ตอนที่ 8 ล็อกเก็ตสีเงิน

979 คำ

สุรเชษฐ์ทานข้าวต้มโดยมีเนื้อนวลเป็นคนป้อนอย่างไม่อิดออด วันนี้เขารู้สึกปวดร้าวที่แขนขาข้างซ้ายเป็นอย่างมาก อาจจะเป็นผลสืบเนื่องมาจากที่เขาเกร็งลำตัวเมื่อตอนกลางวัน เนื้อนวลวางถ้วยข้าวต้มลงบนโต๊ะหลังจากเขาทานเสร็จ มือข้างหนึ่งหยิบแก้วน้ำมาให้เขาดื่ม หากเขาทำตัวง่ายแบบนี้ตั้งแต่แรกเธอคงไม่ต้องใช้กำลังกับเขา โตทั้งตัวและสมองยังจะทำตัวเลียนแบบเด็กเอาแต่ใจอยู่ได้ ป้อนข้าวป้อนยาเขาเสร็จเนื้อนวลยืดตัวลุกขึ้นยืนเตรียมจะเอาถาดอาหารออกไปเก็บ “กลับมานวดให้ฉันด้วย เธอทำแขนขาฉันปวด” เขาเอ่ยวาจาราบเรียบกว่าทุกครั้งที่เคยพูดกับเธอ เนื้อนวลคลี่ยิ้มน้อย ๆ ด้วยความพอใจ ก็อยากต่อต้านเองช่วยไม่ได้ “ค่ะ แต่ฉันขอเอาเสื้อผ้าคุณเชษฐ์ไปซักก่อนนะคะ และก็ขออาบน้ำก่อน อาหารจะได้ย่อยด้วยค่ะ” เธอไม่ไหวกับตัวเองแล้ว ทานยาลดไข้เข้าไปทำให้เหงื่อออก บวกกับการทำความสะอาดห้องเขาที่รกแสนรกทำให้เหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัว ขอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม