ตอนที่ 8
“ถ้าคุณป๋าไม่รู้สึกอะไรกับยายป้าคนนั้น ก็คงไม่พามาที่บ้านหลังนี้หรอกคะ” กัณฑ์กนิษฐ์ลงเสียงหนักด้วยความหงุดหงิดใจ “ทำไมคะ คุณป๋าก็รู้กระถินชอบคุณป๋า แล้ว...แล้วทำไมคุณป๋าทำอย่างนี้กับกระถิน” หญิงสาวเอ่ยตัดพ้อต่อว่าด้วยเสียงกระอึกกระอักขาดเป็นห้วงๆ น้ำตาไม่รู้มาจากไหนร่วงหล่นตามร่องแก้มเป็นสาย
“กระถิน!” โดโนแวนสะบัดศีรษะแรงๆ อะไรก็ไม่ทำให้เขาใจอ่อนได้เท่าน้ำตา ยิ่งมีความเกี่ยวเนื่องผูกพันกับชีวิต คนหนึ่งคือมนต์สิกานต์และอีกคนก็สาวน้อยตรงหน้านี่แหละ ซึ่งเขาไม่รู้ว่าเธอใช้มารยาหรือว่าเป็นความไม่ประสาแบบเด็กวัยแรกสาว ที่ทำให้เขาเจ็บแปลบในใจได้ไม่น้อยเลยเชียว
“เข้าใจหน่อยสิกระถิน คุณป๋าแก่แล้ว ก็อยากมีผู้หญิงสักคนมาทำให้ชีวิตกระชุ่มกระชวย เหมือนกับพ่อเมฆของกระถินไง อีกอย่างดูไปแล้วคุณบัวก็น่ารักดี นิสัยเรียบร้อยอ่อนหวาน ป้ำเป๋อบ้างเป็นบางเวลา ทำให้หัวเราะได้ คุณป๋าเลยอยากเปิดโอกาสเรี
