คุณแม่ผูกขาด

ต้อนรับสมาชิกใหม่

บทที่๒ ต้อนรับสมาชิกใหม่

กลับบ้านเสียทีหลังนอนที่โรงพยาบาลมาสามคืนหนึ่งคืนสำหรับนอนรอคลอดและอีกสองคืนเมื่อคลอดแล้ว การคลอดด้วยวิธีธรรมชาติทำให้คนเป็นแม่ฟื้นตัวเร็ว แม้ว่าจะเจ็บปวดแสนสาหัสจนเผลอบอกตัวเองว่าจะไม่มีลูกอีกแล้วและพานโกรธผู้ชายที่ทำให้หล่อนกลายเป็นแม่แบบไม่ทันตั้งตัว แต่เมื่อเสียงแรกของลูกแว่วเข้าหู น้ำตาก็มาพร้อมความตื้นตัน หล่อนบอกเลยว่ารักลูกที่ยังไม่เห็นหน้าและรักพ่อของลูกมากขึ้นที่ทำให้หล่อนมีช่วงเวลาอัศจรรย์เช่นนี้

ยังไงก็ยังรักมันเหมือนเดิม

เข็มหอมหันไปมองนายแพทย์วิวัฒน์ที่อาสามาส่งหล่อนกับลูกกลับบ้าน โดยมีน้ำเพชรพยาบาลพิเศษวัยสามสิบต้นๆ ซึ่งเขาเป็นคนจัดหามาให้ตามมาด้วย นายแพทย์หนุ่มฉกรรจ์วางกระเป๋าที่ลากมาซึ่งมีแค่กระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้เด็กอ่อนอีกเล็กน้อย ออกจะน่าแปลกใจที่ไม่มีคนไปเยี่ยมเยียนคุณแม่มือใหม่เลย แต่ไม่ใช่เรื่องเกินความคาดหมายเพราะเข็มหอมไม่ยอมบอกญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงหรือแม้แต่สามี

“ใครหรือครับ” เขาถามพลางมองชายสามคนที่ยืนอยู่หน้าห้องหนึ่งเหมือนรอใคร และอาการที่เข็มหอมหยุดเดินก็เหมือนถูกคนพวกนั้นขวางทาง

หล่อนส่ายหน้าในขณะที่คนเหล่านั้นหันมองแล้วหนึ่งในนั้นก็เดินมาหา นายแพทย์วิวัฒน์ขยับมายืนข้างหน้าท่าทางไม่ต่างจากองครักษ์จนเข็มหอมอดชื่นชมในใจไม่ได้

“คุณนายกิลานิ” ชายคนที่เดินมาหาพูดขึ้น พร้อมมองเข็มหอมให้รู้ว่าหมายถึงหล่อน แม้ไม่เชิงคำถามแต่หล่อนก็พยักหน้ารับ

“คุณฟารุสต้องการพบคุณ” คนพูดผายมือไปข้างหลัง เจ้าของชื่อกำลังมองมาแววตาที่มองอบอุ่นจนเข็มหอมไม่รู้สึกหวาดกลัวหรือคิดไปถึงมิจฉาชีพเลย แต่ท่าทางมองอย่างสนใจของหล่อนคงทำให้คู่สนทนาคิดมากไปจึงรีบอธิบายต่อ

“คุณฟารุส กิลานิ พ่อของคุณไฟรัสสามีตามกฎหมายของคุณยังไงครับ ท่านมาตามลูกชายที่ขาดการติดต่อไปนาน”

“อ๋อ ไปคุยในห้องมั้ยคะ” หล่อนรีบบอก กระจ่างแล้วว่าชายสูงวัยหน้าตาละม้ายใคร

เหมือนอีแขกนี่เอง ไม่สิมันต่างหากที่เหมือนพ่อ

และหล่อนก็เชื่อว่าไฟรัสขาดการติดต่อกับพ่อจริง เพราะเขาก็ไม่ติดต่อหล่อนมาเลยเช่นกัน

มันไม่ติดต่อพ่อนานแค่ไหนกัน แต่คงไม่นานเท่าฉันกระมัง

เข็มหอมใช้สมาร์ตการ์ดและกดรหัสเปิดประตู วิวัฒน์รีบผลักประตูให้กว้างขึ้นโดยไม่มีคำถามแต่มีความห่วงใยเต็มดวงตา แม้เข็มหอมไม่อยู่บ้านหลายวันแต่บริษัทรับทำความสะอาดที่คอนโดจัดหาไว้บริการก็มาทำความสะอาดให้เหมือนเดิม ห้องจึงสะอาดและพร้อมเข้าพักตลอดเวลา

