอิ่มสั่นเทาเพราะก้อนสะอื้นเล็ดลอดผ่านตลอดเวลา ก่อนหน้านี้ หล่อนให้ราคาความสามารถของตนเองเกินไป คิดว่าจะรับมือกับสิ่งตรงหน้าได้ แต่พอต้องได้สัมผัสกับมันจริงๆ หล่อนก็รู้ได้อย่างง่ายดายว่า ตนเองไม่มีทางรับมือมันได้... หยาดน้ำตาอุ่นๆ ร่วงหล่นอาบแก้มเป็นสาย มือเล็กยื่นไปปิดน้ำฝักบัว ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบกาย และเดินมาหยุดที่หน้ากระจกเงาเหนืออ่างล้างหน้า ผู้หญิงน่าเวทนาคนนั้นที่ร้องไห้จนตาบวมช้ำสะท้อนออกมา ยิ่งเห็นก็ยิ่งน่าสมเพชยิ่งนัก ช้องนางกลั้นใจกล้ำกลืนความปวดร้าวลงในอกอย่างยากลำบาก ก่อนจะตัดสินใจก้าวออกไปจากห้องน้ำในสภาพที่บอบช้ำทั้งดวงตาและหัวใจ ดวงตากลมโตที่ยังคงมีหยาดน้ำตาเปื้อนเปรอะเบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึง เมื่อเห็นชาร์ลีนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาตัวยาวของห้องพักหรู