2 จูบ
2259 คำ
ฮันเตอร์นั่งอมลูกอมที่จ๊ะจ๋าส่งมาให้เขาด้วยวิธีแปลก ๆ อาจจะแปลกสำหรับคนอื่นแต่กับเขามันไม่ได้แปลกเลยสักนิดเพราะมันเป็นสิ่งที่เธอทำกับเขาประจำ เธอไม่ค่อยระวังตัวเองเท่าไหร่ หรืออาจจะลืมไปว่าตัวเองน่ะโตเป็นสาวสวยสะพรั่งขนาดไหนแล้ว
"กินสิเตอร์"
"รู้แล้ว ไม่ต้องป้อน"
"อย่าเยอะสิ่งได้ไหม เป็นอะไรเนี่ยน้องจ๋าถามจริง"
น้ำเสียงของเธอติดรำคาญนิดหน่อย ก่อนจะยัดเอาชิ้นพิซซ่าส่งเข้ามาในปากของเขาอย่างไม่สนใจอะไรเลย จ๊ะจ๋ามีสีหน้าไม่พอใจเพราะว่าพักนี้ฮันเตอร์ชอบพูดว่าเขากับเธอโต ๆ กันแล้ว ไม่ควรใกล้ชิดกันมากจนเกินไป
"เตอร์น่าเบื่อมากเลยรู้ปะ"
เธอนั่งลงฝั่งตรงข้าม แล้วตัดสินใจหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของตัวเองออกมากดโทรหาลูกพีชลูกสาวคนโตของลุงชานนท์เลยทันที
"พี่พีชว่างไหม ไปเที่ยวกัน"
"สามทุ่มเจอกันหน้าร้านนะ"
สายตาของฮันเตอร์คอยมองจ๊ะจ๋าอยู่ตลอดเวลา ทุกการกระทำที่เธอทำมักจะอยู่ในสายตาของเขาอยู่เสมอ ที่ข้อมือของเธอมีสร้อยเส้นเล็กกับแหวนวงเล็กน่ารักที่เขาเป็นคนซื้อให้เธอเมื่อวันเกิดอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์ของเธอ เขาจำได้ว่าเขาบอกเธอเสมอว่าอย่าถอดออกจากวันนั้นจนถึงวันนี้เธอก็ไม่เคยถอดมันออกเลย
"เอาแต่เที่ยว ทีตอนเรียนไม่เห็นตั้งใจแบบนี้เลย"
"เลิกบ่น"
"แล้วจะออกไปข้างนอก แต่งตัวอย่างนี้เหรอจ๋า"
"เตอร์ น้องจ๋าโตแล้วนะ น้องจ๋าจะแต่งตัวยังไงก็ได้ ไม่ใช่พี่สักหน่อย อย่ามาสอนได้ไหม"
ความเอาแต่ใจของเธอไม่มีใครกำราบได้เลยยกเว้นเพียงแค่เขา และต้องเป็นเขาตอนที่โมโหเท่านั้น เพราะปกติแล้วคนที่ตามใจเธอยิ่งกว่าใครก็เป็นเขาอีกนั่นแหละ
"พูดกับพี่แบบนี้ได้ไง"
"เราไม่ใช่พี่น้องกันนะเตอร์ เราเป็นแค่เพื่อนเล่นกันจำไม่ได้เหรอ"
จำได้สิ
จำได้เป็นอย่างดีเลย
เมื่อก่อนตอนเธอเด็ก ๆ เธอก็ยังเรียกเขาว่าพี่เตอร์อย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอเธอเริ่มโต มีสังคม รวมถึงเขาด้วยแน่นอนว่าเขาก็มีผู้หญิงที่ต้องการคบหาด้วย ตอนนั้นเขาเพิ่งจะอยู่มอ.6 เองมั้ง เธอที่เด็กกว่าเขาดันไปเจอเข้า เขาแนะนำเธอให้กับสาวคนนั้นรู้จัก