วันถัดมา ขณะที่ทุกคนต่างทยอยกันไปทานอาหารกลางวัน มาริกาที่กำลังจะลุกจากเก้าอี้ตามเพื่อนๆไปโรงอาหารก็ต้องเปลี่ยนใจเมื่อร่างสูงสง่าของคนที่ไม่คิดว่าจะมาที่แผนกการตลาดเวลานี้มาหยุดยืนอยู่ข้างๆโต๊ะเธอ ถ้าหากเวลานี้เป็นเวลาปกติแล้วมีพนักงานนั่งกันเต็มก็คงมีแต่คนให้ความสนใจเธอไม่น้อย ทว่าตอนนี้เหลือแต่เธอเพียงคนเดียวเลยไม่ต้องรู้สึกกังวลต่อสายตาใคร
“โกรธผมเหรอ มาริกา”
เสียงทุ้มเอ่ยถาม เมื่อเห็นหญิงสาวที่เขาตั้งใจเดินมาหาเมินหน้าไปอีกทาง ไม่แม้แต่จะมองหน้า
“ฉันจะไปโกรธท่านประทานเรื่องอะไรละคะ”
“ก็เรื่องเมื่อวานที่ร้านอาหาร”
“เปล่าโกรธค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”
พูดจบ มาริกาก็ทำท่าจะลุกจากเก้าอี้ ทว่าร่างสูงใหญ่ก็เดินมาขวางทางไว้เสียก่อน
“เดี๋ยว มาริกา”
“มีอะไรจะให้รับใช้คะท่านประธาน”
“อย่าประชดผมได้ไหม ขอคุยแบบดีๆ”
ภูดิสบอกด้วยน้ำเสียงดุเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังประชดประชันเขาอยู่
“ท่านปร
