หลงเงารัก ซ่อนเงาแค้น

ตอนที่ 5แผนเข้าวัง 1.2

ภายในลานประลอง

ร่างสูงองอาจของเสิ่นอี้กำลังก้าวเข้ามาภายในสนามประลอง ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่อีกทั้งกำยำน่าเกรงขามจึงตกเป็นเป้าสายตาแก่ผู้คนที่อยู่ภายในสนามประลอง ไม่มีผู้ใดที่ไม่หันกลับมามองจอมยุทธ์หนุ่มผู้กล้าแม้แต่น้อย ไม่เว้นแม้กระทั่งบรรดาเชื้อพระวงศ์ชายที่กำลังก้าวเข้ามาประจำที่นั่งของตัวเอง ต่างพากันมองมาที่เสิ่นอี้เป็นตาเดียวกัน

“คนผู้นี้มีท่วงท่าเต็มไปด้วยความองอาจยิ่งนัก อีกทั้งรูปร่างสูงใหญ่ ช่างน่าเกรงขามเสียนี่กระไร เท่าที่ข้าเคยพานพบมานอกจากแม่ทัพเสิ่นเยี่ยแล้ว ก็คนผู้นี้แหละที่มีท่วงท่าไม่ต่างจากอดีตแม่ทัพผู้นั้นแม้แต่น้อย”ไต๋อ๋องมีรับสั่งออกมา

“ข้าก็ไม่เห็นต่างไปจากเจ้า หากแต่ท่าทีองอาจแต่ก็ยังไม่ล่วงรู้ว่าวรยุทธ์จะเก่งกล้าสักเพียงใด บางคนท่าดีแต่เชิงยุทธ์กลับไม่ได้เรื่องมีให้เห็นออกตั้งมากมายไม่ใช่เหรอหรือเจ้าว่าข้าพูดไม่จริง”ชินอ๋องรับสั่งพลางเหลือบสายพระเนตรไปทางพระที่นั่งอันเป็นที่ประทับของฉู่อ๋องซึ่งเสด็จมาพร้อมกับมี่ฟูเหริน

“ฝ่าบาทให้นางตามเสด็จมาด้วยหรือนี่ เช่นนั้นก็แสดงว่าทรงตั้งพระทัยจะให้นางขึ้นปกครองวังหลังเป็นแน่แท้ หาไม่แล้วจะนำนางออกมาชมการประลองในครั้งนี้ด้วยทำไม หรือเจ้าคิดว่าอย่างไร”รับสั่งพร้อมหันกลับไปทอดพระเนตรพระอนุชาที่นั่งอยู่ข้างพระวรกาย

“อาจจะไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้พ่ะย่ะค่ะเจ้าพี่ ฝ่าบาททรงให้มี่ฟูเหรินติดตามเสด็จมาด้วยคงจะให้นางได้มีส่วนร่วมในการคัดเลือกองครักษ์เพื่อคอยถวายอารักขาด้วยตัวเองกระมัง ส่วนอำนาจปกครองวังหลังข้าคิดว่าฝ่าบาทยังไม่ตัดสินพระทัยให้นางทำหน้าที่ดังกล่าว ด้วยเพราะยังเสียพระทัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหลัวฟูเหริน”

ทั้งสองพระองค์ต่างสนทนากันอย่างออกรสเมื่อได้เห็นสตรีที่กำลังก้าวขึ้นมามีอำนาจปกครองวังหลัง ตามเสด็จมาชมการประลองคัดเลือกองครักษ์ในวันนี้ด้วย

ท่ามกลางสายตาของผู้คนภายในสนามประลอง เสียงวิพากษ์วิจารณ์เอ็ดอึงไปทั่วบริเวณไม่เว้นแม้กระทั่งสหายทั้งสิบห้านายของเสิ่นอี้ก็พากันออกปากเช่นเดียวกัน

“ฝ่าบาทให้มี่ฟู่เหรินตามเสด็จมาชมการประลองในวันนี้ด้วย นี่หมายความว่านางกำลังจะก้าวขึ้นมาเป็นผู้ปกครองวังหลังตามเสียงเล่าลือเป็นแน่”

“สตรีที่มักใหญ่ใฝ่สูงและกระหายอำนาจเช่นนี้ เหตุใดฝ่าบาทจึงไม่ทรงระแคะระคายอะไรบ้างเลยนะ ข้าอยากล่วงรู้จริงๆ เลย มีทางเป็นไปได้หรือไม่ว่านางอาจจะใช้วิธีสกปรกกับฝ่าบาทจึงทรงเห็นดีเห็นงามที่จะให้อำนาจก้าวขึ้นมานั่งในตำแหน่งฮองเฮาของแผ่นดิน”สหายอีกผู้หนึ่งออกปากสนับสนุนคำพูดของเพื่อน

