" แล้วเธอคิดว่าถ้าคนที่มั่วแต่ไม่ยอมรับว่าตัวเองมั่ว กับคนที่โคตรมั่วแม่งได้กันเองแม่งจะเป็นไงวะ " ผมพูดพร้อมเหยียดยิ้มไปให้แอมป์
" พี่จะทำอะไร อย่าเข้ามานะ " จำเป็นไหมที่ผมต้องฟังเสียงแอมป์ ผมตอบให้ครับว่าไม่จำเป็น
" บอกว่าอย่าเข้ามาไง " ผมไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้นแหละ เดินเข้าไปหาแอมป์เรื่อยๆ ดูดิ้ว่าจะหนีไปได้สักกี่น้ำ แต่ผมบอกเลยว่าเข้ามาในถ้ำเสือคิดจะออกไปง่ายๆ มันไม่มีทาง
ตุ้บ!! นั่นไงครับหนีไปไหนไม่รอดหรอก เพราะอะไรนะเหรอ หึ ก็แม่ง คิดจะหนีแต่เสือกเดินถอยหลังแล้วไงต่อเหรอ ก็ล้มไง แต่ล้มลงไปที่โซฟา ซึ้งนั่นแหละครับคือสิ่งที่ผมต้องการ ผมไม่รอช้ารีบตามไปคร่อมตัวแอมป์ไว้ทันที
" พี่อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ "
" ทำอะไรบ้าๆ ที่ไหน ก็แค่จะทำให้เธอดูว่ามันจะเป็นไง " ก็อย่างที่บอกว่าถ้าคนมั่วกับคนโคตรมั่วได้กันเองแม่งจะเป็นไง
" แอมป์ขอโทษที่ด่าพี่ไปแบบนั้น แอมป์แค่โมโหที่พี่มาว่าแอมป์ อื้อ.... " ผ
