บทที่15.ยอมรับ....

1552 คำ

“พี่มร...หนูเล็กมาเหรอ ทำไมผมไม่เจอล่ะ ตอนนี้อยู่ที่ไหนกัน ผู้หญิงตัวคนเดียวน่าเป็นห่วง ให้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมเถอะ ผมสัญญาว่าจะทำตัวเป็นพ่อที่ดี ผมรักพี่มรนะ ก็ต้องรักลูกสาวพี่มรด้วยซิ” หนุ่มหล่อในอดีตซ่อนแววตาวาววับไว้ข้างใน กระซิบบอกภรรยาวัยร่วงโรยและให้สัญญาว่าจะปฏิบัติตัวเป็นพ่อที่ดีไม่เกาะแกะเหมือนเคย “ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ พี่ก็กำลังจะไปถามเพื่อนๆ ของหนูเล็กพอดี มีคนมาถามหาและจะมอบค่าตอบแทนให้ หากเรารู้ที่อยู่ของแม่หนูเล็ก พี่ก็เลยมาจะบากหน้าไปหาแม่ชีที่โรงเรียนเดิม แม่ชีนั่นอาจจะรู้ก็ได้เพราะแม่หนูเล็กรักและเคารพแม่ชีนั่นเหลือเกิน” สามีหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่ม เขาแอบวาดหวังในใจอีกครั้ง หากทัดดาวกลับมาอาศัยอยู่ที่บ้านเดิม ครั้งนี้จะไม่ยอมให้เด็กสาวคนนั้นหลุดรอดอุ้งมือไปได้อีกครั้ง จะละเลียดชิมผิวกายขาวบริสุทธิ์และจะมอบความสุขล้ำเหลือให้เมื่อลูกสาวคนสวยของภรรยาแก่ผิวพรรณขาวบริสุทธิ์

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม