เมียแต่ง ตามพินัยกรรม

ภูดิษฐ์ ไพศาลสืบสกุล หนุ่มหล่อมาดนิ่งสเน่ห์เหลือร้าย เจ้าชู้เป็นที่1และก็ฟาดมันเลือก ผู้หญิงคนไหนที่เข้ามายั่วเพียงแค่ส่งสายตาหวานใส่เขาก็จับพวกเธอกินจนหมดด้วยความสมยอม เพราะความหล่อและความร่ำรวยของเขา ทำให้พวกสาวๆเองก็ปฏิเสธที่จะนอนกับเขาไม่ได้ เพราะเมื่อจบภารกิจทุกครั้งพวกเธอก็จะต้องได้ของจากเขากลับไป ไม่ว่าจะเป็น แหวนเพชร สร้อยเพชร กระเป๋าแบรนเนม เงินก้อนหนึ่ง หรือนาฬิกาหรูที่เขาเตรียมเอาไว้ให้คู่นอนของเขาทุกคน เพื่อแลกกับความสุขที่พวกเธอทำให้เขาพอใจ กริ๊งงง กริ๊งงงง >>> เสียงโทรศัพท์ข้างหัวเตียงดังขึ้นทำให้ทั้ง2คนสะดุ้งตกใจเพราะกำลังเพลิดเพลินกับภารกิจร้อนอยู่ ผมหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงขึ้นมาดูชื่อของคนที่โทรเข้ามาจึงได้รู้ว่าเป็นแม่ผมเอง ถ้าปล่อยให้รอนานมีหวังบ้านแตกแน่ ผมจึงตัดสินใจกดรับสายของแม่ทันที "ครับแม่.." "อื้มมมม..คุณภูคะ.." (นั่นเสียงใครอะตาภู..นี่แกกำลังทำบ้าอะไรอยู่ห่ะ.?) "แม่ก็น่าจะรู้นะครับว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ อื้มมม" (ตาภูอุบาสถ์ที่สุด รีบกลับมาที่บ้านเดี๋ยวนี้เลยนะปู่แกเขาถามหาแกมาหลายวันแล้ว..) "ปู่ถามหาผมทำไมครับ ร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยถามถึง..?" (ปู่แกเขาคงจำหน้าแกไม่ได้แล้วมั้ง เล่นหายหน้าหายตาไปตั้งหลายวันไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องบ้างแบบนี้...รีบๆกลับมาก็แล้วกันอย่าให้ต้องรอนานฉันขี้เกียจมีปัญหากับพ่อแกอีก..) "คร๊าบบ ผมเสร็จภารกิจแล้วจะรีบกลับไปแล้วกันครับ แค่นี้นะครับแม่.." ผมไม่รอช้าที่จะกดตัดสายแม่ทิ้งไปและปล่อยเสียงครางที่อดกลั้นมาซักพักออกมาทันที "อื้มมม..ต่อให้เสร็จเถอะ" ผมใช้มือทั้ง2ข้างตะปบเข้าที่ช่วงเอวคอดของเธอไว้แน่นแล้วเด้งสะโพกอัดกระแทกเข้าใส่อย่างรัวเร็ว เพื่อเร่งเวลาให้ภารกิจจบลงโดยไว "อะ!! นี่ของของเธอ.." "จริงๆคุณภูไม่ต้องให้ของพวกนี้กับลิลลี่ก็ได้นะคะ" "หรือเธอจะไม่เอา..?" "เอ่อ..เอาซิคะ..ถ้าลิลลี่ไม่รับเสียน้ำใจคุณภูแย่เลย" ก็แค่สร้อยเพชร1เส้นที่ราคาแค่ 2แสนกว่าบาทเพื่อตอบแทนที่เธอทำให้ผมมีความสุข ผู้หญิงทุกคนที่ผมนอนด้วยไม่เคยมีใครปฏิเสธที่จะไม่รับของจากผมเลยซักคน พวกเธอมานอนกับผมก็คงหวังที่จะได้ของพวกนี้จากผมทั้งนั้น ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าวันหนึ่งผมไม่มีเงินพวกเธอจะยังอยากได้ผมอยู่ไหม ....