Miss me yet 12 ครอบครัวลมเหนือ
1733 คำ
ร้านอาหารญี่ปุ่น
"จะกินอะไรสั่งเลยเดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง" เรามากันที่อาหารแห่งหนึ่งซึ่งเขาเป็นคนเลือกเองทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่ชอบเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นแท้ ๆ แต่วันนี้กลับพาฉันมาที่นี่
"คุยเลยดีกว่าฉันยังไม่หิวเท่าไหร่"
"ก็กินไปคุยไปก็ได้ชอบไม่ใช่เหรออาหารญี่ปุ่นอะ" เขาพูดกับฉัน
"เมื่อก่อนชอบแต่ตอนนี้ไม่ชอบแล้ว" ฉันบอกกับเขา
"เหรอ...เมื่อก่อนฉันไม่ชอบนะแต่ตอนนี้ชอบแล้ว ชอบมากด้วย ฉันกินบ่อย"
"ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อย" ฉันตอบกลับเขาก่อนจะรับเมนูมาสั่งอาหารก็อยากจะแกล้งสั่งอาหารเยอะ ๆ นะแต่ก็รู้ว่าเขามีปัญญาจ่ายอยู่แล้วละ
"รู้ว่าไม่ได้อยากรู้แค่บอกให้ฟังเฉย ๆ "
"เหอะ!"
"เลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยไหม?" กึก! อยู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นมาซึ่งมันไม่น่าเป็นคำถามจากปากของเขาเท่าไหร่
"ก็เหนื่อยแต่ดีที่ฉันมีพ่อแม่คอยช่วยเหลือให้คำแนะนำเพราะอย่างนั้นฉันเลยเลี้ยงดูไอร่ามาได้อย่างดีเลยละ" ฉันตอบกลับเขาไปตรง ๆ
"เธอเลี้ยงลูกดีมากไอร่าน่ารักมาก ๆ เลยฉันไม่คิดเลยว่าตัวเองจะลูกน่ารักขนาดนี้...นี่ ๆ ฉันถ่ายรูปเอาไว้ด้วยนะ" เขาพูดและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดรูปที่แอบถ่ายไอร่าเอาไว้ให้ฉันดูซึ่งมันก็ติดฉันเข้าไปด้วย
"ฉันมีเยอะกว่านายอีกน่ารักกว่ารูปที่นายถ่ายด้วยซ้ำ"
"จะขิงเพื่อ?"
"นายขิงฉันก่อนนิ" ฉันตอบกลับไป
"แล้วที่ว่าจะคุยเรื่องลูกน่ะ...เรื่องอะไรเหรอ?" เขาถามขึ้น
"พอไอร่าไปโรงเรียนเขาก็เจอสังคมใหม่ ๆ ที่มีครอบครัวครบถ้วนน่ะ เพื่อน ๆ ที่โรงเรียนเลยเอามาอวดกันใหญ่ว่าพ่อแม่ของพวกเขาทำอะไรให้บ้าง พาไปไหน แต่ไอร่ารู้สึกว่าตัวเองมีแต่แม่ไม่มีพ่อน่ะสิ"
"ใครพูดไม่ดีกับลูกหรือเปล่า?" เขารีบถามทันที
"คงไม่หรอกแต่มันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอเมื่อเข้าสังคมแล้วก็ต้องเจอคนหลายรูปแบบ ครอบครัวหลาย ลักษณะน่ะแต่พอไอร่าถามแบบนั้นฉันก็คิดว่าฉันไม่ควรปล่อยให้ลูกเสียใจน่ะ" ฉันเอามือจับแก้วอย่างลังเล
"มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกมาเถอะ"
"ฉันว่าจะมีบอกไอร่าเรื่องที่นายเป็นพ่อ นายโอเครไหม?" ฉันเงยหน้าถามเขา
"โอเครสิ!!ทำไมจะไม่โอเครละฉันยินดีมาก ๆ เลย" เขาทำหน้าดีใจบอกตามตรงว่าฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะดีใจและมีปฏิกิริยาแบบนี้เลย
"ตอนแรกฉันก็ว่าจะจ่ายคนอื่นมาเป็นพ่อ..."
"อย่าทำแบบนั้นนะ!!มีฉันเป็นพ่อของลูกก็พออย่าเอาคนอื่นเข้ามาทำให้ลูกสับสน!" เขาบอกด้วยน้ำเสียงดุ ๆ
"เพราะฉันคิดแบบนั้นไงละฉันเลยไม่ทำ...ฉันไม่อยากโกหกไอร่า"
"ดีแล้วละแล้วจะให้ฉันเจอตอนไหนเหรอ?"
"พรุ่งนี้ไอร่าอยากไปสวนสนุก"
"โอเครพรุ่งนี้ฉันว่างมากกกกกก" เขาบอกฉันอย่างรวดเร็ว
"แล้วก็..."
"มีเรื่องอะไรก็พูดมารอบเดียวเลย"
"นายกับฉันเราจะอยู่กันในฐานะพ่อของลูก แม่ของลูกเท่านั้น นายอย่าล้ำเส้นทำอะไรเด็ดขาด" ฉันมองหน้าของเขา
"...เข้าใจแล้ว"
"ดีแล้ว"
"ฉันต้องบอกเรื่องไอร่ากับพ่อแม่นะ" เขาพูดกับฉัน
"อืม ก็บอกสิฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรยังไงไอร่าก็เป็นหลานพวกท่าน" ฉันไม่อยากปิดกั้นไอร่ากับครอบครัวของเขาหรอก ดีซะอีกไอร่าจะได้เจอปู่กับย่าของเขาและถ้าเขาเอ็นดูไอร่าก็คงจะดีเหมือนกัน
"แค่นี้เหรอที่อยากจะคุย"
"แล้วนายอยากคุยเรื่องอะไรละ?" ฉันถามเขากลับไป
"เรื่อง..."
"ลมมมมม~~มาทำอะไรที่นี่และอยู่กับ....ใครเนี่ย?!" แต่ยังไม่ทันทีเขาจะพูดจบก็มีผู้หญิงเดินเข้ามา
"อลิสอย่าเสียงดัง" เขาพูดกับผู้หญิงคนนั้น
"นี่ลมนอกใจอลิสเหรอ?!"
"งั้นฉันกลับก่อนแล้วกัน"
"จะไปไหนยัยหน้าด้านไม่รู้เหรอว่าลมเขาเป็นแฟนฉันน่ะฮะ?!" หมับ! ฉันกำลังจะลุกกลับแต่ก็โดนแฟนของนายลมหยุดเอาไว้ก่อน
"ไม่รู้และไม่ใช่เรื่องที่ฉันควรรู้ด้วย"
"ควรรู้สิ! เพราะเธอกำลังยุ่งกับแฟนชาวบ้าน!!" เธอกอดอกและมองหน้าของฉัน
"เหอะ!! เธอเองก็กำลังยุ่งกับแม่ของลูกเหมือนกัน"
"วะว่าไงนะ?!"
"อลิส!!เลิกแหกปากวะใครแฟนเธอเลิกมโนได้ยังวะ?!" ลมโวยวายส่วนฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้สักนิดเดียวอยากหายตัวได้แต่ยัยอลิสขวางไว้
"ก็ลมไง!!!"
"ฉันไม่ใช่แฟนเธอ!!"
"นายเคลียร์กับแฟนนายเถอะส่วนพรุ่งนี้จะเจอลูกหรือไม่เจอก็โทรมาบอกแล้วกัน ฉันจะได้ไม่ให้ลูกรอเก้อ" หมับ! ฉันพูดจบฉันก็คว้ากระเป๋าและเดินออกจากร้านทันที เฮ้อออ!! ฉันละเกลียดสถานการณ์แบบนี้มากที่สุดเลย!!
"หมอก!!หมอก!!!"
(ลมเหนือ)
"ปัดโถ่เว้ย!! ทำห่าอะไรของเธอวะ?!" ผมหันไปพูดกับอลิสที่แม่งเข้ามาโวยวายทำให้เรื่องเสียหมด
"นี่ลมใส่อารมณ์กับอลิสเหรอเพราะมันใช่ไหมเพราะมันทำให้ลมเปลี่ยนไป!!!" อลิสดิ้นไปมาแม่งอายคนฉิบหายเลย
"ฉันไม่ได้เปลี่ยนไปฉันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว!!"
"ไม่จริง!! ไม่อย่างนั้นลมจะปฏิเสธทำไมว่าอลิสไม่ใช่แฟนที่ผ่านมาลมไม่เคยพูดเลยนะ!"
"ฉันไม่ได้พูดไม่ได้แปลว่าเราเป็นอะไรกันนะ ฉันแค่เบื่อเวลาผู้หญิงเข้าหาและการมีเธอก็เหมือนไม้กันหมานั่นแหละแต่ตอนนี้ไม้กันหมาอย่างเธอมันหมดประโยชน์แล้วจะไปไหนก็ไปซะไป!!" ผมไล่เธอ
"ลม!!"
"เธอกับฉันเราเป็นอะไร แค่ไหน เธอรู้ดีนะอย่าล้ำเส้น อย่ามาเรียกร้องหรือถ้าไม่พอใจจะไปไหนก็ไปซะ!!" ผมจัดการจ่ายเงินค่าอาหารก่อนจะเดินออกซึ่งหมอกก็ไม่อยู่แล้ว ปัดโถ่เว้ย!!! เสียเรื่องหมดเพราะยัยอลิสคนเดียวเลย
บ้านลมเหนือ
"โอ้โห้~~~ วันนี้ฝนจะตก ฟ้าจะทลาย หรือดินจะถล่มวะ?" ผมเดินเข้าบ้านผมก็ได้เสียงของพ่อพูดกัดแบบนี้เลย
"ใครมาคะคุณ...อ้าว! นั่นใครน่ะ?" แม่ผมก็เป็นไปด้วยน่ะสิ
"จริงด้วยค่ะแม่หน้าตาคุ้น ๆ นะคะ เหมือนน้องชายที่หายไปของหนาวเลยงะ" นี่พี่สาวผมเอง
"ตลกกันซะจริง ๆ เลยครอบครัวนี้เดี๋ยวได้รู้เรื่องบางอย่างแล้วจะขำไม่ออก" ผมพูดก่อนจะเดินขึ้นบ้านเพื่อไปอาบน้ำก่อน
"เรื่องอะไร?" ทุกคนทำเสียงสงสัย
"นั่นสิกลับบ้านมาในรอบสามเดือนจะมีเรื่องปวดหัวตามมาด้วยเหรอ?"
