ผักบุ้ง
ช่วงบ่ายของวันนี้ พวกเราทั้งสี่คนตั้งใจจะออกไปด้านนอกกันแต่อยู่ ๆ ฝนดันเทลงมา กิจกรรมขี่รถมอเตอร์ไซค์ชมวิวรอบเกาะจึงเป็นอันต้องถูกยกเลิก ต่างคนต่างแยกย้ายกันพักผ่อนในห้องพักตัวเองเพื่อรอฝนหยุดตก ฉันนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงมาเกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้วเพราะไม่รู้จะทำอะไร
“พอไม่เล่นโทรศัพท์ แล้วไม่รู้จะทำอะไรเลย”
หลังจากลงรูปที่ร้านคาเฟ่ไป ฉันก็ปิดเครื่องโทรศัพท์เพื่อไม่ให้ตัวเองเล่นโซเชียล นั่นเลยทำให้ฉันรู้ว่า พอไม่ได้เล่นโทรศัพท์แล้ว มันแอบน่าเบื่ออยู่เหมือนกัน นึกสงสัยว่าสมัยก่อน คนไม่มีโทรศัพท์ เขาทำอะไรกัน
“ออกไปนั่งเล่นด้านนอกแล้วกัน”
ฉันออกไปนั่งโต๊ะที่ระเบียง มองท้องฟ้าที่มืดครึ้ม และมีฝนกระหน่ำตกลงมาพลางถอนหายใจ
เมื่อก่อนเวลาฝนตก ฉันมักจะหลบอยู่แต่ในบ้านเพราะกลัว กลัวทั้งเสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่า อีกอย่างเวลาฉันจะเจอวิญญาณ สัญญาณแรกมักเกิดจากท้องฟ้าที่เริ่มมืดลง นี่เลยเป็นเ
