เจิ้งลี่กังลืมตาตื่นช้าๆ ใบหน้ามีสีเลือดขึ้นมาบ้างในเช้าวันนี้
ใต้เท้าต้วนนั่งอ่านตำราเช่นเดิม เจิ้งจินเทากำลังก่อกองไฟเคี่ยวยา สมุนไพรที่ได้มาจากร้านหมอ
“อาเล็ก” เจิ้งจินเทาหันมายิ้ม ก่อนจะ เดินมาย่อตัวลงข้างๆ
“ไม่เป็นไรแล้วอาเล็กมาช่วยไท่จือแล้ว”
“ข้านอนไปนานแค่ไหนแล้วทำไมเรามาอยู่ที่นี่กันได้”ต้วนเจี้ยนหลินถอนหายใจ
“มีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะไท่จือ ท่านเร่งบอกเรื่องราวที่ท่านปิดบังไว้เถิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น”เจิ้งลี่กังมองสบตาเจิ้งจินเทา
“อาเล็ก ข้าเล่าได้ใช่ไหม อาเล็กจะอยู่ข้างข้าใช่ไหม”
“ ข้าอยู่ข้างไท่จือกับฝ่าบาทเสมอมา”
“ฮองเฮา กับอาเก้า”เหลือบตามองปฏิกิริยาของ เจิ้งจินเทา
“อาเล็กรู้แล้วใช่ไหม”เจิ้งจินเทายิ้มบางๆ พยักหน้าช้าๆ
“แล้วทำไมไม่บอกเสด็จพ่อ”
“เรื่องบางเรื่องที่ไม่บอกไม่ใช่ว่าข้าไม่หวังดีทว่า การที่จะให้ใครบางคนที่ข้ารักต้องเจ็บช้ำใจจากคนที่เขารักและไว้ใจ ข้าไม่กล้
