" แอมป์ตื่น " ตอนนี้ถึงที่พักแล้วแต่แอมป์ไม่ตื่นสักที ผมปลุกแอมป์จะ20 นาทีแล้วมั้งเนี่ย คนอื่นเค้าลงกันไปหมดแล้ว เหลือแค่ผมกับแอมป์ที่ยังอยู่บนรถ แต่แอมป์นี่ก็นะ ขี้เซาฉิบหาย
" อีก 5 นาที "
" 5 นาทีรอบที่ห้าแล้วยัยบ้า ตื่นสักทีดิวะ!! " ใช่ครับพูดแบบนี้มาห้ารอบแล้วและผมก็รอ จนตอนนี้ความอดทนของผมเริ่มจะไม่มีแล้ว ผมไม่ชอบรออะไรนานๆ หรืออะไรที่ชอบขัดผม ผมไม่ชอบแพ้
" โอ้ยก็บอกว่าอีก 5 นาทีไงวะ " แอมป์พูดทั้งๆ ที่ยังไม่ลืมตา เออดีงั้นกูทิ้งให้นอนบนรถนี่แหละแม่ง
" งั้นก็นอนบนนี้คนเดียวไปเลย " พูดจบผมก็เก็บของแล้วเดินออกจากตรงนั้นทันที
" นี่แม่งไม่คิดจะตื่นจริงๆ ดิวะ ตื่นได้แล้วเค้าลงกันไปหมดแล้ว " ไม่รู้เพราะห่าเหวอะไรทำให้ผมต้องเดินขึ้นมาปลุกแอมป์อีกรอบ ความจริงจะปล่อยไว้แบบนี้ก็ได้
" คนจะนอนก็จะปะ....เห้ยพี่กันต์ " เออพึ่งจะตกใจ เจริญแหละ
" ลุกได้แล้ว เค้าลงกันไปห้องพักหมดแล้ว " ผมบอกแอม
