“เหมืองเพชร?” จัสมินทำตาโตอย่างแปลกใจกับสิ่งที่ได้ยิน “จะพาไปชมเหมืองเพชรหรือคะ”
“ใช่” ซาคีลตอบรับด้วยน้ำเสียงราบเรียบพลางรับประทานอาหารเช้า “และกระหม่อมจะนำชมเอง”
“ก็...ได้เพคะ” จัสมินขมวดคิ้ว ‘คงจะอวดความร่ำรวยอีกละซิ’
“ถ้าเช่นนั้นอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่รถ” ซาคีลรวบช้อนแล้วยกน้ำขึ้นดื่ม “กระหม่อมขอตัวก่อน”
“เชิญเพคะ” จัสมินคลี่ยิ้มอ่อนหวานแต่ในใจตรงข้าม เมื่อโต๊ะอาหารเหลือแต่เธอเพียงผู้เดียว เธอจึงเรียกกีวอนให้ส่งโทรศัพท์มือถือให้ “ค่ะ เรื่องงานแต่งงานของไนรากับกีวอนค่ะ ใช่ค่ะ อ้อ ขอบคุณที่เป็นธุระให้นะคะ แล้วดิฉันจะรีบกลับไปนะคะ ขอบคุณมาก”
กีวอนรับโทรศัพท์เครื่องบางเก็บเข้าที่ จัสมินยิ้มกว้างก่อนลุกขึ้นยืนแล้วตบไหล่องครักษ์แรงๆ สองสามครั้ง “ไม่ต้องห่วงนะ ทุกอย่างจะเรียบร้อยอย่างดีที่สุด แหม!ฉันนี่ตื่นเต้นเหมือนได้แต่งงานเองเลยนะ”
“ขอบคุณครับ” กีวอนเอ่ยเบาๆ การใช้คำพูดสาม
