“ดื่มเหล้าเพรียว แบบนี้กระเพาะจะทะลุเอานะคะ”
ชายหนุ่มชะงักมือเล็กน้อยแต่ไม่หันกลับไปทางต้นเสียง มือเรียวนุ่มนวลยื่นมาจากด้านหลังแตะต้นคอของเขาอย่างระวัง และเมื่อชายหนุ่มไม่ปฏิเสธหญิงสาวก็ลูบไล้อย่างเบามือพร้อมเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้น
“คิดถึงคุณจังเลยค่ะอิสมาเอล” หญิงสาวเลื่อนริมฝีปากกระซิบที่ริมหูของชายหนุ่ม “ฉันรอคุณนานเหลือเกิน”
“จำไม่ได้ว่าบอกให้รอ” อิสมาเอลเอ่ยน้ำเสียงเย็นชา “ผมบอกแล้วว่าคุณจะไปเมื่อไหร่ก็ได้”
คริสติน่า- หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีแดงสลวยรู้สึกเสียหน้าแต่ก็ยังฝืนยิ้มออกมา “ใช่ค่ะ คุณไม่เคยห้ามหรือกักขังฉันไว้ แต่ฉันต่างหากที่ไปจากคุณไม่ได้”
“หึ”
อิสมาเอลทำน้ำเสียงในลำคอ เขาเองก็รู้ดีว่าทำไมคู่ขาสาวคนนี้ไม่ยอมไปจากเขา เขาคบผู้หญิงคนไหนแค่ไม่นานนัก เขาเองก็มีโลกภายนอกได้พบเจอ แต่คริสติน่ายังอยู่ที่นี่เกือบสองเดือนแล้ว เขาเจอเธอที่บาร์แห่งหนึ่งและเธอเป็นน
