จวนสกุลฮัว
ร่างอรชรอ้อนแอ้นในคราบบุรุษของจางเพ่ยอัน ถูกพันธนาการด้วยเชือกที่ทำจากหนังสัตว์ ข้อมือเรียวสวยถูกมัดไพล่หลังรวมไปถึงข้อเท้า ใบหน้าหวานสวยถูกผ้าคาดปิดปากเอาไว้จนแน่นเมื่อเธอพยายามขัดขืนและดิ้นรนเพื่อช่วยเหลือตัวเองให้หลุดพ้นจากเหล่าสมุนของนางแม่เล้ามิให้ถูกจับมาส่งให้กับบุรุษที่ซื้อตัวมา
ดวงตากลมโตกวาดสายตาไปทั่วบริเวณห้องนอนซึ่งตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม ข้าวของเครื่องใช้รวมไปถึงเครื่องเรือนต่างๆ บ่งบอกฐานะเจ้าของจวนได้เป็นอย่างดีว่ามั่งคั่งมากแค่ไหน หากเป็นเวลาอื่นที่มิใช่สถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้หญิงสาวจะต้องตื่นตาตื่นใจกับข้าวของต่างๆ ที่อยู่ในสภาพสมบูรณ์ทุกประการอย่างแน่นอน
เพราะในยุคปัจจุบันสิ่งที่เธอเคยเห็นในพิพิธภัณฑ์เหล่านี้ล้วนแตกหัก จำเค้าโครงแท้จริงแทบไม่ได้ นักโบราณคดีและนักประวัติศาสตร์ต้องคาดเดาไปเองว่ามีไว้ใช้สำหรับทำอะไร ทว่าในยามนี้จางเพ่ยอันคิดอย่างเดียวว่าจะสาม