ในขณะที่เสิ่นอี้กำลังทอดสายตาจับจ้องมี่ฟูเหรินชนิดที่ว่าตาไม่กะพริบเลยทีเดียว ด้วยนางช่างมีส่วนละม้ายคล้ายกับอดีตรักแรกของเขาเป็นยิ่งนัก

หากแต่ด้วยระยะห่างจากสถานที่ใช้ทำการประลองกับพระที่นั่งเบื้องบน จึงยังไม่สามารถเห็นได้อย่างแจ่มชัดเสียเท่าใดนัก

“มองจากตรงนี้เหตุใดสตรีที่ตามเสด็จฉู่อ๋องจึงช่างละม้ายกับนางเสียนี่กระไร หรือข้าจะตาฝาดไปเอง”เสิ่นอี้คิดในใจก่อนจะหันกลับไปถามกับบรรดาสหายใหม่ที่ยืนอยู่ข้างกาย

“สตรีที่ตามเสด็จฉู่อ๋องคือมี่ฟูเหรินอย่างนั้นเหรอ”เสิ่นอี้ถามย้ำกลับไปเพื่อความแน่ใจ

“ใช่แล้วขอรับ...สตรีที่ตามเสด็จมาด้วยคือมี่ฟูเหริน พี่ท่านและพวกข้าล้วนถือตราประจำตัวที่มาจากกองทัพของแม่ทัพเสิ่นดังนั้นจึงผ่านเข้ารอบไปรอประลองยุทธ์ในด่านสุดท้ายเลย เพราะว่าทหารที่ขึ้นสังกัดกับแม่ทัพเสิ่นล้วนแล้วแต่มีวรยุทธ์พอตัวในระดับหนึ่งกันทั้งสิ้น”

คำกล่าวของเด็กหนุ่มทำให้เสิ่นอี้เพิ่งจะล่วงรู้เดี๋ยวนี้เองไม่แปลกใจเลยว่าเพราะอะไรแม่ทัพหยวนคังจึงอยากครอบครองกองทัพของพี่ชายเป็นยิ่งนัก

ด้วยเป็นเพราะเหตุผลนี้นี่เอง ทหารแต่ละนายล้วนได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีเมื่อคนแข็งแข็งแกร่งย่อมทำให้กองทัพเข้มแข็งเป็นเงาตามตัว ก่อนจะได้ยินเสียงอธิบายดังสำทับตามติดมา

“อีกอย่างถ้าหากสามารถประลองจนได้รับชัยชนะผ่านเข้าไปจนเหลือยี่สิบคนสุดท้ายแล้วละก็ รอบนั้นผู้ที่ได้รับชัยชนะเพียงหนึ่งเดียวจะได้ครองตำแหน่งราชองครักษ์ จะทำหน้าที่คอยถวายอารักขาฝ่าบาทอย่างใกล้ชิด และผู้ใดที่ได้ครองตำแหน่งราชองครักษ์ จะถูกเรียกให้เข้าเฝ้าเป็นการส่วนพระองค์ทันทีเลยขอรับ”

“อย่างนั้นเหรอ”เสิ่นอี้ลากเสียงต่ำอยู่ในลำคอพลางเงยหน้าขึ้นทอดสายตามองไปยังพระที่นั่งเบื้องบน อันเป็นที่ประทับของฉู่อ๋องและบรรดาเชื้อพระวงศ์

หากแต่สายตาคมกล้าของเสิ่นอี้กลับจับจ้องอยู่แต่ร่างของมี่ฟูเหรินอยู่ตลอดเวลา คำยืนยันดังกล่าวของสหายใหม่ทำให้ดวงตาสีนิลคมกล้าเต็มไปด้วยแรงแค้นลุกโชน รอยแสยะยิ้มเหยียดปรากฏขึ้นบนใบหน้าอย่างหมายมาดกับสิ่งที่ได้ล่วงรู้

“อีกไม่นานข้ากับเจ้าจะต้องได้พบหน้ากันอย่างแน่นอนมี่ฟูเหริน”เสียงคำรามลั่นดังออกมาจากลำคอเบาๆ

ทันใดนั้นเอง

ตึง! ตึง! ตึง! เสียงตีกลองติดต่อกันอันเป็นสัญญาณของการเริ่มต้นประลองยุทธ์ดังขึ้นมาทันใด