“มันจะเกินไปแล้วนะ คุณเอาอะไรมาตัดสินพวกฉัน ทุกอย่างมันมีเหตุมีผลทั้งนั้น ก็ทำธุรกิจติดหนี้สิน ไม่จ่ายเงิน และทุกอย่างมันมีสัญญาค้ำประกันอยู่แล้ว พ่อของฉันทำถูกต้องแล้ว มันถูกต้องที่สุดแล้ว”
“อ๋อ เหรอ นั่นน่ะสิ มันถูกต้องแล้ว ในเมื่อกฎหมายบ้านเมืองมันทำอะไรพวกเธอไม่ได้ ฉันนี่แหละจะเป็นศาลเตี้ยตัดสินให้ความยุติธรรมกับผู้คนเหล่านั้นเอง มันชักสนุกแล้วสิ แม่ทนายหน้าเลือด ยายกุหลาบแก้ว” น้ำเสียงช่างกระแทกกระทั้น เขาบีบปลายคางแหลมของเธอจนแดง หญิงสาวกลัวเขาจับจิต ยิ่งเขายุยั่วเธอก็โมโหได้เหมือนกัน แต่คำพูดเป็นนาย พูดออกไปแล้วมันย้อนกลับไปแก้ไขคำพูดเหล่านั้นไม่ได้ แววตาของเธอแสดงออกมาว่ากลัวเขามาก ๆ
เขาแสยะยิ้มออกมาอีกครั้ง สายตาของกัมปนาทเหมือนจะประหัตประหารผู้หญิงตรงหน้า
“กลัวเหรอ... กลัวตายเหมือนกันเหรอ แล้วตอนที่เธอทำร้ายพวกเขา เธอไม่คิดบ้างเหรอ ว่าคนเหล่านั้นเขาก็กลัวเหมือนกัน ทำไมต้องป
