คุณหมออ้อนรัก

หมอหล่อแถมยิ้มหวาน 2

“แม่ได้ข่าวว่านังเมนีกำลังจะกลับบ้าน นิหน่าเข้าใจว่ามันตายห่าไปแล้วซะอีก”

นิหน่าเดินวนเวียนอยู่ในบ้าน ทแกตั้งใจจะออกไปเจอภาคิน พอสาวต่างโกราหล เห็นว่าคุณหนูจะกลับบ้าน จึงชะงักย้อนกลับเข้ามาในบ้าน ถามมารดาที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเปิดหน้านิตยสารแฟชั่น

“ดวงมันแข็ง” ฤดีทิ้งนิตยสารแฟชั่นเล่มหนา กระแทกลงบนโต๊ะ

“หนักขนาดนั้นยังรอดได้เฉย บ้าที่สุดมันทำไมไม่ตาย” นิหน่าตบโต๊ะผิดหวัง ดูพวกคนรับใช้กุรีกุจอช่วยกันปัดกวาดรอคุณหนูพวกมัน น่าหมั่นไส้ตื่นเต้นอย่างกับเจ้าหญิงจะเสด็จ

“คราวนี้ถ้ามันกลับมา นิหน่าจะทำยังไงดีล่ะแม่” นิหน้าเชิดหน้าควงภาคินได้พักใหญ่ๆ นึกว่าลูกพี่ลูกน้องสิ้นใจตายคาโรงพยาบาล ทำไมถึงรอด ขนาดยมบาลยังไม่อยากเอาวิญญาณ

“เงียบ ! แกไม่ต้องตีตนไปก่อนไข้ ห้ามปริปากพูดเรื่องที่แกทำ” หล่อนต้องปกป้องลูก ต่อให้ลูกทำเรื่องชั่วๆ ก็ต้องส่งเสริมให้ท้ายในฐานะแม่

“นิหน่าไม่พูด แต่นังเมนีมันพูดล่ะแม่ นิหน่าไม่ตายเหรอ”

“ไม่ยอมเสียอย่าง ใครหน้าไหนจะกล่าวหาเราได้” ฤดีรู้จักหลานสาวดี เสียหายแบบนี้จันทมณีไม่ปริปากบอกกับใครแน่ กลัวเสียชื่อเสียง ถ้าสื่อรู้ว่าแฟนตัวเองแอบกิ๊กกับน้องสาว สื่อได้ขุดคุ้ยจนแหลกละสิ

“นั่นสิคะแม่ พี่คินไม่พูด นิหน่าไม่พูด เรื่องก็จบ” คิดง่ายๆ เลยกลายเป็นคนฉกเอาอะไรง่ายๆ

“แม่ฉลาดเรื่องชั่วมากเลยนะคะ” นิหน่าชมแม่

“นี่แกชมหรือด่าฉันยะ นางลูกคนนี้” ชมเสียจุกเชียว

“ชมสิคะแม่ให้คำแนะนำดีๆ กับนิหน่าอย่างนี้ ต้องชมเท่านั้นค่ะ ใครกล้าด่าแม่ที่เสริฐไม่มีหรอกค่ะ

“ตอบแทนแม่บ้างก็ดีนะนิหน่า” ฤดีถือโอกาสทวงคุณความดี วันนี้จะออกไปกับผู้ชาย แต่ไม่มีเงินติดตัว ไปกับผู้ชายต้องมีเงินติดตัวถึงจะถูก

“พูดแบบนี้นิหน่าขนลุกเลย”

“มีสักสามหมื่นให้แม่มั้ย”

“แม่ค่ะนิหน่ากับแม่ ได้เงินเดือนจากกงสีเท่ากัน ตอนนี้เพิ่งต้นเดือน เงินหมดแล้วเหรอคะ”

“แฟนแม่ต้องใช้เงินน่ะ แม่เขากำลังป่วย แม่เป็นแฟนใจดำกับเขาไม่ลงหรอก” ”

“ผัวคราวลูกของแม่ พ่อแม่ป่วยบ่อยเสียจริงนะคะ ป่วยจริงหรือเปล่าไม่รู้”

“แม่ไปเจอแม่เขามาแล้ว ป่วยจริงนอนซมอยู่ที่บ้าน การ์ดเขาพาไปโรงพยาบาล”

“โห...เชื่อเขาเลย กับลูกตัวเองดูแลดีอย่างนี้หรือเปล่าแม่”

“เอามาก่อนไม่ต้องบ่น ฉันเป็นแม่แก่นะ”

“หนูก็จำเป็นต้องกินต้องใช้ ไม่ใช่แม่คนเดียวต้องใช้เงินนะคะ”

“แกยังเด็กไม่ต้องใช้เยอะหรอก เอามาให้แม่ยืมก่อน สัญญาเงินเดือนงวดหน้าออกแม่จะคืนให้”

“นิหน่ามีแค่นี้ละแม่” คนเป็นลูกหยิบเงินจากในกระเป๋าสะพายให้แม่ปึกหนึ่ง นับแล้วนับอีกเกรงจะพลาดให้ไปกินจำนวน “สองหมื่นพอไหมแม่” ยื่นเงินไปตรงหน้าแม่

“อะไรกันแม่ขอสามหมื่น แกให้สองหมื่นส่วนต่างตั้งหนึ่งหมื่น”

“ยืมนะแม่ อย่าใช้คำว่าขอ นิหน่าเสียวกลัวไม่ได้คืน”

“เอามาก่อนเถอะ เท่าไหร่ตอนนี้แม่ก็เอาทั้งนั้น” ดีกว่าไม่ได้

“นิหน่าว่าแม่คบกับไอ้แมงดานี่ มีแต่จ่ายกับจ่าย แม่ลองคิดดูแล้วกันแม่เสียอะไรไปบ้าง”

“แกเป็นลูกไม่ต้องมาสอนแม่ เอาเรื่องแกเองให้รอดเถอะ ผัวพี่แกยังคิดเอามาทำผัว ดูทิศทางลมให้ดีๆ พรุ่งนี้นังเมนีก็จะกลับมาแล้ว แกเอาเวลามาเหนียวกับแม่ มาคิดแผนรับมือมันเถอะ” ฤดีนอกจากไม่เตือนลูกยังให้ท้ายลูกทำเรื่องไม่ดี

นิหน่าไม่ใส่ใจในการโต้กับมารดา ได้ไปขึ้นรถขับออกจากบ้านเพื่อไปเจอกับภาคิน เถียงกับแม่ไม่มีประโยชน์เสียเวลาเปล่า สู้ไปหาความสุขให้ตัวเองดีกว่า

“พี่คินรู้หรือยังเมนีหายป่วยแล้วนะ” นิหน่าบอกแกภาคิน

“พอรู้อยู่บ้าง” ต่อให้รู้แล้วยังไง ต้องไปรับเสด็จไหม แค่นี้ก็เครียดจะตาย

ภาคินคบกับจันทมณี มีพายุเข้ามาก่อกวน เมื่อนิหน่าเข้ามาทำงานในบริษัท เริ่มต้นเรียนรู้งานทุกด้าน ดังนั้นจันทมณีจึงให้น้องเรียนรู้งานระดับล่างไปก่อน ถ้าเจอว่าตัวเองถนัดงานด้านไหน จึงจะจัดให้ทำงานที่ถนัด เรื่องงานไม่รุ่งจึงยุ่งเรื่องยั่ว พอรู้ว่าภาคินเป็นแฟนจันทมณี หล่อนจึงยั่วยวน เข้าถึงตัวภาคิน ผู้ชายมีเลือดเนื้อมีหรือจะทน

เขากับนิหน่าแอบคบกันลับๆ วันหนึ่งนิหน่ามาหาเขาที่คอนโด กำลังนัวกัน จันทมณีดันโผล่เข้ามา ปกติแฟนสาวไม่ค่อยว่างแทบจะไม่เคยมาหาถึงคอนโด ชวนก็ไม่มาหญิงสาวค่อนข้างถือตัว เกรงสายตาคนภายนอกจะมองไม่ดี แต่วันนั้นดันมาเฉยเลย

นึกว่าจันทมณีจะตาย พวกเขาจะได้พ้นความผิด ที่ไหนได้รอดเฉยเลย ภาคินกระดกเหล้าลงคอสองแก้วติดๆ เพื่อดับความกลุ้ม เขาควรทำอย่างไร จันทมณีเป็นรหัสกดเงินของเขา ยืมง่าย ไม่ใช้คืนเธอยังไม่ทวงเลย แกล้งให้ออกไปก่อนหญิงสาวก็ออก จะหาผู้หญิงดีๆ แบบนี้ได้จากไหน

“พี่คิน” นิหน่าเรียกวางมือบนแผงอกเขา นิ้วแต่งเล็บปลดกระดุมเสื้อภาคิน จึงถอดออกจากตัวเขา

ภาคินยินยอมโดยง่าย ตอนนี้เขามีอารมณ์จากเครื่องดื่มรสแรง อารมณ์ผู้ชายเริ่มดิ้น ร้อนไปทั้งตัวไม่ต่างกับใจร้อนเป็นไฟจากเรื่องของจันทมณี

นิหน่าโดนมือภาคินดึงเข้ามาปะทะอก กดจูบเร่าร้อนตามประสาอารมณ์สวาทผู้ชาย เขากับนิหน่าภาคินไม่ต้องโหมโรงพอใจก็ใส่กันเลย หล่อนเองก็รับเขาได้ทุกชั้นเชิงลีลา ปากหล่อนถูกเขาขบกัดด้วยไรฟันคม สอดลิ้นซอกซอนเข้าปากหาความซ่านสยิวอารมณ์

ทั้งสองฟัดกันด้วยปลายลิ้นนัวเนีย สอดประสานความหิวหลอมรวมกัน ไม่นานชุดเดรสเปรี้ยวจี๊ดบนตัวนิหน่าโดนกระชากถอดออกจากตัวตอนนี้สองคนจึงไม่เหลือสิ่งใดปกปิด ภาคินกดร่างนิหน่าลงบนโซฟา จึงโถมตัวเข้าทาบทับ มือที่มีแต่ความร้อนระอุขยำเค้นสองดอกบัวด้วยความดุดัน

นิหน่าดิ้นรับการรุกไล่จากภาคิน หล่อนชอบลีลาเร่าร้อนจากชายหนุ่ม เขาคนเดียวที่ทำให้หล่อนถึงใจ นิหน่าจึงติดใจรสวาทจากแฟนพี่สาว ไม่ยอมเลิกทั้งปากบอกว่าก็แค่เล่นสนุก อยากให้จันทมณีเสียใจ หล่อนดันติดภาคินงอมแงม จนไม่สามารถเลิกได้ตามปากว่าไว้

ชายหนุ่มเร่าร้อนใช้ความแข็งแกร่งบุกเข้าไปช่องหวามของนิหน่า ที่อ้ารออย่างไม่ต้องให้เตรียมท่าทางใดๆ เลย เธอพร้อมให้เขาจัดการด้วยท่าทางเริงสวาทอย่างเต็มที่

ภาคินใช้ความรุนแรงแข็งแกร่ง กระแทกสะโพกขย่มนิหน่า เป็นจังหวะต่อเนื่องไม่เว้นช่อง ขณะคนที่รองรับอารมณ์ดิบ ได้แต่ครางสั่นสะท้านด้วยความสุขสม หล่อนไม่อยากแยกจากเขา อยากให้เขาโยกขย่มอยู่บนตัวอย่างนี้จนกว่าหล่อนจะถึงที่หมาย นิหน่าพลิกเกมล่าตามหารักด้วยการพลิกกลายร้อนผ่าวขึ้นมาอยู่เหนือตัวชายหนุ่ม

