ปากรุ่มร้อนบดจูบลงไปบนเนินสาวที่แอ่นขึ้นหาพร้อมๆ กับเจ้าสาวที่ร่ำร้องและดิ้นพล่าน
“อ้า... เสียว... อื้อ... เสียวค่ะ... เสียว...”
แดนดินพรมจูบครั้งแล้วครั้งเล่าตามใจปรารถนา ซุกไซ้จมูกหาความหอม
“หอม...”
และตวัดลิ้นชิมรสชาติ
“หวาน...”
แค่ปลายลิ้นสัมผัสความฉ่ำเยิ้มเอ่อซึมออกมาจากม่านลูกไม้ตัวจิ๋ว รสหวานก็ซ่านซึมไปทั่วทั้งอุ้งปาก แล้วถ้ามากกว่านี้
ไม่รู้ว่าใจหรือร่างกายไปไวกว่ากัน เพราะแค่คิด นิ้วมือก็เกี่ยวเจ้าตัวจิ๋วและรั้งออกทันที และสิ่งที่ปรากฏต่อสายตาก็ทำให้แดนดินถึงกับคราง
ดอกไม้สีชมพูอ่อนที่ดูบอบบางน่าทะนุถนอม ปราศจากเส้นขนปกปิดเผยให้เห็นกลีบดอกแนบชิด ก่อนจะค่อยๆ แย้มกลีบออกเล็กน้อยตามฝ่าเขารั้งต้นขาออก และกลีบดอกที่ค่อยๆ แย้มออกก็เผยให้เห็นเกสรสีชมพูสด ฉ่ำ และน่าจะหวานไม่ต่างจากเชอร์รี่ 2 เม็ดเป่งด้านบน
“สวยเหลือเกิน อากาศ... สวยที่สุด”
เขาบอกพร้อมตวัดสายตาขึ้นมองคนที่น
