“คนนี้ไงเมียพี่”
“ว้าย! อุ๊บ!"
หล่อนร้องตกใจเมื่อถูกกระชากเข้าไปหาก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อปากหนาทาบทับบดขยี้กลีบปากหล่อนอย่างรวดเร็ว มือเล็กพยายามบิดไปบิดมาเพื่อให้เขาปล่อย แต่เหมือนจะเสียแรงเปล่า มือใหญ่อีกข้างที่ว่างดุนดันท้ายทอยเล็กให้แหงนเงยรับจูบร้อนจากตน เรียวลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากน้อยด้วยความจาบจ้วง กอดรัดคลึงลิ้นน้อย ๆ ของเธอไปมา
“อ่ะ! อื้อ!"
เสียงครางอู้อี้ดังเล็ดลอดออกมาเป็นระยะ มือใหญ่ปล่อยมือเล็กข้างจับข้อมือเล็กแล้วเคลื่อนมาลูบไล้ไหล่มน แต่ยังไม่ทันได้ทำมากว่านั้นประตูห้องก็เปิดกว้างออกพร้อมกับร่างเล็กของหนูดีวิ่งเข้ามา
“แด๊ดขา...”
ขุนพิทักษ์ผลักกิ่งมณีออกห่างราวกับจับต้องของร้อนก็มิปาน สีหน้าเรียบนิ่งขรึมจ้องมองเจ้าหล่อนด้วยสายตายากจะคาดเดา แล้วเช็ดปากตัวเองแรง ๆ แล้วย่อตัวลงอ้าแขนรับร่างน้อยที่กำลังวิ่งมาสวมกอดตน
“ขาหนูดี”
โอบกอดลูกสาวพร้อมหอมแก้วเนียนทั้งสองข้า
