“แล้วนี่แกมาทำไมเหรอ” ยัยมีนเมื่อเห็นฉันนั่งเรียบร้อยแล้ว ก็เข้ามาถามทันที
“ฉันแค่จะมาขอบใจแกที่ยอมตีสนิทกับไอ้ดนัยให้น่ะ ขอบใจนะ ว่าแต่แกเจ็บตรงไหนหรือเปล่า เห็นยัยแพรวบอกว่าคนของไอ้โทมัสคุมตัวไอ้ดนัยแจเลย” ฉันเอ่ยขอบคุณยัยนี่เสร็จ ก็ไม่ลืมซักถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นอะไรเลยจ้ะ คนสวยซะอย่าง สบายใจได้” ยัยมีนพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ก็ดี ที่ไม่เป็นอะไร ฉันรับรองเสร็จจากงานนี้ ฉันจะพาพวกแกไปเที่ยว” ฉันพูดจบยัยมีนก็ทำตาลุกวาวทันที เหอะ เรื่องเที่ยวนี่ไวกันจริง ๆ
“เอ่อ ว่าแต่แกจะจัดการยังไงกับนายดนัยงั้นเหรอ” ฉันเลิกคิ้วขึ้นด้านหนึ่ง เมื่อยัยแพรวถามว่าฉันจะทำยังไง ฉันกระตุกยิ้มมุมปากให้มันหนึ่งที
“ได้เวลาที่ฉันต้องเข้าบริษัทจริง ๆ ซะแล้ว ฉันจะเชือดไก่ให้ลิงดู จะได้รู้ว่าไม่ควรมาเล่นกับบริษัทของฉัน” ฉันพูดด้วยสายตาเหี้ยม ๆ ทุกคนคงสงสัยล่ะสิ ว่าฉันจะทำอะไร ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวรู้แน่ เตรี
