คุณแม่ผูกขาด

ข่าวคราว(จบ)

เข็มหอมมองลูกน้อยที่ดูดนมจากอกมองเส้นผมสีดำเส้นละเอียดดุจไหมที่กระดิกน้อยๆ ตามจังหวะการดูดที่แรงในตอนแรกเมื่อหิวจัด และเริ่มผ่อนช้าเมื่อใกล้อิ่มและกำลังจะหลับ หล่อนมีความสุขที่เลี้ยงลูกด้วยนมตนเองไม่กลัวหน้าอกจะย้อยย้วย ซ้ำยังคลอดธรรมชาติโดยไม่กลัวจะหย่อนยานจนน้ำเพชรเอ่ยชม

น้ำเพชรยังเล่าให้ฟังว่าญาติสาวของตนเองมีลูกมาสองคนก็ใช้วิธีการผ่าคลอด นมก็ไม่ให้ลูกดูด แรกๆ จะใช้การปั๊มมาใส่ขวดให้ลูกกินหลังจากนั้นก็ให้กินนมกระป๋องสำหรับทารก เรียกว่าลูกกินนมแม่ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ ส่วนคนเป็นแม่ก็เร่งเข้ากระโจม เข้าฟิตเนตเพื่อลดน้ำหนัก น้ำเพชรถามว่าหล่อนกลัวอ้วนไหมและน้ำหนักขึ้นมากี่กิโลกรัม หลังคลอดข้าวตอกแล้วยังหลงเหลืออีกกี่กิโลกรัม ทั้งยังแนะนำให้เข้ากระโจมเพื่อจะได้รักษาจากภายใน ช่วยขับน้ำคาวปลา ช่วยเรื่องเลือดลม และยังทำให้ผิวพรรณสะอาดหมดจดเปล่งปลั่ง

เข็มหอมรู้ว่าดีต่อสุขภาพของคุณแม่แรกคลอด เคยเห็นดาราสาวๆ นิยมเข้ากระโจมที่บ้าน โดยมีคนมาบริการถึงที่ ทั้งขนอุปกรณ์และสมุนไพรต่างๆ สะดวกสำหรับคนรับบริการเลยทีเดียว แต่หล่อนคิดว่าค่าบริการก็คงสูงเช่นกันจึงไม่อยากทำกลัวเปลืองเงินนายแขก ไม่สิ อันที่จริงก็คือเงินพ่อนายแขกต่างหาก นายแขกยังเรียนไม่จบยังไม่มีงาน และหล่อนเพิ่งรู้ว่าพ่อนายแขกจ่ายค่าเล่าเรียนให้ผิงด้วย

แล้วทำไมเลิกกันละลูกก็มีด้วยกันแล้ว

เข็มหอมอดมองลูกสาวที่นอนกอดขาตนอยู่ไม่ได้ เด็กน้อยชอบมาอ้อนเวลาแม่อุ้มน้อง ชอบมากอดเข้งกอดขาแล้วก็หลับไปพร้อมกับน้อง บางครั้งก็หลับก่อนน้อง แม้ข้าวสวยจะอ้อนมากขึ้นแต่ไม่เคยแสดงอาการอิจฉาน้อง มีแต่หวงแม่หวงน้องกับคนอื่นไม่ชอบให้เข้าใกล้

เสียงเคาะประตูดังเบาๆ ก่อนน้ำเพชรจะเปิดเข้ามาโดยไม่ต้องรออนุญาตเพราะตกลงกันไว้ก่อนแล้ว เนื่องจากบางครั้งหากเข็มหอมเอ่ยอะไรออกไปอาจทำให้ลูกตกใจไม่ว่าหลับหรือตื่น

“พี่เก็บล้างในครัวเสร็จแล้ว อาหารเย็นของน้องเข็มครอบอยู่บนโต๊ะ เวลาจะกินเวฟเสียหน่อยนะคะ วันนี้พี่ขอกลับเร็วหน่อย พอดีว่า”