หล่อนโยกตามความต้องการ ที่อัดแน่นอยู่ในร่างกาย ใบหน้าบิดเบี้ยว ทั้งหมดคือความเสียวกระสัน ความสุขถเข้าถาโถม ขยับขึ้นมาเป็นคนคุมเกม ไม่ปล่อยให้ภาคินเอาแต่ใจทำทุกอย่างเสร็จก่อนที่เธอจะเสร็จ

ส่วนภาคินชอบที่นิหน่าสามารถจัดการท่วงท่ารัก จัดวางร่างกายได้เก่ง จึงปล่อยให้หล่อนควบคุมร่างกายตัวเองได้ตามสบาย ปล่อยให้หล่อนขึ้นสวรรค์ไปก่อน ไม่จำเป็นต้องใส่ใจความรู้สึกของกัน ปลายถันโยกไหวใกล้หน้าชายหนุ่ม ช้อนดึงเข้าปากดูดดื่มตวัดรัดเลียด้วยปลายลิ้นตามเกมสวาทพุ่งขึ้นทุกระดับ

เสียงครางราวจะขาดใจจากการโดนภาคินจู่โจมด้วยปาก ลากเล็มด้วยลิ้น หล่อนแหงนหน้ามองด้านบน รู้สึกถึงความซ่านเสียวตีอยู่ในร่างกาย ยิ่งส่วนกลางเชื่อมต่อกับท่อนรัก ฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวานไหลเยิ้ม

“อ๊ะ...นิหน่า...ใกล้แล้ว...พี่คิน อ๊า...พี่คิน” นิหน่าครางพร่าสั่นไหว กลางกายตอดหนึบหนับกับท่อนรักแข็ง ที่แทงไม่บันยะบันยังเข้าออกช่องหวาม

ภาคินช่วยนิหน่าจับเอวคอดแล้วสวนสะโพกตามจังหวะ ตอนหล่อนทิ้งสะโพกกระแทกลงกับท่อนเนื้อแข็ง เนื้อกระทบเสียงดังผับๆ ต่อเนื่อง นิหน่าไม่ต่อความเสียวกระสัน กรีดร้องกระสันหลั่งน้ำผึ้งรดท่อนเนื้อกระด้างของภาคิน

“ถึงแล้วสินะ” ภาคินถามปากแนบลำคอชื้นเหงื่อ

เขาสับคันโยกระรัวหลายครั้ง สลับเปลี่ยนหลายท่า ภาคินอึดยิ่งดื่มเข้าไปด้วยอึดสองเท่า สุดท้ายหลังจากเสียเหงื่อโทรมกายจึงค้นพบเส้นทางสวรรค์

จบเกมสวาทฝ่ายชายทิ้งตัวลงนอนปิดเปลือก ด้วยความอ่อนเพลีย พร้อมเสียงหอบ ภาคินไม่ใจดึงนิหน่าเข้ามากอด เขาไม่มีความรู้สึกอยากทำตรงนั้นเลย

นิหน่าผู้ต้องการยื้อแย่งแฟนพี่สาว บางครั้งก็อยากได้อ้อมกอดจากเขาบ้าง แต่ผู้ชายคนนี้ไม่กอดเธอเลย หล่อนข่มตาหลับ มีตะกอนความน้อยใจตกอยู่ในใจ หล่อนหาทางทำทุกอย่างเพื่อทำให้จันทมณีเสียใจ ลงทุนยั่วภาคินจนเขาติดกับ แล้วตอนนี้ล่ะ ดูเหมือนหล่อนกำลังจะติดเกมสวาทของเขาเข้าแล้ว