เมื่องานเลี้ยงกำลังจะสิ้นสุด จางม่านอวี้ที่ขึ้นมานานสักพักแล้วจึงปลุกเสี่ยวซานเพื่อที่จะลงไปข้างล่าง
เมื่อไปถึงก็พบว่าหม่าอันหนิงนั่งอยู่กับลู่เหว่ย สายตาของเธอเอาแต่มองไปยังถังเจิ้นที่นั่งดื่มสังสรรค์กับโต๊ะของนักธุรกิจอยู่ คงเสียดายที่ไม่มีโอกาสเข้าไปแทรก
ถังเจิ้นที่ไม่ได้กลับไปนั่งที่โต๊ะเพราะรู้ทันความคิดของคุณย่า พอเขาเห็นว่าภรรยาเดินลงมาพร้อมกับลูกชายจึงขอตัวไปหาทั้งคู่
“คุณเมาแล้ว” เธอบอกเขาเมื่อกลิ่นแอลกอฮอล์โชยมาปะทะจมูก แล้วยังสายตาที่เชื่อมหวานที่จ้องมองเธออีก
“แขกเหรื่อก็กลับไปหลายคนแล้ว เรากลับกันดีหรือไม่” เขาถามเธอแล้วเผยรอยยิ้มออกมา
“พี่เจิ้น คุณย่าเรียกค่ะ” หม่าอันหนิงเดินเข้ามาเกาะที่แขนของเขา จางม่านอวี้มองกิริยานั้นอย่างไม่ชอบใจ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป
“คุณน้าคนนั้นเป็นใครหรือครับ” เสี่ยวซานชี้ไปยังหญิงสาวแปลกหน้า เข้าใจว่าคงเป็นญาติอีกคนของบิดาบุญธรรม ไม่อย่า
