บทนำ
469 คำ
สิงหา อัล บาร์โต้ หรือ ไบรอัล ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย – อิตาลี อายุ 30 ปี เจ้าของไร่องุ่นที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือ บิดาเป็นคนอิตาเลี่ยนแท้แต่หย่าร้างกับมารดา ด้วยเหตุผลเพียงว่าท่านไปมีคนอื่น มารดาของชายหนุ่มเสียใจมากจึงหย่าขาดจากบิดาแล้วพาชายหนุ่มกลับมาอาศัยอยู่กับผู้เป็นตาแท้ๆที่ประเทศไทยตั้งแต่ชายหนุ่มอายุได้เพียง 15 ปีเท่านั้น ซึ่งผู้เป็นตานั้นได้บังคับให้ชายหนุ่มเรียนรู้งานทุกอย่างในไร่แทบทุกอย่าง เพื่อที่จะได้ขึ้นมาควบคุมงานในไร่ที่มีพนักงานที่ต้องดูแลนับพันคน จึงทำให้เด็กน้อยอายุ 15 ปีในวันนั้น กลายมาเป็นชายหนุ่มผู้มีบุคลิกเย็นชา ไม่สนใจใคร โหด ดิบ เถื่อน และเพียงอายุได้แค่ 27 ปี กลับต้องมารับภาระเมื่อผู้เป็นตาได้จากไป เขาต้องดูแลไร่หลายพันไร่ พร้อมทั้งพนักงานอีกเป็นพัน ทุกอย่างรอบตัวนั้นหล่อหลอมให้เขาต้องเป็นอย่างเช่นทุกวันนี้
ภีรดา อัครเสนา หรือ ภีม อายุ 26 ปี บุตรสาวเพียงคนเดียวของเจ้าสัวจักร เจ้าพ่อเหมืองเพชรในภาคเหนือ มารดาเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก ส่วนผู้เป็นบิดานั้นตั้งแต่ที่มารดาเสียชีวิตไป ก็เปลี่ยนภรรยาใหม่แทบทุกปี จากเด็กน้อยผู้เคยอ่อนหวานจึงทำให้เธอต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อต่อสู้กับบรรดาเมียใหม่ทั้งหลายที่ทั้งดีทั้งร้ายของบิดา เธอถูกส่งไปเรียนต่อปริญญาตรีที่ต่างประเทศจากการยุยงของ คุณฉายสุดา ภรรยาใหม่ของผู้เป็นบิดา ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เธอเต็มใจทำเป็นที่สุดเพราะเธอก็ไม่อยากอยู่ที่นี่เพื่อสู้รบปรบมือกับบรรดาผู้หญิงของบิดาเหมือนกัน แต่ติดอยู่ตรงที่ว่า มารดาใหม่คนปัจจุบันของบิดานั้นดันให้ลูกสาวของเธอไปเรียนอยู่ที่เดียวกัน นอนคอนโดเดียวกัน กับเธอที่ต่างประเทศนั่นแหละที่เป็นเรื่องที่หญิงสาวไม่เต็มใจอย่างยิ่ง เพราะ มาริสา นั้น ร้ายไม่ต่างจากผู้เป็นมารดาเลยสักนิด วันๆเอาแต่ใช้จ่ายเงินที่มารดาส่งมาให้ ไม่ยอมไปเรียนจนทางมาหาวิทยาลัยไล่ออก แต่ก็ยังไม่ยอมกลับไปที่ประเทศไทย แถมวันๆมาริสาเล่นเปลี่ยนพาผู้ชายเข้ามานอนที่คอนโดของเธอแทบไม่ซ้ำหน้า จนเธอต้องไปอาศัยอยู่กับเพื่อนบ้าง ห้องสมุดบ้างเพื่อรอวันที่มาริสากลับประเทศไทยไป จนในที่สุด มารดาของมาริสาก็เรียกตัวกลับไปเพราะทนการใช้จ่ายเงินของลูกสาวไม่ไหว เธอจึงต้องอาศัยอยู่คนเดียว จนกระทั่งเรียนต่อจนจบปริญญาโทเธอจึงคิดจะกลับบ้านไปหาผู้เป็นบิดา
- ผู้เขียน