"พวกเราต้องทำใจรอไว้นะสิ" เฮ้อออ~~ ผมได้ยินอย่างนั้นก็ต้องถอนหายใจและส่ายหัวไปมา
เวลต่อมา
ห้องอาหาร
พรึ่บ!
"ทำไมกลับบ้าน?" หลังจากที่ขึ้นห้องไปอาบน้ำและพักผ่อนได้สักพักผมก็ลงมากินเย็นกับครอบครัวแสนอบอุ่น ผมไม่ได้ประชดนะครอบครัวเรามันดีจริง ๆ
"กินข้าวกันให้อิ่มก่อนเถอะครับ เดี๋ยวรู้แล้วจะกินไม่ลง" ผมแกล้งพูดปั่น
"เฮ้ย! ไอ้ลมพูดแบบนี้พ่อกลัวนะเว้ยยย!!แกอย่าบอกนะว่าไปทำใครท้องมาน่ะ"
"...!" กึก! จากที่กำลังตักกับข้าวก็ต้องชะงักไปทันทีเมื่อพ่อผมทายถูกนอกจากเป็นตลกแล้ว ยังเป็นหมอดูอีกเหรอเนี่ย?
"ลมอย่าชะงักแบบนั้นนะแม่ใจหายนะ!!"
"นั่นสิลมปฏิเสธออกมาเลยว่าไม่ได้ทำใครท้องน่ะ!!!พูด!!" แม่กับพี่กดดันผม
"ครับ ผมไม่ได้ทำใครท้อง"
"เฮ้อออออ~~~~"
"ค่อยสบายใจหน่อยแบบนี้"
"คิดว่าจะได้เป็นป้าซะแล้วฉัน" ทุกคนทำหน้าตาผ่อนคลายเมื่อรู้ว่าผมไม่ได้ทำใครท้องก็นะตอนนี้ไม่ได้ท้องแต่ว่า...
"ไม่ได้ท้องแต่ตอนนี้กำลังเติบโตอายุได้ 4 ขวบแล้ว" ผมบอกออกไป
"ใคร?" ทุกคนทำหน้างง
"ลูกผมเอง"
"ฮะ?!!!"
"กะแกพูดใหม่สิเผื่อฉันหูฝาดดดด!!" พี่ผมเอียงมาหา
"ลูกผมเองอายุ 4 ขวบ ชื่อไอร่าน่ารักมากกกกก นี่ ๆ เดี๋ยวผมเปิดรูปกับวีดิโอให้ดูแล้วจะหลงลูกผมมม" ผมพูดและเปิดโทรศัพท์
"ลูก...กับใคร?" แม่ผมถามเสียงสั่น
"ไอหมอก...แม่จำได้ไหมที่ตอนนั้นผมเล่าให้ฟัง" ผมบอกแม่
"ผู้หญิงที่ทิ้งแกไปอะนะที่แกร้องไห้ทำเอ็มวีในห้องน้ำอะนะ?"
"พี่จะพูดเพื่อ -0-" อุส่าห์ลืมไปแล้วนะ
"ใช่สินะ"
"อืม ไอหมอกหนีผมไปและก็ท้องด้วย..."
"ไหนเอาหลานพ่อมาดูสิ!!" หมับ!! พ่อแย่งโทรศัพท์ผมไป
"พ่อแม่พี่โกรธผมไหม?" ผมถาม
"โกรธ..."
"ผมเข้าใจ"
"โกรธที่แกไม่บอกให้เร็วกว่านี้!!แม่จะได้รับขวัญหลาน!! ดูสิน่ารักมากกกก"
"ในรูปยังน่ารักขนาดนี้ตัวจริงจะขนาดไหนเนอะคุณแม่"
"ผมก็โกรธตัวเองเหมือนกันครับ...ที่ปล่อยให้หมอกดูแลลูกคนเดียวมาตลอด 4 ปี"
"หลังจากนี้ก็ทำอะไรให้มันถูกต้องซะและก็พาไอร่ามาเจอพวกเราด้วยจะได้เตรียมของขวัญไว้ให้" พ่อคุยกับผมแต่ไม่มองหน้าผมเลยดูแต่รูป -0-
"ทองสัก 4 บาทดีไหมคุณ?" แม่ผมถามพ่อ
"10 บาทไปเลยคุณ"
หมับ!! ผมแย่งโทรศัพท์คืนมา
"เอาคืนมาครับนี่โทรศัทพ์ผม"
"ไอ้ลมมมมมมม!!"
"แม่ยังดูไม่หมดเลยนะ!!"
"ไอ้น้องเวร!"
- ผู้เขียน
