แต่เมื่อคนทั้งคู่ทุ่มเถียง สติของหล่อนจึงกลับคืน แวบแรกที่หล่อนนึกได้ก็คือ ร่างกายหล่อนบุบสลายไปมากแค่ไหน จะเดินไหวไหม เพราะมันต้องเจ็บมาก มันต้องร้าวระบมอย่างที่เคยเรียนรู้มา แต่กลับกลายเป็นว่าหล่อนไม่รับรู้อะไรเลยสักอย่าง ไม่ได้รู้สึกอะไรที่จุดนั้น เหมือนนอนหลับแล้วก็ตื่นขึ้นมาในร่างกายเปล่าเปลือย แค่นั้นเอง
หล่อนเริ่มสับสนในภาพที่เห็นกับสิ่งที่ร่างกายฟ้อง บอกตัวเองว่าหรือทุกคนก็รู้สึกแบบนี้หรือเปล่า เพราะในละครนางเอกก็จะเอียงอาย ไม่เห็นมีใครร้องบอกว่าเจ็บเมื่อตื่นมาตอนเช้า
‘ขวัญ! เธอจำได้ใช่ไหม ว่าทำไมเธอถึงมานอนกับฉันที่นี่ จำได้ใช่ไหม!’
แต่ทุกความคิดก็ต้องสะดุดลง เมื่อเหนือสมุทรคาดคั้นถามว่าหล่อนมานอนกับเขาที่นี่ได้ยังไง ซึ่งหล่อนจำอะไรไม่ได้เลย ความทรงจำสุดท้ายคือหล่อนนั่งดื่มอยู่กับพี่ชายที่ผับหรูใจกลางเมือง แต่หล่อนมานอนอยู่กับเขาได้ยังไง หล่อนก็ไม่รู้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่ที่
