ตอนที่ 7
1503 คำ
EP.7
“ท่านแม่ให้คนมานอนเฝ้าหน้าห้องนอนพี่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว บ้ามาก แต่พี่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งท่านแม่ เพราะไลลาก็รู้ใช่ไหมว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับน้อง ถ้าพี่ไม่ยอมทำตามความต้องการของท่านแม่”
“น้องทราบค่ะ”
“แล้วเราจะเจอกันได้ง่ายๆ เหมือนเมื่อก่อนยังไงเนี่ย พี่คงต้องอกแตกตายแน่ๆ”
“คงต้องรอให้พี่ชาร์ลแต่งงานก่อนน่ะค่ะ แล้วพี่ชาร์ลก็ใช้ผู้หญิงโชคร้ายคนนั้นซ่อนเร้นความสัมพันธ์ของเรา”
“เรื่องนั้นพี่ทำแน่อยู่แล้ว แต่พี่คงจะต้องเสียเงินค่าปิดปากผู้หญิงคนนั้นเยอะเลยทีเดียว”
“พี่ชาร์ลมีเงินตั้งเยอะ จ่ายไปเถอะค่ะ เพื่อที่เราสองคนจะได้นอนด้วยกันบ่อยๆ เหมือนเมื่อก่อนยังไงล่ะคะ”
“ครับ ไลลา”
“งั้นแค่นี้ก่อนนะคะพี่ชาร์ล น้องต้องรีบเข้าบ้านแล้ว เดี๋ยวท่านแม่สงสัย”
“ครับ”
“ค่ะ รักนะคะ”
“พี่ก็รักไลลาครับ”
หล่อนบอกรักก่อนวางสาย และก็ยิ้มกว้างเมื่อชาร์ลีก็พร่ำคำว่ารักตอบกลับมาเช่นกัน
“ท่านแม่ไม่มีทางเอาชนะความรักของพวกเราได้หรอกค่ะ”
ไลลาอมยิ้มอย่างผู้ชนะ ก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้า และขับรถออกไปแวะห้างสรรพสินค้า จากนั้นก็รีบกลับบ้าน
“ใครคะ” ช้องนางเอ่ยถามออกไป เมื่อประตูห้องถูกเคาะเบาๆ สองครั้ง
“อาเอง ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม”
“เชิญค่ะ อาเกส”
พอหล่อนเอ่ยอนุญาต เกสราก็ดึงบานประตูเปิด และก้าวเข้ามาหาทันที
หล่อนที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนเตียง ต้องรีบยืดตัวนั่งตรง และกล่าวทักทาย
“อาเกสมีธุระอะไรกับนางเหรอคะ”
เกสราไม่ได้ตอบคำถามของหล่อน แต่เลือกที่จะออกคำสั่งกับหล่อนแทน
“ไหนลองลุกขึ้นสิ”
“เอ่อ... ค่ะ”
หล่อนก้าวลงจากเตียง และยืนนิ่งๆ ให้เกสราได้ใช้สายตาจ้องมอง
เกสราจ้องมองหล่อนตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นไปยังเส้นผม และก็เส้นผมลงมายังปลายเท้าอยู่หลายรอบ ก่อนจะออกคำสั่งที่ทำให้หล่อนตื่นตกใจออกมา
“ถอดชุดนอนออกสิ อาขอดูรูปร่างของเธอหน่อย”
“เอ่อ... อย่า... ดีกว่าค่ะอาเกส นางอาย”
“จะอายทำไม อาก็เป็นผู้หญิงเหมือนกับเธอนั่นแหละ เอ้า รีบๆ ถอดสิ อาจะดูว่าร่างกายของเธอยังมีจุดบกพร่องตรงไหนหรือเปล่า จะได้หาทางแก้ไขทัน”
“แต่... นางอายนะคะ”
“มันไม่มีอะไรน่าอายหรอก เพราะหลังจากเธอแต่งงานออกเรือนไป เธอก็ต้องแก้ผ้าให้ผัวมองอยู่ดี และผัวเธอก็จะไม่ได้มองเฉยๆ หรอกนะ แต่จะจับจะทำทุกอย่างที่เขาอยากทำด้วย”
นี่หล่อนจะปฏิเสธคำสั่งของเกสรายังไงดี
เมื่อเห็นหลานสาวยังคงยืนนิ่งงัน ไม่ยอมทำตามคำสั่ง เกสราจึงต้องใช้ไม้ตาย
“คิดว่าทำเพื่อพ่อของเธอ และวัฒนาดิลก”
ซึ่งไม้ตายของหล่อนก็ได้ผล เพราะหลังจากช้องนางยืนนิ่งอยู่สักพัก มือเล็กขาวสะอาดก็ค่อยๆ เปลื้องชุดนอนออกจากตัวจนเหลือแค่เพียงชั้นในสีขาว
หล่อนอับอาย หน้าแดงระเรื่อ จนแทบจะเป็นลม
เกสราเห็นหลานสาวอายหนักมากก็เสนอแนะหนทางผ่อนคลาย
“ถ้าอายก็หลับตาซะ อาแค่จะดูรูปร่างเธอเท่านั้นเอง ไม่ได้จะทำอะไรหรอก”
ช้องนางหลับตาลงตามคำสั่งของเกสรา ซึ่งมันก็ช่วยให้หล่อนคลายความกระดากอายได้มากอย่างเหลือเชื่อ
“รูปร่างเธอสวยเหมือนที่พนักงานสปาบอกจริงๆ ด้วย”
หล่อนได้ยินเสียงเกสราพึมพำชื่นชม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้หล่อนรู้สึกกระดากอายน้อยลงเลย
“โอเค ใส่เสื้อผ้าได้แล้ว”
ช้องนางรีบลืมตาขึ้น และกระวีกระวาดสวมใส่ชุดนอนด้วยความรีบร้อน
“นางมี... ตรงไหนบกพร่องไหมคะอาเกส” เมื่อมีเสื้อผ้าติดกายแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามออกไป
“ไม่มีเลย เธอรูปร่างดีจนเหลือเชื่อ” เกสรามีสีหน้าทึ่งจัด “คงเพราะปกติเธอใส่แต่ชุดนักเรียนแล้วก็เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆ ฉันก็เลยไม่คิดว่าเธอจะหุ่นดีแบบนี้”
หล่อนฝืนยิ้มบางๆ ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายกับสิ่งที่ได้ยินเลย เพราะหล่อนมองยังไง ก็ไม่เคยเห็นความสมบูรณ์แบบของร่างกายตนเองสักครั้ง
“แล้วนี่เก็บซื้อผ้าเสร็จหรือยังล่ะ อย่าลืมว่าเราเดินทางพรุ่งนี้”
“เอ่อ... เสร็จแล้วค่ะอาเกส”
“ดีมาก แล้วกรุณาอย่าเอาชุดเชยๆ ของเธอติดไปล่ะ เอาแค่ชุดสวยๆ ที่อาซื้อให้ใหม่พอ”
“เอ่อ... ค่ะ”
“โอเค งั้นอาไม่กวนแล้ว พรุ่งนี้เจอกัน”
หล่อนตอบรับเกสราด้วยรอยยิ้มที่ฝืนขึ้นมา และก็เดินไปล็อกประตูห้องทันที เมื่อเกสราหายออกไป
“เฮ้อออ...”
หล่อนเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งอก จากนั้นก็เดินไปหย่อนกายลงนั่งบนเตียง สายตามองไปเห็นโทรศัพท์มือถือเข้าพอดี จึงหยิบมากดหาข้อมูลของผู้ชายคนนั้น
ชาร์ลี เฮนเดอร์สัน...
รูปของชายหนุ่มที่ตนเองค้นหาในแอปพลิเคชันกูเกิ้ลผุดขึ้นมาเต็มหน้าจอโทรศัพท์นับร้อยรูป แต่ละรูปก็ต่างอิริยาบถออกไป แต่น่ามองเหลือเกิน
ดวงตาสีอำพันรียาวและหวานฉ่ำของเขาทำให้หล่อนรู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นคร่อมจังหวะ
มือเล็กยกขึ้นทาบหน้าอกของตัวเอง รับรู้ถึงจังหวะของหัวใจที่ผิดแผกไปอย่างชัดเจน
หัวใจสาวเต้นแรงแบบนี้มาหนึ่งครั้งแล้ว ตอนที่เห็นรูปของ
ชาร์ลี เฮนเดอร์สันครั้งแรกในหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเกสรา และการเห็นเขาอีกครั้งในครั้งนี้ หัวใจของหล่อนก็ยังคงเต้นแรงระรัวเหมือนเดิม
“ดวงตาของคุณสวยจังเลย...”
