ถงอวี้ลงจากรถม้าพร้อมกับเผือกร้อนในมือหนึ่งร้อยตำลึง เมื่อเข้าถึงเรือนตนนางด่าถงเจ๋อจวงสาดเสียเทเสียผ่านผนังภายใต้สายตาของหม่าหย่งเต๋อ เขาฟังคำผรุสวาจาของนางที่มีต่อบิดาผู้คดโกงก็พลันกระจ่างในข้อกังขาที่มีต่อนางทันที
เดิมเขาคิดลังเลสงสัยนึกว่าเหตุการณ์ตรงหน้าว่าเขาจะมองนางผิดไปอีกหรือไม่เพราะเท่าที่เขาสัมผัสนางในหลายเดือนที่ผ่านมา เขาค่อนข้างมั่นใจว่านางเป็นสตรีที่ดีผู้หนึ่ง
เขายังคงมองถงอวี้ที่ยกมือปาดน้ำตาจากความอัดอั้นคับแค้นใจ นางคงแค้นและผิดหวังมากสินะที่บิดาเห็นนางเป็นสินค้าและเครื่องมือขยายฐานอำนาจแต่จะโทษถงเจ๋อจวงฝ่ายเดียวย่อมไม่ถูกนัก เพราะขุนนางใหญ่น้อยล้วนทำเช่นนั้นดังคำที่ถงอวี้กล่าวมาไม่ผิดเพี้ยน
เสียงเคาะประตูเรือนดังขึ้น ไม่นานหย่าจือเดินมาบอกว่ามีแขกมาขอพบนาง ถงอวี้แปลกใจว่าใครกันและคงไม่ใช่ถงเจ๋อจวงหรอกกระมังเพราะเขาเพิ่งให้คนมาส่งนางเมื่อไม่นานมานี้เองแต่สุดท้ายนางจำต้