“ตามสบายค่ะ เดี๋ยวเข็มจัดการเอง ว่าแต่พี่น้ำเพชรไม่กินข้าวก่อนหรือคะ” หล่อนรีบชิงพูดเพราะชินกับข้ออ้างขอกลับเร็วเสียแล้ว ตั้งแต่ทำงานมาน้ำเพชรไม่เคยค้างด้วยเลย ทั้งที่บอกว่าช่วงแรกๆ จะค้างด้วยเพื่อช่วยดูแลเด็กเพราะคุณแม่เพิ่งคลอดอาจลุกนั่งลำบาก แต่เอาเข้าจริงแล้วน้ำเพชรจะมีข้ออ้างขอกลับบ้านก่อนทุกครั้ง แม้กระทั่งวันแรกที่ออกไปซื้อของแล้วกลับมาพร้อมอาหารเย็น จากนั้นก็ขอกลับบ้านเพราะยังไม่เสร็จธุระ

“ไม่ละค่ะ ช่วงนี้พี่ไม่กินข้าวเย็นกลัวอ้วน ไปนะคะเดี๋ยวล็อคประตูให้ พรุ่งนี้อยากกินอะไรตอนเช้าคะ เผื่อพี่จะได้ซื้อเข้ามา”

คำถามของน้ำเพชรย้อนแย้งคำพูดตนเองเมื่อวันแรกนักที่บอกว่าตนเองชอบทำอาหารและทำอาหารเพื่อสุขภาพอร่อยที่สุด เพราะน้ำเพชรมักจะถามเพื่อซื้อเข้ามาทั้งสิ้น จนหล่อนต้องลุกขึ้นมาทำกับข้าวง่ายๆ กินเอง

“ไม่เป็นไรค่ะ ข้าวสวยชอบกินข้าวต้มปลา ในตู้เย็นมีปลาสดเดี๋ยวเข็มจัดการเอง ว่าแต่พี่น้ำเพชรจะมากินด้วยไหมคะ” หล่อนถามเพราะจะได้ทำเผื่อ ไม่ได้คิดประชดประชันเพราะน้ำเพชรมักมาทำงานสาย ทั้งที่ทำงานยังไม่ถึงครึ่งเดือนเลย

“งั้นพี่ขอมาสายนิดนึง แต่จะมาช่วยอาบน้ำน้องนะคะ บายค่ะ”

เข็มหอมยิ้มลาเจื่อนๆ อยากรู้จังว่าหมอวิวัฒน์คนแนะนำน้ำเพชรมาให้จะทำหน้าอย่างไรถ้ารู้ว่าน้ำเพชรทำงานไม่คุ้มค่าจ้างเลย

“เฮ้อ! เสียดายเงินแทนนายแขกจัง”

“จัง” แม่หนูข้าวสวยผงกหัวขึ้นมาพูดตามแล้วยิ้มตาหยี

“อ้าว ตื่นแล้วหรือคะ นอนต่อๆ ลูก” หล่อนบอก ลูบหัวลูกเบาๆ แต่ข้าวสวยส่ายหน้า

“หม่ำ”

“หือ หิวหรือลูก”

“หิว หม่ำหน่อย”

“อ้าว ก็กินข้าวไปแล้วนี่นา งั้นหนูขยับหน่อยมามี๊วางน้องก่อนนะคะ” หล่อนบอกและข้าวสวยก็เข้าใจและปฏิบัติตามลุกขึ้นแล้วคลานไปพ้นตัว เข็มหอมขยับเพื่อวางลูกน้อยที่หลับคาเต้านมให้นอนในเตียงเด็ก ห่มผ้าแล้ววางหมอนไว้แนบข้างเพื่อลูกจะได้อบอุ่น เมื่อหันมามองข้าวสวยแม่หนูน้อยก็ยิ้มล้อแล้วชี้มาที่หล่อน

“โป่โป๊”

“จ้า ไม่โป๊แล้วค่ะ” เข็มหอมขยับเสื้อยกทรงเพื่อปิดทรวงอก กลัดกระดุมเสื้อผ้าฝ้ายเนื้อนุ่ม แล้วกางแขนเพื่อจะอุ้มข้าวสวย แม่หนูน้อยส่ายหน้าแต่คลานลงจากเตียงแล้วเดินมาจับมือแทน เข็มหอมยิ้มตื้นตันในความรู้เดียงสาของเด็กน้อย ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมาข้าวสวยไม่เคยร้องให้อุ้ม แค่เพียงมากอด มาหอม และคลอเคลีย เหมือนลูกรู้ว่าแม่ยังอุ้มหรือยกของหนักไม่ไหว แต่จริงๆ แล้วหล่อนอยากบอกลูกว่าแม่อุ้มไหว ต่อให้ข้าวสวยตัวหนักกว่านี้อีกกี่เท่าแม่ก็อุ้มได้

เพราะหนูเป็นลูกของแม่