ว่าเธอเป็นเพื่อนเล่นกับเขามาตั้งแต่เด็ก สีหน้าของเธอที่ได้ยินดูซึมลงอย่างเห็นได้ชัดจากนั้นมาเธอก็ไม่เคยเรียกเขาว่าพี่อีกเลยยกเว้นแค่ตอนที่ถูกดุ หรืออยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ ส่วนเขาก็เลิกรากับสาวคนนั้นไปเพราะว่าเขาไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวตามอำเภอใจ
"พลาดครั้งเดียว จะจำไปจนแก่เลยไหม หืม"
พูดแล้วหยัดกายลุกขึ้นมานั่งลงข้าง ๆ เธอ วางมือหนาเอาไว้บนศีรษะทุยเล็กของเธอจากนั้นก็รั้งท้ายทอยของเธอเข้าหาแล้วจูบเบา ๆ ที่หน้าผากเธอ
"หายโกรธได้แล้ว"
"น้องจ๋าไม่ได้โกรธ เพราะมาคิดดูแล้วมันก็เป็นเรื่องจริง เราสองคนไม่ใช่พี่น้องกัน และจะไม่มีวันใช่ด้วย" เขาก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
"แต่พี่โตกว่าเธอนะ"
"แล้วไง" เงยหน้าขึ้นมองร่างสูงกว่า 187 ซม. ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ แววตาของเธอดูดื้อรั้น แต่ก็นั่นแหละมันเป็นสิ่งที่เขาชอบเสียด้วยซ้ำไป เขาหยิบเอาขนมปังกระเทียมมาป้อนให้เธอกินแต่จ๊ะจ๋าก็กินไปได้เพียงแค่ครึ่งก้อนเธอก็ดันมือของเขาออกแล้ว
"ทำไม"
"อย่าบอกนะว่าอิ่ม"
"เดี๋ยวอ้วน ดูสิ น้องจ๋ากินจนพุงกางแล้ว" ไม่ว่าเปล่า ยังใช้มือเรียวข้างขวาที่มีทั้งแหวน และข้อมือที่เขาซื้อให้ลูบหน้าท้องแบนราบของตัวเองอวดเขาอีกด้วย
"ประจำเลยนะ แล้วพี่ก็ต้องมากินของเหลือ"
"ก็ไม่ต้องกินสิ"
"เฮ้อ… เอาเถอะ ครั้งหน้าก็สั่งให้มันน้อย ๆ หน่อย"
สามทุ่ม
หลังจากที่กินพิซซ่าเดินเที่ยวกันเรียบร้อย ฮันเตอร์ก็มาส่งจ๊ะจ๋าที่บ้านของเธอ จากนั้นเขาก็ไปบ้านของชาลีเพราะมีนัดสังสรรค์กับชาลี พ้อย กันต์ธี และไนซ์เหมือนกัน พวกเขามักจะรวมตัวกันอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ฮันเตอร์มีเพื่อนหลายกลุ่มไปโดยปริยาย
ส่วนจ๊ะจ๋าเองก็เช่นกันเพราะทุกคนก็เปรียบเสมือนเพื่อนเธอ พี่น้องของเธอไปโดยปริยายเช่นกัน
"ชุดสวยมาก"
หมุนตัวสองรอบอวดเพื่อน ๆ เพราะนอกจากพี่ ๆ ที่เธอชวนมาแล้วยังมีเพื่อนสาวของเธอที่สนิทด้วยมาอีกนั่นก็คือ พีนัท กับ ฮานะที่เป็นเพื่อนเธอมาตั้งแต่ มอ.4