การที่เป็นเจ้าของห้องในโครงการหรูๆ ก็ดีอย่างนี้นี่เองจะเรียกหาสวัสดิการหรือบริการใดๆ ก็สะดวกสบายแต่แน่นอนต้องแลกด้วยค่าจ้างจำนวนมากที่หล่อนเคยเสียดาย การว่าจ้างให้คนมาทำความสะอาดสัปดาห์ละสามครั้งเป็นมาตั้งแต่ไฟรัสพักอยู่แล้ว ยิ่งช่วงที่เขาเอาข้าวสวยมาให้เลี้ยงหล่อนยิ่งไม่มีเวลาจึงปล่อยเลยตามเลย ซึ่งมันก็เป็นผลดีกับหญิงท้องที่ต้องดูแลเด็กเล็กๆ อีกคน แม้จะอึดอัดและกระอักกระอ่วนใจกับคำถามแรกๆ

ไม่เห็นเจ้าของห้องนานเลย

เลิกกันแล้วหรือคะ

แล้วนี่ท้องกับใครคะ

ท้องกับผัวสิคะจะให้ท้องกับแมวที่ไหน หล่อนไม่ได้พูดออกไปแค่ประชดในใจ

เข็มหอมกลับมานั่งกับแขกตัวจริงที่ห้องโถงหลังพาลูกไปนอนที่เตียงเด็กในห้องนอน ซึ่งเป็นเตียงเก่าของข้าวสวยที่หนูน้อยไม่ใช้งานแล้ว ส่วนข้าวสวยอยู่กับน้ำเพชรในห้องแขกซึ่งจะให้น้ำเพชรไว้เก็บข้าวของเครื่องใช้เมื่อมาทำงาน ตกลงกันไว้ว่าน้ำเพชรจะค้างด้วยแค่สองสามวันแรกเพื่อให้หล่อนปรับตัวในการเลี้ยงลูกเล็กและมีเด็กไม่ถึงสองขวบนอนด้วย หลังจากนั้นน้ำเพชรขอไปกลับ น้ำเพชรยินดีมาเช้าพร้อมอาหารมื้อเช้าและกลับดึกหลังข้าวสวยนอนหลับแล้ว เวลานี้น้ำเพชรจึงจัดของในห้องนอนที่ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของข้าวสวยดังมาเป็นระยะ เพราะแม่หนูเริ่มสนิทสนมกับน้ำเพชรมากขึ้นแล้ว

ส่วนวิวัฒน์ช่วยหาน้ำเย็นมารับรองแขกและนั่งเป็นเพื่อน เมื่อเข็มหอมออกมานั่งเขาจึงลุกไปที่อื่นเพราะกลัวเสียมารยาทที่จะนั่งฟังการสนทนาแต่ยอมรับว่าอยากรู้อยากเห็นโดยเฉพาะทุกเรื่องของเข็มหอม หล่อนเป็นคนไข้ที่เขานึกชื่นชมหน้าตาและอิจฉาชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า ยิ่งได้พบหน้าบ่อยขึ้นแต่ไม่เคยเห็นสามีเข็มหอมเลยก็ยิ่งสงสัยอยากรู้เรื่องราวชีวิตของเข็มหอมมากขึ้น กระทั่งหล่อนคลอดลูกก็ยังไม่เคยเห็นสามีเลย มาตอนนี้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อสามีของเข็มหอมมาเยือน ทำให้คิดไปว่าผู้เป็นพ่อแม้อายุมากแล้วยังหล่อเหลาขนาดนี้แล้วสามีของเข็มหอมซึ่งเป็นลูกจะหล่อขนาดไหน

ก็คงหล่อสวยสมกัน ลูกก็น่ารัก นายแพทย์วิวัฒน์ยอมรับว่าอิจฉาทีเดียว

“หนูเจอไฟรัสครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่” ฟารุสถามแล้วมีล่ามช่วยแปลอีกที

“ก็ ประมาณเก้าเดือนค่ะ” หล่อนอ้อมแอ้มตอบเห็นสีหน้าแปลกใจของคนได้ชื่อว่าเป็นพ่อสามีตามกฎหมายหลังจากล่ามคนไทยแปลให้ฟัง หล่อนจึงอธิบายต่อ

“ก็หลังจากจดทะเบียนสมรสแล้วเขาก็กลับไปเรียนต่อ จากนั้นก็ไม่เจอกันอีก เค้าไม่ได้กลับมาแต่โทรศัพท์มาครั้งเดียวประมาณสามเดือนหลังจากนั้น”

‘พี่เข็มแย่งนมลูกกินหรือไง ดูแก้มอิ่มกว่าข้าวสวยอีก อย่างนี้แสดงว่าสบายดีทั้งแม่ทั้งลูก คิดถึงนะครับอย่าแย่งลูกกินเยอะละเดี๋ยวอ้วน แต่ถึงพี่จะอ้วนหรือผอมผมก็อยากฟัดพี่เหมือนเดิม บายก่อนนะครับแล้วจะคอลมาใหม่ รักพี่นะ’

รักพ่องมึงสิ ถึงดูไม่ออกว่ากูไม่ได้อ้วน กูท้อง

แล้วคอลใหม่ ใหม่นะชาติใหม่หรือไง จนป่านนี้ก็ไม่คอลมาอีกเลย

คำอธิบายของหล่อนทำให้คนฟังทำหน้าแปลกใจมากขึ้นเข็มหอมจึงหลุบตามองนิ้วมือตัวเอง เป็นใครก็คงสงสัยทำไมสามีภรรยาที่เพิ่งจดทะเบียนสมรสกันก่อนฝ่ายชายจะบินไปเรียนต่อเมืองนอกทันที แล้วไม่กลับมาหากันอีกเลยเหมือนไม่ได้มีความรักต่อกันเป็นทุนเดิม

