Ava Say ::
“เมื่อวานแกเห็นผู้หญิงผมยาว ๆ ในห้องนี้ไหม ฉันบอกให้แกรอ แกเอาหญิงมานอนเหรอไอ้เปี๊ยก”
“ไม่นะครับ ผมว่านายน้อยฝัน” ไม่กล้าสบตาเลย ดีใจจังที่นายน้อยจำไม่ได้ ฉันนี่ทำอะไรไม่ถูกเลย เมื่อคืนต้องรีบใส่เสื้อผ้า ลากนายน้อยขึ้นมานอนบนเตียง แล้วปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามเวรตามกรรม แต่แสดงว่าบุญเก่าฉันยังเหลือ นายน้อยตื่นขึ้นมาลืมจ้า มีแต่ฉันที่ไม่ลืมมมมม
“แล้วนี่แกเขินบิดอะไร”
“ไม่ได้บิด เมื่อวานมีอะไรครับ ทำไมดื่มหนัก จนมาสลบนอนที่พื้นแบบนี้ ทะเลาะกับคุณโมนาใช่ไหม” ฉันถามพร้อมเอามือนวดขมับสองข้างของนายน้อยที่ยังนั่งอยู่บนเตียง ฉันทำแบบนี้ให้พี่เอ็มบ่อย ๆ เวลาพี่เอ็มเมาหนัก
“ไม่เชิง ฉันหาความจริงใจไม่เจอ ฉันก็แค่อยากจะพอ กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก็ดีแล้ว ไปกินข้าวที่บ้านเถอะ ฉันหิว”
“เย้…กินข้าววววว ผมหิวจนแทบจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้วคร้าบบบบ เมื่อวานนอกจากข้าวเช้าก็ไม่ได้กินอะ