"นี่ บุหรี่น่ะ เบาได้เบานะยะ" พีนัทเตือนจ๊ะจ๋า เพราะว่าเพื่อนสาวของเธอสูบบุหรี่ค่อนข้างจัดเลยทีเดียว ในส่วนนี้หลายคนก็เตือนเธอเหมือนกันโดยเฉพาะฮันเตอร์ที่เตือนเธอจนปากเปียกปากแฉะ
"แหม ฉันไม่ได้ดูดตลอดสักหน่อย โน่นพวกพี่ ๆ มากันแล้ว"
รถตู้คันหรูที่คุ้นเคยขับเข้ามาจอดตรงหน้าสาว ๆ ที่กำลังรอพวกเธออยู่จากนั้นขบวนสาว ๆ ก็เดินลงมาโดยที่แต่ละคนก็จัดเต็มอย่างไม่แพ้กันเลยทีเดียวเชียว
"โหย สวยมากเลยพี่ลูกพีช"
"ไม่ขอเถียงนะ"
"แล้วนี่ขอพี่วาโยมาได้ด้วยเหรอ"
"ผัวไม่ใช่พ่อ จะไปหงอทำไม" เพราะใครต่างก็รู้ดีว่าวาโยหวง และติดลูกพีชมากแค่ไหน แต่ก็น่าแปลกใจมากเหมือนกันที่วันนี้วาโยไม่แม้แต่จะตามหา หรือโทรมาเลยแม้แต่น้อย
"ทะเลาะกันเหรอ" จ๊ะจ๋าหันไปถามใบพายที่ตอนนี้กำลังลงครีมทางผิวที่มีกลิตเตอร์ที่ตัวเพิ่มขึ้นมาอีกหน่อย
"ใบพายเดี๋ยวก็เป็นลิเกหรอก"
กัสจังแซวขึ้นจากนั้นพวกเธอก็แท็กทีมเดินเข้าไปในบาร์โฮสต์ที่เดิม ที่อยู่ย่านรัชดาภิเษก ทันทีที่พวกเธอก้าวขาเข้าไปโฮตส์หนุ่มต่างก็ชอบใจแล้วกระวีกระวาดมาเพื่อดูแลพวกเธออย่างทั่วถึง
…
"ทางนี้เตอร์"
ชาลียกมือขึ้นทำให้ฮันเตอร์ที่เดินเข้ามาที่หลังบ้านของชาลีสังเกตเห็นแม้ว่าที่ตรงนี้ใครเดินเข้ามาก็ต้องสังเกตเห็นได้ง่าย ๆ อยู่แล้วก็ตาม ฮันเตอร์รีบก้าวขาเรียวยาวเดินเข้าไปหาชาลีที่นั่งอยู่ โดยที่มีนิวเยียร์แฟนสาวของเขากำลังย่างอาหารให้อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
"ไม่เจอกันไม่นาน ทำไมหล่อขึ้นอีกแล้ว" ชาลีถามฮันเตอร์ก่อนจะกระดกวิสกี้เข้าปาก
"พี่ชาลีนั่นแหละ ดูเปล่งปลั่งขึ้นนะ"
"ก็ต้องเปล่งปลั่งขึ้นสิ" พ้อยแซวพร้อมกับยักคิ้วขึ้นอย่างยียวนในตอนที่หันไปมองกันต์ธีที่กำลังหัวเราะให้กับคำตอบของพ้อย คำตอบนั้นทำให้ฮันเตอร์รู้ดีว่ามันหมายถึงอะไรแต่เขาก็ไม่อยากพูดแซวมากเพราะว่านิวเยียร์จะเขินอายได้
"พี่ใบพาย กับพี่ลูกพีชไปกับจ๊ะจ๋าเหรอ" ถามเพื่อความชัวร์ว่าทั้งสองคนไปกับจ๊ะจ๋าจริง ๆ
"เออ เหมือนช่วงนี้จะติดเที่ยวบาร์โฮสต์นะ ดีนะที่ฉันไม่ให้นิวเยียร์สนิทกับเด็กใจแตกพวกนั้น" ถึงแม้ว่าเด็กพวกนั้นจะเปรียบเสมือนน้องสาวของพวกเขาก็ตาม ฮันเตอร์ไม่ตอบอะไรเขายกแก้ววิสกี้ขึ้นกระดกดื่มเหมือนอย่างเคย
"ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ จ๊ะจ๋าเที่ยวบาร์โฮสต์เลยนะเว้ยพี่เตอร์"
ไนซ์ถามขึ้นมาเพราะเขากับพี่คนอื่นต่างก็สังเกตกันว่าทั้งสองคนเหมือนจะสนิทกันมากกว่าพี่น้องที่ควรจะเป็น
"จะรู้สึกอะไร" เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิดเดียวที่จ๊ะจ๋าไปเที่ยวแบบนั้น
ฮันเตอร์เอื้อมมือเข้าไปตรงกลางใช้ส้อมจิ้มเอาปลาหมึกย่างจิ้มกับน้ำจิ้มซีฟู้ดเข้าปาก พลางกระดกดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปด้วยขณะเดียวกันหนุ่ม ๆ ต่างก็คุยกันเรื่องเรียนบ้าง เรื่องงานบ้าง และเรื่องกีฬาไปเรื่อย ๆ จนเวลาล่วงเลยมาจนถึงตีสามกว่า ๆ
"เดี๋ยวกลับก่อนนะ" พ้อยขอตัวกลับเป็นคนแรกเพราะว่าเขาไม่อยากถูกที่บ้านบ่น
"ไปด้วย" กันต์ธีกับไนซ์ด้วยเช่นกัน
"เมาขนาดนั้นจะกลับไหวได้ไง นอนนี่แหละเดี๋ยวให้ป๊าโทรไปบอกลุงกับป้าให้" แม้พวกเขาจะกระจายตัวกันไปอยู่ตามคอนโดแล้ว แต่ถ้าเป็นสถานที่ที่เหมาะจะปาร์ตี้แบบนี้ก็มีเพียงที่เดียวที่เหมาะสมนั่นคือบ้านของชานนท์ที่เป็นเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์
"ก็ได้"
"แล้วเตอร์ นอนนี่ด้วยไหม"
ฮันเตอร์พยักหน้าตอบ ส่วนชาลีก็เดินเข้าไปในบ้าน หายไปเพียงไม่นานก็ออกมาบอกคนอื่น ๆ ว่าที่พักพร้อมแล้ว ทุกคนทยอยเข้าห้องพักแขกซึ่งแบ่งกันนอนห้องละสองคน พ้อยกับกันต์ธีนอนห้องเดียวกัน ส่วนฮันเตอร์กับไนซ์ก็นอนห้องเดียวกัน
"ไนซ์ไปนอนก่อนเลย พี่ยังไม่ง่วง"
"งั้นผมไปนอนก่อนนะ"
ไนซ์เดินเข้าไปนอนส่วนชาลีเปลี่ยนจากนั่งที่สวนในตอนแรกเข้ามานั่งเล่นเกมกับฮันเตอร์ในห้องรับแขก แน่นอนว่าวันนี้แฟนสาวของเขาก็นอนอยู่ด้วย และขึ้นไปนอนก่อนแล้ว ทำให้ที่ห้องรับแขกตอนนี้เหลือเพียงแค่ชาลีกับฮันเตอร์ที่ตอนนี้ชาลีก็หาวแล้วหาวอีก
"ถ้าง่วงก็ไปนอนก่อนก็ได้ ผมอยู่ได้"
"ไม่เป็นไร โน่นมากันแล้ว" เพราะชาลีต้องคอยอยู่จนกว่าพี่สาวกับน้องสาวของเขาจะกลับมา ทว่าคนที่เดินเข้ามากลับเป็นวาโยเพื่อนของเขาที่แปรเปลี่ยนมาเป็นพี่เขยของเขาไปเสียแล้ว
"อ้าวไอ้วา มาทำไมวะ"
"ไปตามพี่สาวมึงมา"
ขณะที่ปากพูดมือก็เอื้อมไปดึงแขนคนเมาที่ยืนเอนซ้ายทีขวาทีจากนั้นก็ช้อนตัวลูกพีชขึ้นอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวแล้วพาขึ้นไปบนบ้าน ทำให้คนที่แบกจ๊ะจ๋าเข้ามาเป็นใบพายน้องสาวของชาลี
"พี่ชาลีไปดูพี่ใบพายเถอะ เดี๋ยวผมไปดูจ๊ะจ๋าเอง"
เอาอะไรคิดให้คนเมาสองคนกอดคอกันเดิน เดี๋ยวก็พากันล้มจนได้ ชาลีหันมาบอกฮันเตอร์ว่าเดี๋ยวเขาจะเข้านอนเลยส่วนจ๊ะจ๋าฝากฮันเตอร์พาไปที่ห้องพักแขกซึ่งเป็นห้องประจำของเธอ
ฮันเตอร์ช้อนตัวจ๊ะจ๋าขึ้นในท่าเจ้าสาวจากนั้นก็พาเธอเดินตรงไปใกล้ ๆ กับห้องครัวซึ่งเป็นห้องพักแขกที่ถือว่าเป็นห้องประจำของจ๊ะจ๋ากับกัสจัง และวาริณ เขาพาเธอมาจนถึงห้องนอนแล้ววางเธอลงบนที่นอนนุ่มอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
"เมาอะไรขนาดนี้"
ถามคนเมาไปอย่างนั้นแหละเขารู้ดีว่าเธอไม่ตอบหรอก ขณะที่เขากำลังดึงผ้าห่มขึ้นมาจ๊ะจ๋าก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วรั้งแขนของฮันเตอร์เอาไว้ทำให้ฮันเตอร์ต้องหันหน้ามามองว่าเธอจะทำอะไร
"มีอะไร" เขาถามแล้วดึงผ้าห่มนวมขึ้นมาคลุมร่างบางของจ๊ะจ๋าจากนั้นก็นั่งลงข้างเธอแล้วถามเธออีกครั้ง
"มีอะ… อือ!"
ฮันเตอร์ตกใจดวงตาเบิกกว้างขึ้นเมื่อแขนเรียวของคนตัวเล็กรั้งท้ายทอยของเขาลงมาพร้อมกับแนบริมฝีปากของเธอมาที่ปากของเขา จ๊ะจ๋าใช้ลิ้นเล็กไล้ไปทั่วฟันคมของฮันเตอร์จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นต่างก็เป่ารดกันจนสุดท้ายฮันเตอร์ก็เปิดปากทำให้จ๊ะจ๋าสอดแทรกเรียวลิ้นเล็กเข้าควานหาอะไรบางอย่าง อย่างเอาเป็นเอาตายในโพรงปากเขา
"ฮึ่ม!"
ฮันเตอร์เผลอครางในลำคออย่างพอใจลมหายใจเจือกลิ่นแอลกอฮอล์ของเธอทำให้เขาได้สติขึ้นมาแต่ก็ยอมปล่อยให้จ๊ะจ๋าจูบเข้าอย่างดูดดื่มแบบนี้เป็นครั้งแรก แม้ปกติเธอจะใช้ปากแตะปากเขาอยู่บ่อยครั้งแต่ก็ไม่เคยสอดลิ้นเข้ามาเลยสักครั้งยกเว้นแค่ตอนที่ส่งลูกอมเข้ามาในปากของเขาอาจจะมีบางช่วงที่ลิ้นของเขากับเธอสัมผัสกันเขาถึงได้พยายามบอกเธอว่าห้ามทำแบบนี้อีกเพราะเขาไม่รู้ว่าเขาจะทนได้อีกนานแค่ไหน เขาก็ผู้ชายคนหนึ่งนะ
"ดีจัง" เธอผละปากออกแล้วล้มตัวลงนอนในทันที ทำให้ฮันเตอร์ค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น
ยายเด็กบ้า มาทำอย่างนี้แล้วคิดจะหลับหนีหรือไง!
- ผู้เขียน
