“แต่งงานกับอิงฟ้าแล้วผมจะลงคะแนนให้คุณแข่งกับคุณพาวินท์...” พาคินณ์เม้มริมฝีปากเข้าหากัน หลายครั้งที่เขามองหาโอกาสนี้แต่คนเป็นพ่อก็ไม่เคยสนับสนุนเขาเลยสักครั้ง แม้นจะทำงานให้กับบริษัทมานานมากแค่ไหน เสนอไอเดียหลายอย่างแต่พ่อของเขาก็มองข้ามมาโดยตลอด
“ผมคิดว่ายังไงคุณก็ชนะครับ ถ้ามีผม...พรรคพวกของผม และจำนวนหุ้นที่คุณได้จากพ่อของคุณ หึ...”
“อย่างนี้ก็หมายความว่าที่ผ่านมาคุณลุงไม่ได้สนับสนุนให้พี่พาทิศเหรอครับ” พาคินณ์หันไปสบตากับผู้อาวุโสกว่า ซึ่งอีกฝ่ายมีท่าทีอึกอักอย่างเห็นได้ชัด
“จะว่ายังไงดีล่ะครับ...คุณพาทิศแทบไม่ได้เข้าบริษัทเลย แม้จะร่ำเรียนจนจบปริญญาเอกมหา’ลัยชั้นนำจากต่างประเทศ แต่ก็ใช่ว่าจะสามารถบริหารงานได้ดี ผมก็เลยไม่เห็นด้วยกับพ่อของคุณ แต่ผมสนับสนุนคุณนะครับ” เดชคุณว่าอย่างเป็นมิตร เขายกยิ้มให้กับใบหน้าของพาคินณ์ อีกฝ่ายคล้อยตามอย่างง่ายดาย เพราะสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ท่านรองฯร
