ตอนที่ 17 เสือนี้เป็นของข้า

2229 คำ

เฉิงหย่งฝูมองเห็นช่องทางทำเงินเพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งทางแล้ว นั่นก็คือการแทงพนันสีดำสีขาว ตอนนี้คนทั้งตำบลหงเหลิงเมื่อรู้ข่าวคราวและความเคลื่อนไหวของหวงฮุ่ยเหยาต่างก็พากันแห่มาแทงพนันที่บ่อนมากขึ้น โดยทั้งสีดำและสีขาวมีจำนวนคนที่แทงมากขึ้นทั้งสองฝ่าย เฉิงหย่งฝูนั้นไม่มีเงินจำนวนมากที่จะมาแทงพนันเฉกเช่นพวกผีพนันขาประจำของบ่อน ทางเดียวที่เขาจะหาเงินมาได้ก็คือการล่าสัตว์ ‘ข้าอยากล่าเสือให้ได้สักตัว แค่ตัวเดียวก็ขายได้หลายร้อยตำลึงแล้ว’เฉิงหย่งฝูนึกในใจ เฉิงหย่งฝูได้ชื่อว่าเป็นพรานที่เก่งที่สุดของตำบลหงเหลิงในเวลานี้ เขาเคยล่าเสือและหมีจากป่าลึกบนเขาได้ แต่นั่นมันก็หลายปีมาแล้ว หลายปีมานี้ทั้งเขาและนายพรานอื่นๆไม่มีใครล่าเสือและหมีได้เลย ไม่แม้แต่จะได้เห็นพวกมัน “พวกมันพากันไปหลบอยู่ที่ใดกันนะ คงไม่ใช่ว่าพวกมันสูญพันธุ์ไปกันหมดแล้วหรอกนะ” พรานเฒ่าได้แต่พึมพำเบาๆ อย่างไรก็ตามเฉิงหย่งฝูเชื่อว่าพ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม