บทที่ 1 ไล่ออก
1094 คำ
พาคินณ์เหมือนกับไฟลามทุ่ง ยิ่งพูดก็ยิ่งไปกันใหญ่พลอยจะทำให้คุยไม่เข้าใจกันหากว่ายังต่อล้อต่อเถียงกับเขา ม่านฟ้าหมุนตัวหันหลังไปมองเจ้านายหนุ่มอีกครั้ง
เธอสบตากับเขา
โดยไม่ได้พูดอะไร
ม่านฟ้ารู้สึกแปลก ๆ กับสายตานิ่งเรียบไม่มีแววตาชื่นชอบเหมือนแต่ก่อน คิ้วโก่งเรียวสวยขมวดมุ่น ก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องทำงานของเขาไปพร้อมกับจดหมายคำสั่งเลิกจ้างในมือนั้น
...เธอโยนทิ้งลงถังขยะทันทีที่เดินกลับมาถึงห้องพักของตัวเอง ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้พลางยกมือขึ้นค้ำหน้าผากอย่างคนใช้ความคิด หญิงสาวกำลังคิดหาเหตุผลการไล่ออกของเขาที่ไม่ใช่การจองโต๊ะไม่ทัน
เบื่อ...เขาบอกว่าเขาเบื่อเธอแล้ว
โต๊ะทำงานของเธออยู่หน้าห้องทำงานของเขา ห้องพักนี้มีไว้สำหรับเก็บของใช้ส่วนตัวเพียงเท่านั้น ม่านฟ้าไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอมาทำงานเหมือนกับทุกวัน และแน่นอนว่าการทำงานกับเขามาพร้อมกับคำว่าเปลืองเนื้อเปลืองตัว
เดิมทีสาวเจ้าเป็นคู่หมั้นของพี่ชายคนโตของเขา แม่ของเธอหมายหมั้นให้เธอแต่งงานกับคนในตระกูลนี้...ใครก็ได้
พาทิศ พาคินณ์ พาวินท์
พาทิศคือผู้ชายสุดแสนจะเพอร์เฟกต์ เขายินดีจะแต่งงานกับเธอเพราะเขาเองก็อยากได้ผู้หญิงที่มีคุณสมบัติตามที่เขาต้องการ สวย หุ่นดี มีชาติตระกูล ขณะเดียวกันพาคินณ์...เขาบอกว่าเขาชอบเธอ แต่นั่นเป็นเพียงแค่ลมปาก ม่านฟ้าล่วงรู้อะไรบางอย่างที่เขาคนนั้นรู้ดีอยู่แก่ใจ เธอไม่มีทางแต่งานกับเขา ขณะที่น้องชายคนเล็กอย่างพาวินท์ เขามีคนรักอยู่แล้ว...
มารดาพยายามให้เธอเข้ามาทำความรู้จักกับครอบครัวของเขาไม่ว่าจะส่งเรียนที่เดียวกันตั้งแต่อนุบาลจวบจนมัธยมปลาย เหตุนี้ทำให้เธอรู้จักและสนิทชิดเชื้อกับคนในครอบครัวเขาทุกคน ครั้นเธอยอมตกลงหมายหมั้นกับพาทิศ พาคินณ์ไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาพยายามทำทุกวิถีทางให้เธอเปลี่ยนใจ ข่มเหงรังแก แม้แต่ข่มขืน
กระนั้นม่านฟ้าก็ไม่ยอมตามเดิม แต่แล้วเมื่อสองเดือนที่แล้วอยู่ ๆ ประธานบริษัทอย่างพาทิศก็หายตัวไปทำให้เธอกลายเป็นหม้ายขันหมาก มารดาให้เธอแต่งงานกับน้องชายคนเล็กอย่างพาวินท์แทน ทว่าอีกฝ่ายก็ยกเลิกอีกครั้ง ด้วยเหตุเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูกมีเมียแล้ว
ตัวเธอเองไม่ต่างจากสินค้าที่แม่พยายามจับใส่ตะกร้าล้างน้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียใจกับคำพูดของคนหลายคนที่บอกว่าเธอถูกยกเลิกงานแต่ง เสียใจที่พอจะเริ่มปันใจให้เขาคนนั้น แต่เขากลับทำให้เธอสับสนอีกครั้ง
...คราแรกเธอเป็นเลขาฯของพาทิศ แต่พออีกฝ่ายหายตัวไป เธอก็ถูกบีบบังคับให้มาเป็นเลขาฯของท่านรองฯอย่างพาคินณ์แทน แต่วันนี้เขากลับยื่นจดหมายคำสั่งเลิกจ้างให้กับเธอ
“คุณม่านฟ้าครับ” เสียงเรียกชื่อที่ดังเข้ามาในหูทำให้สาวเจ้าหลุดออกจากภวังค์ เธอเงยหน้าขึ้นมองคนมาใหม่ “คุณร้องไห้...”