“ดูเหมือนว่าคุณมีลูกอ่อน”

เข็มหอมเงยหน้ามองชายชาวต่างชาติแม้คำถามจะออกจากปากชายไทย ก่อนพยักหน้าช้าๆ ได้ยินพ่อนายแขกถามคำถามแล้วล่ามก็ถามหล่อนต่อ

“ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ คุณปู่ขอดูหน้าหน่อยได้ไหม”

“ผู้ชายค่ะ อายุสามวัน เดี๋ยวฉันไปอุ้มมาให้”

“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมอุ้มมาให้” นายแพทย์วิวัฒน์รีบอาสา แม้ไม่อยากฟังการสนทนาแต่เขาก็ได้ยินทั้งหมด

“ผู้ชายคนนี้คือใครครับ” ฟารุสถามผ่านล่ามอีกครั้ง ขณะจับจ้องมองตามไป

“หมอทำคลอดค่ะ ใจดีมาส่งฉัน ส่วนผู้หญิงในห้องเป็นพยาบาลพิเศษจ้างมาช่วยดูแลสักพัก ให้ฉันแข็งแรงพอที่จะดูแลเด็กสองคนได้” หล่อนคิดว่าไหนๆ ก็บอกแล้วจึงบอกหมดไม่รอให้ถาม

“ท่านบอกว่าถ้านางพยาบาลทำงานดี ก็ให้จ้างไว้ตลอดไป จะได้ช่วยผ่อนแรงคุณ” ล่ามบอก

เข็มหอมส่ายหน้ายิ้มรับความหวังดีแล้วบอก “ไม่เป็นไรค่ะตกลงกันไว้แล้วว่าจะจ้างแค่เดือนเดียว อีกอย่างพี่เค้าก็รับงานอื่นไว้รอแล้วค่ะ” หล่อนพูดเสียงเบาลง เพราะไม่ได้คุยกันว่าน้ำเพชรมีงานใหม่รอหรือไม่ แค่หล่อนพร้อมจะดูแลลูกคนเดียวหลังหนึ่งเดือนจากนี้ เพราะไหนๆ ก็ดูแลคนเดียวมาตลอดอยู่แล้ว

เมื่อนายแพทย์วิวัฒน์อุ้มข้าวตอกออกมา ข้าวสวยก็เดินเกาะแข้งเกาะขามาด้วยเนื่องจากแม่หนูออกอาการหวงน้อง ร้องอยากอุ้มอยากหอมตลอดเวลา พอเห็นวิวัฒน์อุ้มน้องออกมาจากห้องจึงวิ่งตามมาทันที

ฟารุสมองเด็กน้อยอย่างแปลกใจก่อนมองหน้าเข็มหอมแล้วถามตรงๆ

“มีลูกสองคน”

“ค่ะ” หล่อนจะตอบอย่างไรได้ ก็นายแขกบังคับให้เลี้ยงข้าวสวยเป็นลูก ทั้งยังจดทะเบียนรับเป็นบุตรบุญธรรมไปแล้ว แต่วันเวลาที่ผ่านมาความผูกพันความรักของหล่อนลบเลือนคำว่าบุญธรรมไปหมดเหลือแต่คำว่าบุตรเท่านั้น

วิวัฒน์จะส่งข้าวตอกให้แต่เข็มหอมลังเล หล่อนมองชายที่ได้ชื่อว่าเป็นปู่เหมือนจะถามว่าอยากอุ้มไหม และฟารุสก็คงเข้าใจความหมายดี เขามองมือตนเองแล้วบอกผ่านล่าม

“ท่านขอไปล้างมือก่อนครับ”

นายแพทย์วิวัฒน์ส่งทารกน้อยให้เข็มหอม ก่อนพาฟารุสไปล้างมือในห้องน้ำเมื่อเดินกลับมานั่งลงข้างๆ เข็มหอมก็ส่งเด็กให้ ฟารุสมองเด็กที่อุ้มแล้วยิ้มให้เข็มหอม แล้วใช้มือขยับผ้าที่ห่อตัวเหมือนอยากดูเพศให้ชัดด้วยตาตนเอง ท่านเงยหน้าถามน้ำเสียงเต็มตื้น

“ไฟรัสยังไม่เห็นลูกสินะ”

จังหวะนั้นข้าวสวยที่ยืนเกาะแขนเข็มหอมอยู่มองชายแปลกหน้าอย่างสนใจ จะยิ้มก็ไม่ยิ้มแต่ไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัวใดๆ ฟารุสจึงกวักมือเรียก

“สวัสดีคุณปู่สิลูก” หล่อนบอกเด็กน้อยว่าง่ายทำตามทันที ก่อนเดินเข้าไปหา