EP.21
“แต่ฉันอยากไปกินคนเดียว”
“ไม่เอาน่า อย่าเรื่องมาก ฉันไปนั่งเป็นเพื่อนด้วยน่ะดีแล้ว”
“ถ้าคุณไปด้วย ฉันก็ไม่มีโอกาสได้อ่อยผู้ชายน่ะสิ” หล่อนยังคงบิดมือออกจากอุ้งมือใหญ่
“อ๊ะ... ฉันเจ็บ คุณบีบแรงไปแล้วนะคะ”
หล่อนต่อว่าเขาทั้งน้ำตา เมื่อแรงกดของนิ้วยาวเพิ่มมากขึ้นจนกระดูกแขนแทบแตกหัก
เขายอมคลายนิ้วมือให้หลวมขึ้น แต่น้ำเสียงกระด้างคล้ายกับไม่สบอารมณ์นัก
“ถ้าเธอคิดจะอ่อยผู้ชาย ฉันจะพาไปในที่ที่มีแต่ผู้ชายโปรไฟล์ดีๆ ซึ่งไม่ใช่ที่นี่อย่างแน่นอน”
“มันเรื่องส่วนตัวของฉัน”
“ใช่รู้ แต่เธอก็ควรเลือกด้วย ไม่ใช่พอเหงาหน่อยก็จะคว้าไม่ดูตาม้าตาเรือ”
นี่เขาเป็นบ้าอะไรไป สอนหล่อนราวกับหล่อนเป็นลูกเป็นหลานอย่างนั้นแหละ
“คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย”
“ไม่ได้พูดบ้าอะไรสักหน่อย ไปกันได้แล้ว”
แล้วเขาก็ลากให้หล่อนเดินเคียงข้างลงไปยังภัตตาคารของโรงแรมหรู
“สวัสดีค่ะ” พนักงานสาวเดินนำเมนูอาหารมาให้ที่โต
