ขุนเขาก้าวขายาว ๆ เดินเข้าไปในบริษัทของตัวเอง ตลอดทางก็มีพนักงานคอยสวัสดีทักทาย ใบหน้านิ่ง ๆ บวกกับนัยน์ตาสีฟ้าที่มองตรงไปข้างหน้าอย่างเดียว ทำให้พนักงานที่พบเจอไม่พูดอะไรกับเขามากนัก สาเหตุก็เพราะคิดว่า ท่านประธานกำลังอารมณ์ไม่ดี
แต่ความจริงแล้ว เขากำลังรีบเร่งไปยังห้องทำงานที่ให้คนรื้อตกแต่งใหม่ ตามแบบของนักออกแบบคนสวยที่เลือกมาด้วยตัวเอง
“คุณมีน มาแต่เช้าเลยนะครับ”
“คุณขุน สวัสดีค่ะ”
ทันทีที่เขาเอ่ยทัก มีนตราที่กำลังดูช่างทำงานอยู่ก็หันมามองทางเขาพร้อมกับเอ่ยทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ทั้งคู่ไม่ได้เจอกันมาเกือบอาทิตย์แล้วตั้งแต่ไปทะเลด้วยกันครั้งนั้น เหตุผลก็เพียงแค่ มีนตราต้องการเคลียร์งานของลูกค้าคนอื่นให้เสร็จทันเวลา จะได้เข้ามาดูการตกแต่งห้องทำงานของเขาด้วยตัวเอง เธออยากจะให้ผลงานที่ตัวเองออกแบบเสร็จสมบูรณ์ที่สุด
“คุณมีนกินข้าวเช้ามาหรือยังครับ” ขุนเขาถามขึ้นอีกครั้ง ที่จริงเขา
