Miss me yet 08 ช่วย (18+)

1638 คำ

"ลมมมม~~" ร่างกายเธออ่อนระทวยยาห่าอะไรทำไมทำให้หมอกเป็นได้ขนาดนี้วะ?! "หมอก!" หมับ! ผมรับเธอเอาไว้ทันก่อนร่วงไปที่พื้นห้องน้ำ "มะไม่ไหวแล้ว...ไม่ไหว....ลมช่วยด้วย...ขอร้อง...ช่วย...หมอก...ด้วย..." เสียงของเธอเริ่มแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด "ตอบมาก่อนไอร่าเป็นลูกของลมใช่ไหม?" ผมถามออกไปรู้ว่าตอนนี้ไม่ควรแต่ถ้าไม่ถามตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะได้ถามตอนไหนและเธอคงไม่มีทางบอกผมตรง ๆ แน่นอน "ลมมมม~~ อย่าพึ่งถาม!!" "แค่ตอบมาใช่ไม่ใช่และฉันจะตอบสนองเธอทันที...ไอหมอก" ผมมองหน้าของเธอเวลานี้เธอคงจะไม่กล้าโกหกผมอีกแล้วละ "ใช่...ไอร่าเป็นลูกของนาย...อุ๊บ!!อื้อออออ!!" สิ้นคำตอบของเธอผมก็ก้มลงไปบดจูบหมอกทันที ผมประคองใบหน้าทั้งสองและจูบอย่างดูดดื่มตามที่เธอต้องตามเลย ผมดูดริมฝีปากและลิ้นของเธออย่างกระหายส่วนหนึ่งผมเองก็โหยหายเธอเหมือนกัน ผมคิดถึงเธอ...อยากสัมผัสเธอมาโดยตลอด "อื้อออ~~จ๊วบบบบบ!!" หมอกเองก็ไม่ยอมแพ้ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม