“ไม่ต้องมาเอาใจ ฉันอยากอยู่คนเดียว”
ตอบเสียงปกติขณะสะบัดมือไล่หมอนั่นกลาย ๆ แต่มันกลับวางถุงราดหน้าไว้บนโต๊ะหนังสือแล้วขึ้นมานั่งบนเตียงฉันอย่างหน้าด้าน ๆ “อย่ามาเสียมารยาท ไปนั่งตรงอื่น”
ไล่อีกครั้ง แต่ไอ้ดินดันทำหน้าจริงจังกลับมาจนฉันต้องวางหนังสือการ์ตูนไว้ข้างตัว ก่อนหยัดตัวขึ้นนั่งดี ๆ
ฉันหันหน้าเข้าหาผู้มาเยือน วันนี้มันยังสวมชุดนักศึกษาไม่เป็นระเบียบเหมือนเคย กระดุมเสื้อก็ติดแค่สามเม็ด ทำให้ฉันเห็นรอยข่วนขนาดเล็กที่ไหปลาร้าของมัน มีอยู่ประมาณสามถึงสี่จุด ฉันเก็บความสงสัยไว้ในใจ...ถึงความหงุดหงิดจะก่อตัวขึ้นมาอีกครั้งแล้วก็ตาม
“เดี๋ยวให้ตี จะโกรธจะเหวี่ยงก็ได้ แต่ตอบมาก่อน” เวลาหมอนั่นทำหน้าและน้ำเสียงจริงจัง ฉันไม่ชินเลยสักครั้ง
“ตอบอะไร”
“เมื่อคืนมีเรื่องกับหยงมา?” ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดหนึ่งครั้ง ก่อนพ่นออกมาในจังหวะกระชั้นกระโชก ได้ยินชื่อมันแล้วของขึ้นตลอดเลย
“ถ้าจะมาถามเ
