“วันนี้ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนมั้ยครับ” ขุนเขาเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขามาส่งเธอถึงในห้องพักเรียบร้อย
“ไม่เป็นไรค่ะ มีนอยู่คนเดียวได้” มีนตรารีบปฏิเสธทันที ดูก็รู้ว่าวันนี้ เขาต้องกลับจากงานลี้ยงเร็วผิดปกติ เพราะอาการของเธอไม่ค่อยดีนัก หากจะให้เข้าอยู่เฝ้าอีกก็คงจะเกินไป
“แต่สีหน้าคุณดูไม่ดีเลย ผมอยู่เป็นเพื่อนจะดีกว่านะ” พูดเสร็จก็หย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างสบายใจ ก็ในเมื่อตัดสินใจเองเรียบร้อยแล้ว จะถามความเห็นจากเธอทำไมกัน
“เมื่อกี้ผมได้ยินว่า คุณมัทนามีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณ หรือว่า คุณแม่ของคุณจะอยากให้คุณกลับไปทำงานด้วยครับ” ขุนเขาถามขึ้น พร้อมกับคาดเดาเรื่องสำคัญที่ว่า
“ไม่ใช่หรอกค่ะ เรื่องงาน มีนจะทำหรือไม่ทำกับโชติวรากุล ก็ค่าเท่ากันค่ะ เพราะแม่มีพนักงานเก่ง ๆ เยอะแยะ แต่เรื่องสำคัญที่ว่า คงหนีไม่พ้นเรื่องที่แม่จะให้มีนไปดูตัวกับลูกชายเพื่อนแม่น่ะค่ะ”
มีนตราตอบคำถาม แล้วก็ทิ้งตัวลงนั่งที่โ