ช้องนางระบายยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว และส่วนลึกในหัวใจก็ร้องบอกว่า การเดินทางไปร่วมพิธีเลือกคู่ครองของผู้ชายที่ชื่อชาร์ลี
เฮนเดอร์สันในครั้งนี้ ไม่ได้ฝืนใจของหล่อนสักเท่าไร
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง... วันที่ฝ่าเท้าของหล่อนเหยียบลงบนผืนแผ่นดินของสาธารณรัฐเลแวนต้าเป็นครั้งที่สอง หัวใจของหล่อนเบ่งบานราวกับดอกกุหลาบได้รับหยาดฝน แต่กระนั้นก็ยังอดรู้สึกประหม่ากับสิ่งที่ต้องเจอต่อจากนี้ไม่ได้
“นางพร้อมหรือยัง”
เกสราที่บินตามมาด้วยเอ่ยถามขณะเดินฝ่าฝูงชนที่มากมายอยู่ภายในสนามบินประจำชาติของเลแวนต้า
“ก็... พร้อมค่ะอาเกส”
“ท่องเอาไว้นะ ทำเพื่อพ่อของเธอ และวัฒนาดิลก”
เกสราย้ำกับหล่อนอีกครั้ง ราวกับกลัวว่าหล่อนจะลืมอย่างนั้นแหละ
“ค่ะ อาเกส”
“เยี่ยม”
เกสรากล่าวชมเชยหล่อน ก่อนจะหันไปตอบคำถามของช่างแต่งหน้ากับช่างทำผมที่บินติดตามมาด้วย
“วันนี้สนามบินคนแน่นมาก และก็มีแต่ผู้หญิงนะคะคุณเกส มาทำไมกันก็ไม่รู้”
คนถูกถามกวาดตามองไปรอบๆ ตัว ก่อนจะคาดการณ์ออกมา “ผู้หญิงพวกนี้ก็น่าจะมีวัตถุประสงค์เดียวกับพวกเรานั่นแหละ”
“ตายแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าคู่แข่งของน้องนางจะมากมายมหาศาลขนาดนี้เลยนะคะ น่ากลัวจังเลยอ่ะ ดูสิคะ... ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก ยังกับนางฟ้าเดินดินแน่ะ”
“อย่าชมคนอื่นนอกจากหลานสาวของฉัน ไม่อย่างนั้นก็บินกลับเมืองไทยไปเลย เชอร์รี่”
สาวประเภทสองถูกเกสราดุเข้าก็ทำหน้าเจื่อนก่อนจะรีบแก้ไขสถานการณ์
“แต่ยังไงซะน้องนางก็สวยที่สุดค่ะ สวยระเบิดระเบ้อ สวยยิ่งกว่านางฟ้าคนเมื่อกี้นี้อีก”
เกสราเบ้ปากมองเชอร์รี่อย่างรู้ทันในความกะล่อน ก่อนจะหันมาพูดกับช้องนาง
“เรารีบไปกันเถอะ จะได้เตรียมตัวสำหรับการสัมภาษณ์ในเย็นวันนี้”
ช้องนางทำได้แค่ตอบรับเบาๆ และก็เดินตามร่างของเกสราไปเท่านั้น หัวใจของหล่อนเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและประหม่า จนอยากจะถอยหลังกลับเหลือเกิน แต่ก็รู้ดีว่าทำอย่างนั้นไม่ได้
ช้องนางถูกเกสราสั่งสอนอย่างหนักเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำและต้องรู้ในประเทศนี้ ซึ่งแม้ว่าหล่อนจะรู้สึกว่าเกสราเคี่ยวเข็ญมากเกินไป แต่สิ่งที่เกสรายัดใส่เข้ามาในหัวของหล่อนในเวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง ก็สามารถทำให้หล่อนสอบผ่านด่านแรกไปได้สำเร็จ
“พรุ่งนี้เวลาเดิม แต่คนที่จะคัดเลือกเธอคือคุณแคทเธอรีน ดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ”
คนที่สัมภาษณ์หล่อนเตือนล่วงหน้า ก่อนจะสั่งให้หล่อนออกไปจากห้องสัมภาษณ์ และเรียกสาวคนอื่นเข้ามาแทน
- ผู้เขียน