“คะ...เอ่อ ไม่ค่ะ แค่ฝุ่นเข้าตาน่ะ” ร่างบางผุดลุกขึ้นยืนพร้อมกับดึงทิชชูออกมาเช็ดน้ำตา
“จดหมายบนโต๊ะ เห็นแล้วใช่ไหมครับ” เลโก้ว่าขึ้นเมื่อมองไม่เห็นซองจดหมายที่เขาเอามาวางให้เธอตั้งแต่เช้านั้น ชายหนุ่มเป็นผู้ช่วยเลขาฯเดิมทีเขาเป็นเลขาฯของพาคินณ์ แต่เจ้านายหนุ่มอยากให้ม่านฟ้ามาทำงานด้วย เขาก็เลยถูกลดตำแหน่งลงมาเป็นผู้ช่วยเลขาฯอีกที
“เห็นแล้วค่ะ แต่ฉันไม่เข้าใจ” เลโก้เพียงแค่ยิ้มให้กับเธอโดยไร้คำพูดอธิบายอย่างที่สาวเจ้าต้องการ “มันยังไงกันแน่คะ ฉันไม่คิดว่าพาคินณ์จะไล่ฉันออกเสียด้วยซ้ำ”
“_” ม่านฟ้าสำคัญตัวเองเพราะเขาทำให้เธอคิดแบบนั้นจริง ๆ พาคินณ์พล่ามบอกเธอทุกวันว่าเขาชอบเธออย่างนั้นอย่างนี้ แต่วันนี้เขากลับพูดคำว่าเบื่อแค่คำเดียว
“คุณไม่รู้จริง ๆ หรือกำลังปกปิดอะไรฉันอยู่คะ วันนี้คุณลุงอัทธ์มาหาเขาด้วยค่ะ” ม่านฟ้าครุ่นคิด คุณลุงของเขาเป็นทนายประจำตระกูล เหมือนว่าทั้งคู่จะมาคุยเรื่องการหายตัวไปของพาทิศ
“ผมว่าคุณไม่ต้องสนใจหรอกครับ บอสไม่ได้คิดอะไรซับซ้อนหรอกครับ เขาคิดอะไรเขาก็บอกออกมาแบบนั้น...”
“แต่เขาบอกว่าเขาเบื่อฉันแล้ว อึก...เขาเบื่อฉัน” ม่านฟ้าเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เพราะคำคำนี้ที่ทำให้เธอน้ำตาคลอเบ้า หญิงสาวไม่ชอบเอาเสียเลย
“มันก็ไม่เห็นแปลกนี่ครับ บอสตามจีบคุณตั้งแต่เด็กจนอายุสามสิบสอง หึ...ผมว่ามันก็ไม่แปลกที่เขาจะเปลี่ยนใจแล้ว” ม่านฟ้าเงยหน้าขึ้นมองเลโก้ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะชอบใจที่เขาคนนั้นไล่เธอออก “พูดก็พูดเถอะครับ ผมรอวันที่บอสเลิกตามคุณอยู่เหมือนกัน ผมเห็นแล้วเหนื่อยแทน”
“_” ม่านฟ้าพูดไม่ออก
“คุณทำเหมือนกับบอสเป็นของตายมาตลอดนี่ครับ หึ มันถึงเวลาที่บอสจะตาสว่าง เอานี่...ผมคิดว่าคุณน่าจะฉีกมันทิ้งไปแล้ว ผมก็เลยทำให้หลายฉบับ...”
“ฉันไม่รับไว้หรอกค่ะ” ม่านฟ้าไม่ยอม เธอทำงานอุทิศตนให้บริษัทมาหลายปีตั้งแต่เรียนจบ แต่อยู่ ๆ เขาก็มาไล่เธอออก
“นี่เป็นจดหมายคำสั่งเลิกจ้าง ให้คุณเซ็นรับทราบครับ ไม่ได้จดหมายคำร้องขอที่จะขอให้คุณลงความคิดเห็นว่าจะออกหรือไม่...มันเป็นคำสั่งครับ”
“แต่...”
“ถ้าเซ็นเรียบร้อยแล้วก็เอามาให้ผมที่ห้องของผมได้เลยครับ” เลโก้วางจดหมายลงบนโต๊ะอีกหนึ่งฉบับ เป็นซองสีขาวที่เห็นทีไรก็พลอยทำให้พนักงานขนลุกขนชัน แต่สำหรับเธอ...ม่านฟ้ากำลังสับสน พาคินณ์เบื่อเธอแล้วจริง ๆ หรือ
- ผู้เขียน
